Chapter 35

2.2K 65 33
                                    


Unedited

--

CHAPTER 35






ANDRA'S POV

KINABUKASAN ay sobrang Sama ng pakiramdam ko kung kaya naman ay pilit kong inayos ang sarili at pagkaraan ay naisipan kong lumabas sa Aking kwarto. Hindi ko man maatim ang nangyayare sa akin pero pinilit kong hindi iyon ininda.

Kung kaya naman ay nang saktong pagpasok ko sa loob ng kotse ay bigla akong nakaramdam ng Pag-iba ng pakiramdam ko dahil mistulang umikot ang mga Kinain ko ngayong umagahan sa Aking tiyan at gusto nitong mailabas.

Holehfvck!

Tila yata ay maduduwal ako ngunit kahit ayaw ko ay pinilit kong ilunok ang likidong aangat sa Aking lalamunan at dahilan upang mapaubo ako ng ilang beses.

Na dahilan upang mapalingon sa akin ang lalaking tahimik na ito. na malamang ay tinarayan ko ng napakabangis.

Dahil roon ay Hindi rin nagtagal ay lumisan na kami sa Mansion. Hindi rin Naman nagtanong kung bakit ako naubo, itong si Damien kung kaya naman ay wala dapat akong ipaliwanag.

Hindi rin nagtagal ay nakarating na kami sa Kumpanya Ngunit bago pa man kami makapasok sa mismong parking lot ng Building ay may naaninag akong Magandang babae na tila'y nakatingala at Pinagmamasdan ang kabuuan ng Building.

Gayundin naman ang iilang tao ay napapatingin sa gawi nito. Ngunit hindi ko na lamang ipinagtuunan ng Pansin dahil kung kanina ay hindi naman gaanong grumarabe ang nararamdaman kong pagsusuka ay mistulang naging doble ngayon.

Kaya nga nang pagtapak na pagtapak ko agad sa Floor kung saan ako nagtatrabaho ay lakad takbo na ang ginawa ko at Pumasok agad sa C.r upang iduwal itong paghihirap ko.

Gosh! I think I'm gonna die na 😭

Pagkalipas ng ilang oras nang pagtatrabaho ay hindi ko mahagilap si Damien na dahilan upang ikasama ng pakiramdam ko. Sa tuwing may itatanong ang iilang kasosyo ng Kumpanya ay wala akong magawa Kung hindi ulitin ng ulitin ang protocol sa tuwing wala ang Boss.

"Don't worry Mr. Castillo, My husband will be here soon. He just doing something urgent so it may take some minutes to finish his work." Saad ko habang hinihilot ko ang Aking sintido. Dahil mistulang sumasakit ang Ulo ko at dagdagan pa na may mga makukulit na mga Taong ito sa Aking paligid.




Kung kaya naman ay hindi naman nagtagal ay nakabalik na rin si Damien at natuloy na ang meeting.

Pero sa pagpasapit ng hapon ay nakaramdam ako ng pagkayamot dahil sa kung tutuusin ay hindi ko malaman ang dahilan kung bakit tila Naman ay Alis ng alis itong Damien na ito. Hindi ba siya napapagod?

Hays 😩

Kaya noong ginabihan ay naisipan kong Tumabi sa kanya dahil ngayon lang ako nabanguhan sa lalake Kung kaya naman ay susulitin ko na.

"Tabi tayo!" Masayang masaya kong sabi sa kanya habang nakayakap sa akin ang sarili kong kumot at yakap yakap ang Dalawa kong Malaking unan sa magkabila kong mga braso.

Ngunit Pansin ko lamang ang madilim nitong expresyon habang nakatingin sa akin. Pero hindi rin nagtagal ay Pinapasok niya rin ako sa loob ng kwarto at para lamang ay patakbo akong umakyat sa Kama at dali-daling nagkumot at iniayos ang Aking mga unan at sabay non ay malawak ang pagkakangiti ko sa kisame.

"Heheheheh!" Sobra ang tuwa sa aking dibdib na sambit at sa hindi ko maipaliwanag na dahilan ay ganoon na lamang ang tuwa sa Aking puso.

Minsan lang naman ako magkakaganito kung kaya naman ay i-enjoy ko na hahaha!

CARRYING THE MAFIA'S BABIES [BOOK ONE] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon