||When You Call My Name|| [Nomin /Jaeno]

(22)

Keyifli okumalar.~

"Dalga mı geçiyorsun benimle?" diye sordu Jeno sinirden elleri titriyordu. "Ne demek ayrılmak istiyorum?"

"Bu kadar dramatik olma, bu ilişkiyi yürütemeyeceğimizi ikimizde biliyorduk."

Jeno elini öfkeyle saçlarının içinden geçirip sessizce fısıldadı "Benim tek bildiğim senin korkağın teki olduğun gerçeği, benimle oynamana bir daha asla izin vermeyeceğim."

Rejun sahneyi kaplayan gence korku dolu bir bakış atıp koluyla yanında pişkin pişkin sırıtan arkadaşını dürttü. "Yah! Jeno normalde de böyle mi?"

Jaemin kısaca arkadaşına bakıp gözlerini tekrar sevgilisinin mükemmel oyunculuğuna dikmeden önce "Hayır." diye fısıldadı sessizce. Renjun anlar bir ses çıkarıp rahatça yerine oturacaktı ki Jaemin "Ama bu sabah kavga ettik ve muhtemelen sinirini benden çıkarmak yerine sahnedeki partnerinden çıkarıyordur." diye ekledi.

Renjun çekingence sahnede kocaman bir öfke canavarına karşı oyunculuğunu göstermek için çırpınan kıza baktı, kesinlikle onun yerinde olmak istemezdi.

"Artık aynı hisleri bulamıyorum kendimde..." dedi kız fısıltıyla gözlerini yerden kaldırmaya çekiniyordu. "Senin de hissetmediğini biliyorum."

Jeno yargılar bir bakışla süzdü kızı baştan aşağıya doğru. "Sen..." dedi ve iki saniye kadar durakladı. "Sen, benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun."

Kız susarken Jeno sahneyi kısaca turlayıp salonda şuan olmayan insanlara baktı daha sonra gözlerini Jaemin ile buluşturup devam etti. "Bize yaptığın bu ihanetten pişman olduğuna emin olacağım."

Jeno sahneden ayrılırken kız da bir ağlama krizine girmek üzereymiş gibi duruyordu. Gerçi onun ağlayıp ağlamaması kimsenin umurunda değildi. Renjun gergince Jaemin'e dönüp "Feci kızgın görünüyordu Jaemin." dedi "Sana nasıl öfkeyle baktığını gördün mü? Bir an yanımda alev alacaksın sandım."

Jaemin sırıtıp "Alacaktım." dedi alayla " Ama onun öfkesinden dolayı değil, öfkeli bir Jeno'dan daha seksi çok az şey olduğundan." 

Renjun arkadaşına iğrenircesine bir bakış atıp "Sen hastasın." dedi. Jaemin omuz silkip oyunun son hızda ilerleyen provasını islemeye devam etti. Renjun bir süre sessizliğin ardından Jaemin'i tekrar dürtükledi. 

"Kavganızın sebebi neydi?" diye sordu merakla. Jaemin iç çekip onu bir türlü rahat bırakmayan arkadaşına tatsız tatsız ağzını şapırdattı. 

"Telefon rehberim." dedi sonra.

Renjun bir dakika kadar arkadaşının suratına boş boş baktı. Telefon rehberi nasıl bir kavagaya sebep olmuş olabilirdi? Ancak daha sonra hatırladığı şeyle gözlerini kocaman açarak dudaklarını ısırdı. 

"Senin telefon rehberin belki tekrar yatarım diye kaydettiğin insanlarla dolu." dedi endişe ile. Jaemin olumlu anlamda kafasını sallayıp kollarını kavuşturdu. "Sabah ben duştayken içlerinden birisi mesaj atmış ve Jeno'nun da meraklanası gelmiş."

Renjun yüzünü buruşturup "Hangisi?" diye sordu. Jaemin derin bir nefes alıp " Sadece fazla acil durumlar, parantez içinde Min Soo." dedi bıkmış bir sesle.

Renjun yumruk yaptığı sağ elini diğerine vurup "Onun bir gün başına bela olacağını biliyordum." dedi hararetle "Kızı o kadar fazla kullandın ve her seferinde bundan öyle güzel sıyrıldın ki Karmanın gerçek olmadığına inanmaya başlamıştım."

"İstemediği bir şey yapmadım sonuçta." dedi Jaemin kendinden emin bir şekilde "Romantik bir karşılık vermeyeceğimi bildiği halde hayaller kurmaya devam etmek onun suçuydu."