İçimde korkular
Fazlaca oldular
Tüm yanlışlar ve doğrular
Birleşip benden hesap sordular
Sol yanım ağır basarken bitti her şey
Kalp durunca başladı yeniden nefesler
--
--
Des keyifle hala yeni basılmış kağıt kokusu gelen gazetesini okuyup kahvesini yudumlarken karşısına en iyi koşullarda yetiştirdiğini düşündüğü oğlu gelip oturdu,Harry kısaca başıyla selam verip günaydın deme şeklini gözler önüne sererken Des merakla ona bakıp gazeteyi ikiye katlayıp sehpanın üzerine koydu.
"Suratındaki bu ciddiyet nedir Harold,iyi misin?"
Harry hiç iyi değildi,aslında bedenen çok iyiydi ama ruhen aynısı denemezdi,"B-baba?",çaresizce çıkan ses tonu Des'i endişelendirirken Harry hazır olduğunu hissettiğinde tekrar konuşmaya başladı.
"Ben çok değişik hissediyorum baba,ve bu değişik hisler sanki hissetmemem gereken şeylermiş gibi....Bu hisler tam olarak sen Louis'i evimize getirdiğinden beri var."
Des kendisi için yer yüzüne gönderilmiş olan oğlanın adı geçince pür dikkat kesilip oğlunun konuyu nereye getireceğini kavramaya çalıştı,"Biliyorum bu hiç etik değil,sen onu evimize bir çalışan olarak getirdin,maddi açıdan onun da yardıma ihtiyacı olduğu için onu işe almışsın ama...B-baba bilemiyorum,evde kafamı nereye çevirsem sürekli karşıma o çıksın istiyorum."
Harry hislerine yenik düştüğünü fark edince korkuyla elleriyle yüzünü kapatıp boğuk bir çığlık saldı avuçları arasına,Des dehşete düşmüştü,hayır hayır dehşete düşmüştü demek az kalırdı,oğlu karşısına geçmiş Louis'e karşı boş olmadığını dile getiriyordu ve Des ciddi anlamda ruhani bir varlıkla oğlunun aşk yaşadığını düşünemiyordu.
Onun için işler giderek arap saçı halini almaya başlamıştı.
Des çok geç olmadan Louis ile konuşması gerektiğini kafasında not etti,ona müddet tanınmıştı,verilen bu sayılı süreç içerisinde ailesiyle daha çok vakit geçirip onlarla kaybettiği zamanları telafi etmek istiyordu,Louis onun elinden tutup kendisiyle beraber ışığa sürüklemeden önce hatalarını gözden geçirmek istemişti Des.
Ama oğlunun ağzından dökülen cümleler de neydi öyle?
Harry ellerini yüzünden çektikten sonra yardım dilenir gibi babasına baktı,"Lütfen onu gönderme evimizden baba,ben ona karşı bir şeyler hissediyorum diye işinden olmasın,bunu kaldıramam,ondan uzak durabilirim diyecektim ama inan ki bu benim için imkansız,normalde kimse buz gibi bir tene dokunmak istemezken ben her zaman onunla temas halinde olmak istiyorum,baba neyin içine çekildim,nasıl bir şeyin büyüsüne kapıldım bilmiyorum ama bu his bütün dünyevi hislerden bile daha üstün gibi geliyor,o kadar güzel bir şey ki o..."
Des oğlunun acıyla iç çekişini kaldıramazken sandalyeden kalkıp volta atmaya başladı,kendisini Hollywood vari bir filmin içinde falan sanmaya başlamıştı,oldu olacak Morgan Freeman çıkıp Tanrı olduğunu dile getirseydi.
"Benim yakışıklılarım neler kaynatıyormuş bakalım?"
Anne içeri girdiğinde baba ve oğul bakışlarıyla anlaşıp jet hızında konuyu değiştirdiler,"Günaydın tatlım,Harry arabasıyla ilgili sorununu anlatmıştı da bana,ben de ona fikrimi dile getirmiştim."
Harry babasının profesyonel bir şekilde olayın üstünü kapatmasına minnetle gülümserken Anne eşinin soğumaya başlayan kahvesinden bir yudum alıp oğlunun yanına oturdu,"Şu Louis denilen çocuk,ne şeker bir şey,az önce koridorda karşılaştık,tabloların üstündeki tozları alırken bir tekerleme söyleyip duruyordu,çok şirin bir sesi var,ah tabi o sevimli gülümsemesini de unutmamak gerek."
Harry Louis'i kendisine çeken özellikleri annesinin ağzından duyunca küçük çocuklar gibi sırıtıp onayladığını belirterek kafasını salladı,"En son nerede gördün anne,gidip ben de bir günaydın desem fena olmaz."
