Part..8..

3K 327 23
                                    

(Unicode)

               ဆေးရုံမှာnight dutyမရှိတာကြောင့်စောစောပြန်လာခဲ့သည်။အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့်ဧည့်ခန်းတွင်စာထိုင်ဖတ်နေသောအဖေဖြစ်သူအား..

"Daddy...သားပြန်ရောက်ပြီ"

ပါးချိုင့်တို့ဖြင့်ရီပြကာနှုတ်ဆက်နေသောသားဖြစ်သူအား စာဖတ်နေရင်းမှမော့ကြည့်လာကာ

"အေးအေး...တက်တော့လေ ရေမိုးချိုးပြီးဆင်းလာခဲ့ ညစာစားဖို့အသင့်ဖြစ်နေလောက်ပြီ..."

"ဟုတ် Daddy..."

အိမ်ပေါ်တက်သွားသောသားကိုမျက်စိတစ်ဆုံးကြည့်ရင်း စာအုပ်ကိုသာအာရုံပြန်စိုက်နေလိုက်သည်။

မိသားစုသုံးယောက်ထမင်းလက်ဆုံစားနေကြရင်းအဖေဖြစ်သူက..

"Namjoon..."

"ဟုတ်Daddy...ပြောပါ..."

"သားကတစ်ဦးတည်းသောသားမို့ Daddyတို့သားရဲ့ဆရာဝန်ဖြစ်ချင်ပါတယ်ဆိုတဲ့ရည်ရွယ်ချက်ကိုဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့တယ်နော်...အခုDaddyလဲအသက်အရွယ်ရပြီ....ကုမ္ပဏီအလုပ်ကနေအနားယူဖို့အချိန်တန်ပြီ..အဲ့ဒါ..."

"ဟုတ်ပြောပါDaddy...."

ပြောနေရင်းစကားအရှိန်သတ်လိုက်သည်မို့..Namjoonကဆက်ပြောရန်စကားထောက်လိုက်သည်။

"ရှင်နေတော့...ကျွန်မပဲပြောတော့မယ်...ဒီလိုသား..မင်းDaddyကအနားယူပြီဆိုရင်သူ့နေရာမှာဆက်ခံမယ့်သူလိုတယ်...သားကလဲဆရာဝန်အလုပ်ကိုစွန့်လွှတ်မှာမဟုတ်ဘူးလေ...အဲ့တော့ဟိုကလေးနဲ့မင်း အခုထိအဆင်ပြေနေသေးတယ်မလား..."

"Jinnie..ကိုပြောတာလားMommy..."

"အေးပေါ့ သူမဟုတ်လို့ဘယ်သူရှိရမှာလဲ..."

"ဟုတ် သူနဲ့ကအဆင်ပြေပါတယ်Mommy...အဓိက ပြောချင်တာက ဘာများလဲ..."

"အဓိက က သားကိုအိမ်ထောင်ချပေးမလို့ပဲ..သားကသားအလုပ်ကိုမစွန့်လွှတ်နိုင်ဘူးဆိုတော့ အိမ်ထောင်ချပေးပြီးရင် မင်းDaddyအနားမယူခင်လေး  သူ့ကိုဖြည်းဖြည်းချင်းသင်ယူပေးပြီးတော့ ကုမ္ပဏီကို ဦးဆောင်စေဖို့ပဲ ...အဲ့ကလေးလေးကလဲထက်မြတ်မယ့်ပုံပဲလေ..သားဘယ်လိုသဘောရလဲ ..."

Only then(Completed)Where stories live. Discover now