||When You Call My Name|| [Nomin /Jaeno]

(14)

Öncelikle bir duyurum olacak~Artık daha az geçmişden kısımlar yazacağım, bazı bölümler tamamen anı veya tamamen günümüz olarak gelebilir~ Bu kadardı•3• keyifli okumalar~

-yaş 13-

"Hayır!Kesinlikle olmaz!"diye çemkirdi çocuk topu iyice ayağının altına alarak. "Sen daha fazla bu takımda oynamıyorsun Na Jaemin."

Jaemin ukalaca burnunu çekip dik dik çocuğa baktı, en iyi oyuncuları kendisi iken bu bücür ne saçmalıyordu?

"Ben olmadan karşı takım için bir şansınız var mı sanıyorsun Felix?"diye sordu kararlı bir tonda "Sahanın 1 ay onlara ait olmasını istiyorsan sen bilirsin."

Felix histerik bir şekilde gülüp "Sana ihtiyacımız yok! Kendini bir şey sanma!"dedi "Hem Jeno senden daha iyi bir oyuncu, o varken kaybetmeyiz."

Jaemin keskin bakışlarını Jeno'ya çevirip alayla güldü. Jeno ikilinin tartışmasından oldukça usanmış duruyordu. Takımın diğer oyuncuları homurdanmaya başlamışlardı.

"Ben yoksam Jeno da yok."dedi Jaemin sinsi bir sırıtışla. Ne sanıyordu? Jaemin oynamazsa Jeno'nun yanlarında bir dakika bekleyeceğini mi?

"Onun yerine konuşma!"diye çıkıştı Felix. "Sen onun patronu falan değilsin."

Jaemin bilmiş bir şekilde kollarını kavuşturup "Öyle mi dersin?"diye sordu.

Felix sinirden patlayacak gibi hissediyordu, Jaemin'in hareketleri onu irite ediyordu ve Jeno dilini kedi yutmuş gibi hiç konuşmuyordu.

Felix hararetle Jeno'ya döndüğünde çocuğun yüzünde en ufak bir mimik bile olmadığını fark etti, beton gibi duruyordu.

"Yah!Jeno-yah!"diye söyledi Felix "Sen de bir şey söylesene."

Jeno bir süre daha olduğu yerde dikilip daha sonra yavaş adımlar ile Jaemin'in yanıma gidip elini tuttu.

Jaemin'in yüzündeki hali hazır olan pis gülümseme genişlerken Felix'in ağzı bir karış açılmıştı.

Jeno arkadaşını peşinden çekiştirmeye başlamadan önce omzunun üzerinden ne olduğunu anlamaya çalışan takım kaptanına keskin bir bakış attı.

"Jaemin, bir seçim değil."

Çocuğun buz gibi sesi o yakıcı yaz gününde takımdaki herkesin tüylerini diken diken etmişti.

Gerçekten ne sanmışlardıki? Jeno'yu Jaemin'den koparabileceklerini mi? Onlar birbirlerinden alakasız kişiliklere sahip olsalarda korkunç bir şekilde birbirlerine bağlılardı.

Jaemin uyumsuzun teki olduğundan insanlar onun ile takılmak istemezlerdi, Jeno ise tam tersi ılımlı ve herkesin arkadaş olmak istediği o kişiydi.

Ne var ki Jeno ile arkadaş olmanın yolu Jaemin ile iyi anlaşmaktan geçiyordu ve bu cidden zor bir durumdu.

Jeno için Jaemin kırmızı çizgiydi, kimsenin aşmaya cüret dahi etmemesi gerektiği o çizgi.

Çünkü o çizgi aşıldığında Jeno'nun içindeki Jaemin'i tüm berraklığı ile görebilirdiniz, Jaemin ise içindeki Jeno'yu sadece en yakınlarına gösterirdi.

Bu nedenle ortaokul süresinde ikilinin lakapları 'şeytani ikizler' olmuştu.

"Boku yediğimizi düşünen sadece ben miyim?"diye sordu takımdan bir çocuk Felix'e doğru. Jaemin ve Jeno çoktan alandan uzaklaşmışlardı.