-PROLOGUE-

4.4K 141 1
                                    


Sabi ni Lola when I was young... kung isusulat mo daw ang wish mo sa isang bato at itatapon sa kahit ano basta anyong tubig... magkakatotoo daw ang wish mo and I hold that belief since I was young pero ngayon, I think useless at wala pala yung katotohanan.

But, what am I doing now? hahaha sinusulat ang wish kong maging maganda at sikat sa bato... then tinapon ko ito sa river... I close my eyes and laugh on my own... aasa pa ba ako? nahh... bahala na.

"Iha... anong hiniling mo?" nagulat ako nang biglang sumulpot ang isang babaeng may dalang payong sa harapan ko and suddenly she...

tinulak niya ako at iniwan hanggang sa nalunod ako... 

Everyone!!!

I was trying to shout pero I realize wala pala akong everything nor everyone... I don't have a loving family and friends... ang meron lang sa akin ay ang... Wait! my Romeo! then nagulat nalang ako nang may tumapon kang Romeo sa taas nang river at nalunod din ito kagaya ko... I cried and cried nang nakita kung wala na itong buhay.

Romeo is my puppy... at siya lang ang naging guardian and friend ko.

I think this is it.

It's the end for us na.


****

but it wasn't pala...

I just woke up in a nice big bed with a worried parents that I didn't even know... I saw a doctor and a maid beside me. "Young Lady!!! O gosh we are so worried at you po." naiiyak na sabi nang maid. "Doc, hows here condition?" a lady in a nice outfit said... I think she is in her 40s

"Sino kayo? Where am I?" I confusedly asked... nahalata ko na parang nagulat sila sa sinabi ko, I was also shock nang nakita ko ang reflection ko sa baso kaya tumayo ako at tumakbo papunta sa mirror and nagulat dahil... I'm reborn in another life... a beautiful and rich young lady!



Reborn into a BAD GIRLTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon