KARANFİL KOKULUM & TAMAMLANDI &

Son Şans..'FİNAL'

Tuvalette titreyen ellerime bakarken gözyaşlarım akmaya başlamıştı. Bu eller nasıl olmuştu da sevdiğim adamın canın acıtmıştı.

İçeriden alkış sesleri gelmesiyle kendimi toparlamaya başladım. Kardeşimin nikah şahidi olacaktım. Hızlı adımlarla salona girdiğimde herkes yerine geçmişti. Şahit olarak yerinde oturan Fırata bakmadan yanına oturdum.

Fırat ile şu masada oturup evet diye bağırmayı ne de çok istemiştim. Nasip nikah şahidi olarak oturmakmış meğer..

Tüm gecemi yanımda oturan adama bakmadan geçirmiştim.. Gecenin sonuna geldiğimizde Irmak ve Meriçle vedalaştık.. Gençler tatile gidiyorlardı. Onların ayrılması ile Fıratın anne ve babasına döndüm.

"Bizim Antalaya geri dönmemiz lazım. Ancak istediğiniz zaman misafirimiz olabilirsiniz. Belki bizde geliriz"

Fıratın annesinin gözlerinin dolduğuna şahit oldum. "Dicle kızım nereden çıktı bu ayrılık?"

"Çok üzgünüm ancak bizim hayatımız orada. Hem çok bile kaldık" Fıratın annesi anlayışlı bir şekilde elimi tutup sıktı."Sen de haklısın kızım. Bütün düzenin orada."

Aile büyüklerinin elini öpüp vedalaştık. Yağmur ona sarılan dedelerine, annane ve babannesinin üzülmesine üzülse de beni üzmemek için uslu duruyordu.

Asinin bana sarılması ile gülümsemeye çalıştım. "Kızım şaşkın mısın bizi sen götüreceksin ya!"

"Ablam benim. Kusura bakma benim işim çıktı. Ben götüremeyeceğim." Asi beni gitmekten böyle vazgeçireceğini sanıyorsa yanılıyordu. 

"Tamam o zaman biz de taksiyle gideriz." derken gözlerim Fıratı arıyordu. Son bir kez olsun onu görmeye ihtiyacım vardı. Annemler gidince Asi, ben ve Yağmur kalmış taksi bekliyorduk.

"Asi ne inatçı kızsın ne olurdu bizi havalimanına bıraksaydın."

"Yeminim var abla seni havalimanına bırakmam ben. Bir daha bizden gitmene ön ayak olmayacağım. "

"İyi böyle duralım" diyerek ellerimi göğsümde birleştirip bekledim. Önümüze yanaşan arabanın içinden çıkan Fıratla kalbim yerinden oynadı.

"Baba biz gidiyoruz." diyerek babasının kucağına atlayan kızıma bakıp kıskandım. Bende sarılsaydım ya son kez. Ancak adama depo da benden uzak dur diye bağırıp tokat atmam aklıma gelince kafamı hemen yere eğdim.

"Sizi ben bırakacağım." Sert sesi hiçbir itiraz kabul etmiyordu. Benim de canıma minnetti. Kokusunu son kez doyunca çekerdim. Fırat valizlerimizi Asinin aracından alıp aracına koyarken ben de Asi ile son kez sarılıp kızıma döndüm.

"Anne bir dur teyzemle ben de sarılayım."

"Sen bin abla ben biraz daha öpeyim meleğimi koyarım arka koltuğa"

"Tamam" diyerek arabaya bindim. Dikiz aynasından bağajda bir şeyler yapan adama bakıyordum. Bağajın kapağını kapatması ile göz göze geldik. Gözlerimi hemen kaçırıp kafamı eğdim. Fıratın arabaya bindiğini hissettim. Arka kapı da açılıp kapatılınca Yağmurun da geldiğini anladım. Gözlerimi ellerimden kaldırmayarak arabanın hareket etmesini bekledim. Sonunda araba hareket edince gözlerimi kapattım. Amacım huzur içinde Fıratın kokusuyla geçecek olan yarım saatin tadını çıkarmaktı.

...........................................................  

Gözlerimi zorlayarak açtım. Başım ağrıyor, ağzım kupkuru olmuştu. Sıcak ve rahat bir yerdeydim. En son  olanlar zihnime düşünce şaşkınlıkla etrafıma bakındım. Biz en son havalimanına gidiyorken bu hale nasıl gelmiştik.