İyi eğlenceler~ eheheh
-yaş 9-
Jeno gergince ellerini ovuşturup kapının deliğinden abisinin odasını dikizleyen Jaemin'in sarı tişörtünü çekiştirdi."Bunu yapmamalıyız Jaemin-ah." dedi fısıldayarak "Fark ederlerse bizi öldürürler."
Jaemin huysuzca tişörtünü çekiştirip duran ele vurup "Sen çeneni kapatırsan kimse bir şeyi fark etmeyecek." diye tısladı. "Her gün odaya kapanıp ne yaptıklarını öğrenmek istiyorum."
Jeno inatçı arkadaşına oflayıp "Bir şey görüyor musun bari?" diye sordu.
Jaemin kapının deliğine iyice yaklaşıp "Bilemiyorum." diye fısıldadı. "Kitap okuyor gibi görünüyorlar."
"Kitap mı? Ne sıkıcı."
Jaemin omuz silkip "Okdukça ilginç bir kitap herhalde suratları bile heyecandan kızarmış." dedi.Jeno anlamazca kafasını sallayıp "Bir şeyler duyabiliyor musun peki?" diye sordu.
Jaemin gözlerini kısıp hızla arkadaşına baktı ve "Aynı anda iki şeyi nasıl yapayım ileri zekalı? Seni yardımcı ol diye çağırdım herhalde." diye tısladı sinirle.Jeno arkadaşına gıcık olduğunu belli edercesine dil çıkarıp yanına geçip kulağını kapıya yasladı.
Hiçbir şey duyulmuyordu işte. Abileri her ne yapıyor ise oldukça dikkatli davranıyorlardı. Herhangi birinin ne yaptıklarını öğrenmesini istemedikleri kesindi ama Jaehyun hyung evde Jaemin diye bir kardeşinin var olduğunu çok sık unutuyordu.
"Abim pantolonun kemerini çözüyor." diye fısıldadı Jaemin, kitap okumak dışında bir şey yaptıkları için heyecanlanmış duruyordu.
Jeno hemen sonra kemerin yerle buluşma sesini duymuştu.
"Doyoung hyung da aynısını yaptı."
Jeno kulağını kapıya daha da yaslayıp biraz daha net bir şeyler duymaya çalıştı."Emin misin?" diye soruyordu bir ses. Jeno bunun abisi olduğunu bir kaç saniye sonra algılayabildi.
"Çok da farklı olmaz herhalde." dedi diğer ses. Jaehyun hyung olmalıydı bu nedense sesi titrek geliyordu.Jeno kaşlarını çatıp neyden bahsettiklerini anlamaya çalıştı.
"Abim elini Doyoung hyungun pantolonunun içine soktu." dedi Jaemin fısıltıyla, gördüğü şeylere anlam veremediği belliydi.
"Jaemin ben gerçekten bunun iyi bir fikir olduğunu düşünmüyorum." dedi Jeno isteksiz bir ifade ile "Gidio çizgi film falan izlesek olmaz mı?"
Jaemin oflayıp "Sen gidersen git ben ne sakladıklarını öğrenmeden şurdan şuraya gitmem." dedi huysuzca.
Jeno dudaklarını büzüp henüz kaldırdığı kulağını tekrar kapıya yasladı.
"Doyoung hyung yüzünü abimin omzuna yaslamış, garip görünüyor."
Jeno kaşlarını çatıp abisinin nasıl garip görünebiliyor olabileceğini düşündü bir süre.Daha sonra duyduğu boğuk "Ah~" sesi ise korkuyla kapıdan çekilmesine neden olmuştu.
Jaemin endişeyle arkadaşına bakıp "Ne duydun?" diye sordu.
Jeno gözlerini kaçırıp "Emin değilim." dedi "Ben gidiyorum Jaemin bunu daha fazla yapmayacağım."Jaemin sinirli bir şekilde merdivenlere yönelen arkadaşının arkasından yanaklarını şişirip "Off tamam." dedi. "Bir saniye bekle, tamam mı?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
||When You Call My Name|| [Nomin /Jaeno]
Fanfiction[Tamamlandı] Onlar sadece arkadaşlardı, playboy. Her gece başka birisi ile olan ama en küçük boşlukta birbirlerine koşan. Birbirlerinin tadını bilen, dokunuşlarını isteyen, kalplerini deli gibi çarptıran arkadaşlar. "Sen bana sadece arkadaş olduğum...