Bölüm 13
Arabaya binmis eve gelmislerdi ... Kayha ve çalışanlar bütün yemekleri hazırlamıştı ... Sofrayi kurmak için ev ahalisini beklemislerdi ...
İçeri girip salona geçen SEO joon un duraklamasina tae nin cansız sesi sebep olmuştu ... Arkasını dönüp oğluna sorgularcasina bakmıştı ...
Tae babası ile asla göz teması kurmuyordu ... Seo joon onun küsmüş olabilecegini düşündü ama hayır tae küstüğü zaman şımarık bir çocuk gibi olurdu ... Şuan tae olabilecek en ciddi modlarından birindeydi ... bu durum seo joon un hoşuna gitmemişti ...
Tae az önce aç olmadığını söyleyip odasına yonelecegi sırada babası
"Duşunu al gel seni bekliyoruz ... Jin sen de bi dus al istersen "
demişti emreder gibi....
Jin onu başıyla onaylamış tae nin önüne geçmiş odasına çıkmıştı ...
tae deki bu durgunluğu fark eden tek kişi babası değildi ... Jin de farkına varmış bunu biraz didiklemeyi aklına yazmıştı...
Tae Jin in arkasından ilerledi ve odasının kapısına kadar geldi ... Jin eli kapı kolunda bekliyordu ...
Tae ona soru soracagini anlamış gibi duraksadı ... Sonra Jin
"Baban kötü biri değil biliyorsun değil mi ?"
Jin in bu konuşmasına derin bir nefes alıp hafifce kafa sallamis gulumsemisti ...
"Biliyorum sadece bazen korkuyorum "
deyip bakışlarını kaçırdı tae ... Jin anlamaz bir şekilde bakmış ve
"Babandan mi ... " Demişti ...
Tae kafasını kaldırıp Jin in gözlerinin İçine baktı ... Bu bakış biraz onaylayan biraz da bundan rahatsız olan bir bakisti ...
"Beni anlamadi kimse ... Senden de anlamani bekleyemem ... Unut gitsin yemekte görüşürüz "
demişti imalı imalı...
Anlamıyordu ... Tae yi bu kadar yıpratan bu mesele neydi ...
Jin odasına girmek üzere olan tae nin kolunu tutup kendisine dönmesini sağlamıştı ...
" Öncelikle ben kimse değilim senin korumanim ... Ve koruman olarak babanın bile sana zarar vermesine izin vermem ... Unutma olur mu ?"
Tae nin bütün ruh hali aniden değişti ... kocaman Gülümsedi ...
"Unutmam ... "
Demişti kendisinden bir kaç santim uzun olana bakıp ..
Jin elini tuttuğu koldan çekeceği esnada tae elinin üstüne koymuştu kendi elini ... Tae nin kolunda sabit kalmıştı Jin in eli ...
Jin bundan rahatsız olmadı ... Elini çekmedi ve tae belki de Jin in asla unutmayacağı bir cümle kurdu ...
"Ben.....
Ben de kimse değilim
Ya hep varımdır ya hiç yokumdur
Kimse olmayı hiç sevmem
Unutma olur mu ?"
Bu neydi şimdi ... Üstü kapali cümleler anlam yüklü bakışlar eşsiz minik dokunuşlar.. Jin e sorarsanız Şuan aralarinda sessiz bir sözleşme yapılıyordu ve Jin elinde kalem ile sartlarinin çoğunu bilmediği bu anlasmayi kabul etmek üzereydi sanki ... Öyle hissetmişti ...ne olursa olsun Jin suana kadar hiç böyle hissetmemişti...
