Bölüm: 30

30 5 1
                                    

■Yoongi■

Yüzüme vuran güneş ışıkları sayesinde uyanmıştım..

Yoongi: Lanet olsun başım ağrıyor...

Etrafa baktığımda şirkette, Dami'nin odasındaydım. İckiye dayanıklıydım ve dün yaptığım şeyi de unutmamıştım.

Yoongi: Ben asla bu salaklığı yapmazdım. Aish! Bana ne oldu böyle.?! Ne sikim yaparsa yapsın neden kendimi küçük düşürdüm ki?!

Saate baktığımda Dami'nin neredeyse gelme saatiydi. Odadan çıkarak Emy'nin odasına girmiştim.

Yoongi: Emy bana temiz takım elbise getirt hemen. Odamda olacağım.

Diyip kendi odama gitmek için asansöre bindim.

🐉🐉🐉

Yeni takımın rengini sevmesem de mecbur giyecektim. Eve gidip gelsem geç kalacaktım. Dün bütün gün barda içtiğim için işleri yapmamıştım. Kapım çaldığında ise gelen kişiyle tükürüğümü resmen yutkunamamıştım.

Dami: Bay Min? Müsait misiniz?

Acaba "değilim" desem mi? Yok ya ne söylecek merak ettim.

Yoongi: Dinliyorum.

Sanki umrumda değilmiş gibi yapıyordum ama tabii ki can kulağıyla onu dinliyordum.

Dami: Dün.. Dün siz... şey yani.. hatır-

Yoongi: Hatırlıyorum.

Dami: Pe-peki neden yaptınız?

Yoongi: Asistan sende gördün çok sarhoştum. Neden yaptığımı bilmiyorum yani anlamsız bir dürtüydü işte. Unutalım gitsin. Merak etme nişanlın bilmeyecek.

Bunları neden söyledim ki.? Üzüldü mü? Hadi lütfen bana bir şeyler hissettiğini söyle..

Dami: Haklısınız Bay Min. Nişanlı birini öpecek kadar aşağılık birisiniz aslında. Bunu daha net gördüm. Bir daha bana yaklaşmayın. İyi günler..

Yoongi: Dami, belke hey.!

Beni dinlemeden odadan ćekip gitmişti. Sikeyim, onu öptüğümde heyecanlanmalıydı.! Karşılık vermeliydi. Ertesi sabah o gelip beni öpmeliydi.!

°Dami°

Sinirle odaya girip kapıyı kilitlemiştim. Pislik! Beni sevdiğini sanmıştım. Dün o kadar heyecanlanmıştım ki ne yapacağımı şaşırmıştım. Ama onu iterek hemen eve gitmiştim. Fakat bu gün iyi şeyler duyacağımı sanarken... eğer benden hoşlandığını söyleseydi Jaeyeol ile nişanlanmak zorunda kalmazdım.
Adi herif bir de "unutalım gitsin" diyor.

Dami: Tamam pekala ergenlik yapma zamanı değil. Seni öpmesi seni sevdiği anlama gelmiyor ki, öptü diye hemen hayal kuran salak sensin.! Salaksın Dami.!

Soonjin'in aramasıyla düşüncelerimden sıyrıldım.

Dami: Alo?

Soojin: Abla müsait misin?

Dami: Evet.

Soojin: Abla akşam bize Wonho'nun ailesi gelecek, erken gele bilir misin?

Dami: Tamam işlerim az, bir kaç saate çıkarım.

Soojin: Tamam bye.

Telefonu kapattığımda dosyaya odaklanmaya çalıştım. Ama sadece çalışdım.

^^^^

Eve girdiğimde direkt üzerimi değişip mutfağa geçtim. Halaya, Soojin ve anneye yardım ederken annemin dua ettiğini duydum.

Yun(anne): Tanrım lütfen Dami'nin evliliğinin yolunda gitmesini sağla... Ölüp cemnete gittiğimde annesine cevap vere bileyim.

Histerik gülmüştüm.

Dami: Cennete gideceksin yani?

Hepsi bana baktığında sorumu yinelemiştim.

Dami: Gerçekten mi? Eminsin o kadar da...
Ne diyeceksin anneme? "Sen öldüğünden beri kızına üvey anneden beter oldum, kendi kızımdan ayırdım. İstemediği biriyle evlendirdim." bunları mı söylryeceksin? Bunları yaptığın için cennete gideceksin öyle mi? İnan Tanrı bile sana gülüyordur.

Bir şey demelerine izin vermeden mutfaktan ayrılmıştım. Zaten kafam yeterince karışıktı sataşmaya insan arıyordum.

🔮🔮🔮

Wonho ve ailesi geldiklerinde gözlerim tabii ki Min Yoongi'yi aramadı saçmalamayın.

Salonda oturmuş konuşurlarken onları asla dinlemiyordum. Siktiğimin Patronunu düşünüyordum. Min Yoongi... beni öpmüştü... Ve sarhoşluğundan dolayı yapmıştı bunu isteyerek değildi. Kullanılmış gibi hissetmem normal mi?

Seo: Dami?

Seo ablanın sesiyle kendime gelmiştim.

Seo: Nişanlanmışsın, her daim mutlu ol..

Nişanlanmıştım.. bunu unutuyordum işte..

Seo: İyi misin?

Dami: Evet Seo abla.. iyiyim

Seo: Ee nişanlın nerede?

Ne biliyim ben ya..

Dami: Şey.. Hala, Jaeyeol nerede?

Seo: Jaeyeol mu?!




PiYoN🎭 MYGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin