- Bölüm 13 - / Nükleer Savaş

1.1K 56 4
                                    

( Tom' un Gözünden)

Üzerimde ki zombiyi bir hızla kenara attıktan sonra başımı hafifçe yukarı çevirdiğimde bana çok yabancı olmayan bir yüz ile karşılaştım. Bu eski iş arkadaşım Edd' di. Elini uzattığında elimin tersiyle bir anda ittim ve ayağa kalktım. Başımdan kaynar sular boşalmıştı. Edd' i görmeyi hiç beklemiyordum. Beni nasıl bulduğunu düşünürken sinirli ve sert ifadelerde yüzüne öylece baktım. Arkasında ki zırhlı araç ve etrafımızda ki korumalar dikkatimi çekmişti. Etrafımızda ki tüm zombileri daha adım atamadan temizlemişlerdi. Edd gözlerini gözlerime dikti ve

" Konuşmalıyız. " dedi.

Onunla konuşacak hiç bir şeyim yoktu. Olamazdı. Bu halde bu lanet yerde olmamız onun suçuydu. Bizim suçumuz.

### 1 sene önce - One years ago ###

( Tom' un Anlatımıyla )

Yine evden işe gittiğim sıradan bir gündü. İlaç firmasında kimyager olarak görev yapıyordum. Firmanın en önemli çalışanlarından biri bendim. Diğeri ise en yakın arkadaşım Eddy. Firmayı bizim götürdüğümüz söylenebilirdi. Yine de daha fazla dayanamadık. Şirket batmış bir sürü yeni ilaç elimizde kalmıştı. Bir ton borç ve geçindirmem gereken bir ailem vardı. Şirket biterse Eddy' yle bizde bitecektik. Her şey o gün başladı. Şirket Ceo' su Edward yanımıza geldi. Şirketi kapatacağını yeni bir iş bakmamız gerektiğini söyledi. Yeni bir iş bulmak, bizi geçindirecek bir iş bulmak keşke söylenildiği kadar kolay olsaydı. Eddy' yle bazı yeni planlarımız olduğundan yüklü krediler ve borçların altına girmiştik. Tam olarak başardığımız söylenemezdi. Biraz zamana ihtiyacımız vardı. Ailem bu kadar rahata alışmışken onları dara sokamazdım. İki kızım ve yaşamaları gereken güzel hayatları vardı. Şirket kapanırsa bizim için her şey biterdi. Öylece durgun bir şekilde oturmuş çalışma masam ve laboratuvarımı gözden geçirirken telefon çaldı. Çalan şirket telefonuydu. Açtım. Danışma " Amerika Birleşik Devletleri Özel Harekat Başkanı sizinle görüşmek istiyor efendim." Dedi.

Sesim hafif titrek bir şekilde " Gelsin " dedim. Özel harekat başkanı benimle görüşmek istiyordu. Ceo veya bir başkası değil benimle. Sadece ben değil kapıda Özel Harekat Başkanı' nın olduğunu duyan Edward ve Edd şaşkınlıkla gözlerini kapıya dikmişti. Kapının açıldığını gördüğümüz de önümüzde ki düğmeleri iliklemiş öylece bakıyorduk. Yanında ki iki korumasına ufak bir el işaretiyle orada kalmalarını söyledi. Başkan yanımıza geldi. Gayet rahat bir şekilde koltuğa oturdu. " Buyrun " dedi. Şaşkınlıkla oturduk. Edward ve Edd ne kadar merak etseler de " Biz çıkalım mı? " Diye sordular. Başkan " Hepiniz bana lazımsınız. " dedi. Bu ne demekti. Düşünmekten alamadığım sorularım aklımı kurcalarken Başkan konuşmaya devam etti.

" Savaş yaklaşıyor. III. Dünya Savaşı dünyamızı bitirecek savaş. Askeri, silahlı, donanmalı savaşlar yerine günümüz teknolojisi artık nükleer savaş taktiğini benimsemiş durumda. Savaş başladığı anda başta biz olmak üzere Rusya, İran, İsrail, İngiltere, Çin ve Almanya nükleer saldıraya geçecektir. Bunu engellemek için tek bir yol var. Oda sizsiniz. " Dedi.

Şaşkın ifadelerimiz yerini daha şaşkın ifadelere bıraktı. Yine de " Biz ne yapabiliriz ? " Diye sormadan duramadım.

Başkan,

" Bende tam onu söyleyecektim. Yeni bir formül bulduk. Bunu yapabilecek en iyi kimyagerler ve profesörleri araştırdık. Sizinle çalışmak istiyoruz. Şirketiniz kapanmak üzere hayatlarınızı tamamen garanti altına alabilirsiniz. Tek yapmanız gereken ÖLÜ ASKERLER. " dedi.

Ölü asker mi? Oda neydi. Ne demeye çalışıyordu. Bu soruları başkana yöneltmem gerektiğini fark ettim.

" Ölü askerde ne demek? " Diye sorduğumda Başkan usulca gülümsedi. Bana döndü ve

" Zombiler " dedi.

Zombi mi? Bildiğimiz zombi filmlerde ki canavarlar, onlardan mı yaratacaktık? Nasıl bir şeyin içine sokmaya çalışıyorlardı bizi.

Edward Başkan' a döndü ve titrek bir ses tonuyla
" Ofisimde devam edelim. " dedi.
Başkan başını onaylarcasına salladı ve Edward' ın arkasından ofise ilerledi.

Onlar orada konuşurken biz Eddy ile oturmuş olayı çözmeye çalışıyorduk. Zombiler, ölü askerler, nükleer savaş dünyamıza ne oluyordu. İnsanlık nereye gidiyordu. Uzun bir süre şaşkın bir şekilde oturmuşken bir kaç saat sonra Başkan şirketi güler yüz ile terk etti. Edward ofisinden çıktı ve

" Beyler yeni işinize hazır mısınız? " Dedi.

Yeni işimiz mi? Zombi yaratmak mı? İnsan yiyen canavarlar? Yeni işimiz dünyamızı mahfetmek miydi? Ne demek istiyordu?

##### 

Yorumlarınızı bekliyorum. Teşekkürler.

Zombi GünlükleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin