Hostage | Larry

34

Louis önde Harry arkada koşturarak aşağıya iniyorlardı. "Dur dedim sana."

"Durmayacağım." diyerek kalan son iki basamaktan tek seferde atladı. Salonda oturan kadını görünce gülen yüzü yavaşça soldu. Harry onun durduğunu görünce kendiside yavaşlayıp onun baktığı yere baktı.

"Baktım senin hiç beni merak ettiğin yok bari ben gelip seni göreyim dedim." diyerek gülümseyen kadına ne tepki vereceğini bilemedi. Kadın yanlarına gelip Harry'ye sarıldığında Louis yumruğunu sıktı.

"Hoşgeldin." dedi Harry sessizce. Parmak uçlarıyla kadının sırtına iki defa vurarak ondan uzaklaştı. "Biraz bahçeye mi çıksak?"

"Misafirimiz varmış, ne bahçesi aşkım?" diyerek yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirdi. Harry Louis'ye kaşlarını kaldırıp indirdi. Louis onu umursamadan koltuğa oturup şortunun açılmasını umursamadan bacak bacak üstüne attı. "Nasılsınız?"

"İyiyim, sen?" diye sordu kadın. Yüzünde en az Louis'ninki kadar sahte bir gülümseme vardı.

"İyiyim sağolun." gözlerini hala ayakta dikilen sevgilisine çevirdi. "Gelsene sevgilim." deyip Harry'ye elini uzattı. Harry onun yanına oturup açılan şortunu aşağı çekiştirdi.

"Ben mutfağa bakıp hemen döneceğim. Louis bana yardım etmek ister misin hayatım?"

"Tabii, olur." deyip Harry'ye kısa bir bakış atarak yerinden kalktı. Onlar mutfağa giderken Harry Louis'nin arkasından baktı.

"Sevgilini bulunca bizi bayağı boşladın." Harry cevap vermeden kaşlarını çatarak baktı. "Kendini çevrene bu kadar kapatacağını düşünmemiştim."

"Kendimi çevreye kapattığım falan yok." diye mırıldandı.

"Bana sarılmayı geçtim, konuşurken bile çekiniyorsun. Eskiden böyle değildik. Benimle rahatça iletişim kurardın." Harry gözlerini kapatıp birkaç saniye sonra geri açtı.

"Çünkü senin yüzünden onu kaybediyordum. Nefessiz kalıyordum ve yok oluyordum. Aramızda olanlardan haberi var. Tam her şeyi düzeltiyorum yine karşımıza çıkıyorsunuz."

"Hayatına daha birkaç ay önce girmiş bir oğlan için eski tanıdıklarını kendinden uzaklaştırıyor musun yani?"

"Hayatıma birkaç ay önce giren oğlan benim hayatım oldu. Eskide kalan şeyler yüzünden onu kaybedemem.  O yüzden bana bir daha dokunmanı istemiyorum." Harry cümlesi bitince kadın şaşkınca baktı ona.

Louis Harry'yi gerçekten değiştiriyordu. Daha kaba bir insan haline geldiğini düşündü kadın. Louis tekrar Harry'nin yanına oturunca ortamdaki gerginliği fark etti. Harry'ye bakıp gözlerini kırpıştırdı. "Bir sorun mu var?" diye sordu.

"Hayır." deyip tek kolunu Louis'nin beline sararak alnını öptü. Louis onun yanağını okşayıp gülümsedi.

"Yüzüğün ne kadar hoş Louis." diyen kadına bakıp gözlerini yüzüğüne çevirdi.

"Teşekkür ederim."

"Bende de aynısı var." Louis'nin gözleri Harry'ye kaydı.

"Harry Louis'ye o yüzükle evlenme teklifi etmiş."

"Öyle mi? Tebrik ederim." Louis hala Harry'ye bakıyordu.

"Ben biraz bunaldım, dışarı çıkalım." deyip Louis'yi de kaldırarak peşinden çekiştirdi. Dışarı çıktıklarında Louis elini Harry'den kurtardı.

"Bana bu yüzüğü onunla birlikte almadığını söyle." dedi iri gözlerle ona bakarak.

"Öyle bir şey olmadı tabii ki. Ben bunu Fransa'dayken aldım ve yanımda sadece annem vardı. O kadarda ileri gitmem. Amacı beni sinirlendirmek."