Anne ikinci kattaki koridorda gördüğünü söyledikten sonra Harry teşekkür ederek annesinin yanağından öptü ve adımlarını sabırsız olduğunu çarpıcı bir biçimde ortaya koyarak hızlandırırken ikinci kata ilerledi,Louis koridordaki duvara sabitlenmiş büyük kitaplıktan düşen kitabı almak için eğildiğinde duyduğu adım sesleriyle kafasını kaldırıp kendisine yaklaşan ceylan gözlü gence baktı.
Kitabı yerden kaldırdığında adı dikkatini çekti; 'Görünmeyen Ruhun Aşkı'
Harry ona hayran hayran baktıktan sonra elindeki kitap dikkatini çekince tebessüm edip kitabın desenli kapağına elini götürdü,"Ah bu benim en sevdiğim kitaplardan biridir,eğer hoşuna gittiyse alıp okuyabilirsin,ben çok beğenmiştim senin de beğeneceğine eminim."
Louis sevinç içinde kıkırdayıp kitabı kolunun altına aldı ve toz bezini beline bağladığı temizlik önlüğünün cebinin içine attı,"Hazza dostum günaydın,kapıyı Carmen açtı bana."
Liam'ın arkadan gelen sesi sonrası birbirlerine kilitlenmiş şekilde bakan melek ve meleğe kapılan genç adam arkalarına dönüp elinde kurdeleli bir paket tutan Liam'a döndüler,"Fırından yeni çıkmış kakaolu kurabiyeler aldım,vee şey kapıda ince,esmer bir çocuk vardı Louis,dediğine göre arkadaşınmış sanırım,seni bekliyor olabilir."
Louis gergince belindeki önlüğün ipini çözmeye çalışırken korktuğu şey başına gelerek Zayn'i gördü ve Zayn'i gören sadece o değildi,Zayn kesinlikle çok yanlış bir şey yapmıştı.
Harry kaşları çatık bir halde Louis'e sarılan esmer oğlana bakınca nedense içinden bir ürperti geçtiğini hissetti ve ürpertinin getirdiği yoğunlukla bakışlarını çekti ondan,"Selam ben Zayn,Louis'in çok uzun yıllardan beri yakın arkadaşıyım,çalıştığı yerin adresini söylemişti bana,ben de onu görmek istedim."
Zayn son laflarını Liam'a dönerek söyleyince Liam gülümseyip elini uzattı,"İyi yapmışsın,Louis'i hepimiz çok sevdik,Liam ben bu arada."
Louis Zayn'in hareketlerinin cezasız kalmayacağından emin olurken Zayn muzipçe sırıtıp Liam'ın elini çok uzun bir süre sıktı,"Memnun oldum Liam."
Liam iç kıpırdatan bir heyecana kapılırken Zayn'den gelen bir soğukluk hissetmişti ama Louis kadar soğuk değildi bedeni,biraz düşününce ikisinin de çok zayıf olduğundan kafasında bu soğukluk olayını kansızlığa vurdu.
"Sen de Harry olmalısın." diyerek elini Harry'e doğru uzattığında Zayn Harry şaşkınlıkla yarım ağız gülümsedi,"Evet de sen nereden biliyorsun?",Louis Zayn'in üstüne atlamamak için büyük uğraşlar verirken Zayn Harry'e göz kırptı,"Louis bahsedip durmuştu da oradan anladım,bana anlattığına göre de aranız baya iyimiş."
Harry'nin keyfi oldukça yerine gelirken Louis'e döndü,"Umm ehmm b-ben,evet evet cidden aramız çok iyi,Harry çok anlayışlı biri,Zayn'e bana ne kadar iyi davrandığını bahsetmiştim,ondan dolayı onun da aklında kalmış olmalı."
Zayn Louis'in omzuna kolunu yaslarken duvarlarda asılı olan envai çeşit tabloya baktı,"Eviniz cidden göz kamaştırıcı,Louis ne şanslısın ama dostum."
Liam ve Harry birbirlerine garip garip bakarak Zayn'i işaret ederlerken Harry Louis'in etkisiyle içinde beklettiği bütün nefesini dışarı verince Louis'in buz tenine çarpıp saçlarının ön kısmını saniyelik bir yüksekliğe çıkardı,"Baksanıza ne diyeceğim,biz Liam ile dışarı çıkmayı düşünüyorduk,siz de gelmek ister misiniz?"
Louis olumsuz bir yanıt verecekti ki Zayn ondan önce davrandı.
"İstemez olur muyuz,tabi isteriz."
