(Unicode)
"မင်းတို့၂ယောက် ငါ့ကားယူပြီးပြန်နှင့်တော့.."
"ဟူး.....အင်းပါကွာ...ဒါဆိုငါတို့သွားတော့မယ်..."
"အင်းအင်း...."
Yoongiနဲ့Hoseokတို့ပြန်သွားပြီးတော့ Jungkookလဲအနီးနားကclubတစ်ခုသို့အရင်မောင်းရသည်။Jiminအတွက်လဲ သူစိတ်ပူလှသည်။ဒီလိုအခြေနေမျိုးကအချိန်ကြာသွားလျှင်အသက်အန္တရာယ်ရှိနိုင်သည်ကိုကြားဖူးသည်မို့ စိုးရိမ်စိတ်ကအတိုင်းထက်အလွန်.....Clubရောက်တော့ပါကင်ထိုးပြီးအနောက်ခန်းကိုကြည့်လိုက်တော့ အောက်နှုတ်ခမ်းအားဖိကိုက်ကာ မျက်ရည်များစီးကျနေရင်းတစ်ကိုယ်ရည်ကိစ္စရှင်းနေသောJimin...
Jungkookလဲအနောက်ခန်းကိုပြောင်းထိုင်ရင်းlockချလိုက်တော့...
"ငါ့အနားမလာနဲ့Jungkook..."
"minnie...မဟုတ်သေးဘူးနော် မင်းတစ်ယောက်တည်းဖြေရှင်းလို့ရတဲ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူး သေသွားလိမ့်မယ်..."
"သေပါစေကွာ...သွား....အ့..အားးး သွားလို့ဆိုကွာ...."
အတင်းနှင်လွှတ်နေသောချစ်ရသူ၏နှုတ်ခမ်းကိုထိကပ်နမ်းပစ်လိုက်တော့ အတင်းတွန်းထုတ်နေသေးသည်။အနမ်းတို့ကိုခွာလိုက်ပြီးနောက်...
"မာနကိုရှေ့တန်းတင်ရမယ့်အချိန်မဟုတ်ဘူးMinnie ငါကူညီပေးပါရစေနော်...မင်းတစ်ခုခုဖြစ်သွားရင်ငါရင်ကျိုးမှာမို့ ခေါင်းမမာစမ်းနဲ့ကွာ..."
"ငါ.....ငါအရမ်းခံစားရခက်နေတယ်Jungkook....ငါခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာဘာတွေ.....ဟင့်..."
"ရှူး....ငါသိတာမို့ ခဏလေး သည်းခံလိုက်နော် မကြာခင်ကောင်းသွားလိမ့်မယ်...."
ချွေးစိုနေသောနဖူးပေါ်မှဆံပင်များကိုသပ်တင်ပေးလိုက်ရင်းJiminကိုယ်လေးကိုလှဲချကာအပေါ်မှအုပ်မိုးလိုက်သည်။အဝတ်အစားများကိုခပ်မြန်မြန်ပင်ဖယ်ရှားလိုက်တော့ခဏအတွင်းနှစ်ယောက်လုံးအဝတ်မဲ့သွားပြီးနှစ်ယောက်လုံးအတွက်ပထမဆုံးအကြိမ်မို့Jungkookခဏခဏသက်ပြင်းချနေမိသည်။သိသလောက်လေး လက်ချောင်းများဖြင့်အရင်စလိုက်မိတော့ ညည်းသံလှလှလေးနဲ့အတူ Jiminလက်မှာဆောက်တည်ရာမရ အရှေ့ကထိုင်ခုံကို လှမ်းကိုင်နေသည်။
VOUS LISEZ
Only then(Completed)
Fanfictionငါမင်းကိုအမြဲတမ်းအလိုလိုက်ခဲ့တယ်..အလျှော့ပေးခဲ့တယ်...ငါဆိုတာမင်းရဲ့လိုသုံးတစ်ယောက်လိုမျိုး......ဒါပေမယ့်အရာအားလုံးကိုတသမတ်တည်းတည်ရှိနေမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ မင်းမေ့နေခဲ့သလား........ ....Jungkook.... မင်းနဲ...
