Hala mal gibi kapatılan kapıya bakıyordum. O kız... Ah o kız yine beni aptal yerine koymuştu.! Anahtarı alırken ben nasıl olurda anlamam.?! Ama bunun hesabını soracağım ben sana.! Telefonumu alıp Hoseoku aradım.
Hs: Alo.?
Yg: Hoseok bu gün o inşaata gidecek misin.?
Hs: Evet.
Yg: Gitme.
Hs: Neden.?
Yg: Çünkü şeyy.. başka birini yollayacağım.
Hs: Yoongi ama benim gitmem lazım.. Hem orası yıkıldı yıkılacak göndereceğin çalışan zarar göre bilir.
Yg: Merak etme sen. Sadece dediğimi yap.
Hs: Pekala...
Telefonu kapatıp Hoseokun odasındaki dosyayı alıp Daminin odasına gitmek için asansöre bindim. Daminim kapısını çalmadan içeri girmiştim. Damiden birden çığlık koptu ve kalemliģi bana attı. Ne.?! Bana mı attı.?!
Dm: Yavaş olsana ayı.!
En korkunç bakışlarımı ona yollarken sanki dediģi şeyin yeni farkına varıyordu.
Yg: Ne dedin sen.?!
Dm: Şey... B-ben eeee.. Yani siz olduğunuzu o anki şokla göremedim.. ehehhe
Gözlerimi devirip elimdeki dosyayı önüne fırlattım.
Yg: İnşaata gideceksin bu gün. Oradaki çalışanlarla konuş bakalım hepsi aynı kişi mi.. Adres dosyada.
Dm: Pardon ama ben Bayan Emynin asistanıyım ve ayrıca ben moda/reklam bölümündeyim. İnşaat değil..
Yg: Sence bu benim umrumda mı.?! Ben Emydende üsteyim ve dediysem yapmalısın.! Tamam mı.?!
Dm: Tamam.! Ama yarın gideyim. Şimdi geç olur.
Yg: Beni ilgilendirmiyor Asistan Dami. Bu gün gideceksin..
Dm: Peki.. Bay Min.!
Odasından çıkıp tekrar asansöre bindim. Bu sefer ona güzel ders verecektim, bütün gün inşaatta yorulsun da benimle alay etmek neymiş görsün. Geri zekalı kız.!
/Dami\
Elimdeki dosyayı sıkı sıkı tutarak düşmemek için yavaş adımlar atıyordum. Yağmur yüzünden her yer çamur olmuştu ve ayağım azıcık kayarsa düşe bilirdim ve her yerim mahvolurdu.! Sonra da ben Bay Mini öldürmek zorunda kalacaktım.!
Adrese son kez baktığımda ise karşımda neredeyse başımıza yıkılacak bina vardı. Etrafta da çalışan orta yaşlı adamlar vardı. Onlara yaklaşıp eğilerek selam verdim.
Dm: Merhaba efendim.. İyi çalışmalar...
Hepsi bana gülümseyerek karşılık verdiğinde bir bir isimlerini saymaya başladım. Son isimde ise bana kimse cevap vermemişti.
Dm: Shi Hyuk.?
Adam: O galiba binanın içindeydi.. Kafamla onaylayıp binaya korkak adımlarımı atmaya başladım. Erkenden işimi bitirip dönmek istiyordum çünkü evime uzaktı ve hava birazdan kararacaktı..
/Yoongi\
Akşam ablam beni yine kendi evlerine çağırdığı için bütün aile salonda oturmuştuk. Yengem ve büyük annem hala evlenmem için ısrar ediyorlardı. Ama telefonuma bilinmeyen numaradan gelen aramayla oturduğum yerden kalkıp biraz uzaklaştım ve aramayı yanıtladım.
Yg: Alo?
Th: Alo Bay Min.?
Yg: Evet, kimsin.?
Th: Ben Taehyung. Bayan Emy ile çalışıyorum.
Yg: Yani.?
Th: Bay Min ben Damiyi soracaktım.
Söylediği isimle kaşlarımı çattım.
Yg: Ne olmuş ona.?
Th: Ondan haber alamıyoruz, en son sizin verdiğiniz görev için şirketten çıkmış. O zamandan beri haber yok.
Duyduğum şey beni endişelendirirken telefonu hemen kapattım ve Hoseoku aradım.
Yg: Hoseok.?
Hs: Ha Yoongi bende seni arayacaktım. Çalışan iyi iş çıkarmış ama birden ortadan kaybolmuş. Çalışanlarda birden çıkan sert rüzgar yüzünden işi yarım koymuşlar. Ama sanırım o binayı ben yıktırmadan rüzgar yıkacak.!
Hoseoka cevap vermeyip yüzünde kapattım. Hemen salondan çıkarak ayakkabımı giydim. Ablamlar peşiminden soru sorarak gelirken ben ise villadan çıkıp hemen arabama bindim.
Aish.! Umarım Dami iyidir.! Umarım ona orada bir şey olmamıştır.!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
