PiYoN🎭 MYG

Bölüm: 11

/Dami\

Hala dolapta durmuş ona bakıyordum ama o fazla sinirliydi galiba. Kırmızı görmüş boğaya benzemesi normal değildi açıkcası.

Yg: Kızım sen beni takip mi ediyorsun.?! Senin benim evimde de değil bak, dolabımda ne işin var.?!

Birden bağırmasıyla korkudan kolumu vurmuştum.

Dm: B-ben şey..

Konuşamayınca kolumdan tutarak beni dolaptan çıkardı. Önce sinirle yüzüne baktı ama dahasında bileğimden sımsıkı tutarak arkasından sürüklemeye başladı. Seslenmem işe yaramıyordu fakat canımın ne kadar yandığından bihaberdi. Öküz.!

Dm: Yah Bay Min bıraksanıza kolumu.!

Seo: Yoongi.!

Arkamızdan seslenen Seo ablaya yalvarırcasına bakmıştım. Yoongi aptalının neyi oluyordu bilmiyordum ama o kızdan güzel enerji almıştım.

Seo: Bırak kızı Yoongi, ne yapıyorsun.?!

Yg: Abla.! Sen karışma.!

Abla.? Ahh bu güzelim kız mı bunun ablasıydı.?

Seo: Ne demek karışma.! Canını acıtıyorsun, sen ne zaman bu kadar acımasız oldun.!

Bize yaklaşarak söylenen Seo abladan gözlerimi çektim ve Yoongiye bakmıştım. Hala öfkeyle kolumu sıkıyordu ve acıtıyordu. Gözlerimin dolduğuna yemin ede bilirdim. Seo abla Yoonginin kolunu ittiğinde elimle acıyan yere masaj yapmıştım.

Yg: Bana bak Asistan Dami sen fazla olmaya başladın. Evime kadar hatta odama kadar girmeyi nasıl başardın bilmiyorum ama senin gibi kızlarla fazla karşılaştım ben. Para koparmak için oyun oynamayı kes.!

Söyledikleri ağırdı ama kırılmayacaktım. O benim hiç bir şeyim değildi söylediklerini önemsemem aptallık olurdu.

Dm: Ben bur-

Yg: Kes sesini ve defol.!

Arkama bakmadan evden çıktığımda kendime sövüyordum. Ona cevap vere bilirdim ama yapamadım. Kahretsin.!

/Yoongi\

Sinirle bana bakan ablama "ne var" anlamında kafamı salladım.

Seo: Yoongi o kız tatlı getirmişti.

Söylediģi şeye kaşlarımı çattım.

Yg: Ne tatlısı.?

Seo: Ailesi tatlı satıyor ve sipariş verdiğimiz için buraya getirdi.

Yg: Benim odamda ne bok yiyordu.?!

Seo: Sözlerine dikkat et.! Ablanla konuşurken ağzından çıkacakları düşün.!

Ablam bana sinirlenmezdi pek fazla ama o aptal yüzünden sinirlenmişti. Buraya benim için gelmiş olmasa bile sonuçta odama girmeyi cesaret ederek suç işlemişti artık. Bu evde yaşamasam bile odama girilmesinden hoşlanmazdım. Asla...
Önümden bana bakmadan geçen Wonhoya gözlerimi devirerek seslendim.

Yg: Dur bakalım ergen.!

Wh: Hyung.? Bana ergen demen ne kadar doğru?

Yg: Gayet doğru söylüyorum. Bu tavırlar ne.? Tanrı aşkına bana o kız için trip attığını söyleme.

Wh: Söylemem.

Yg: Velet.!

Wh: Şey gitmem lazım..

Diyerek hızla gittiğinde şaşırmıştım. Ne işi vardı ki.? Bir dakika.! Umarım gizli gizli o kızla buluşmuyorsundur Wonho.!

/Dami\

Eve girdiğimde garip seslee geliyordu.. Acaba Tae ve Jimin mi gelmişti.? İçeri girdiğim an gördüğüm adamla kaşlarımı çattım. Ama bu şeydi.... ah ismi neydi.? Parkta bana ceketini veren çocuk, JeaYeol.! Ama onun burada ne işi vardı.?

Hala: Gelsene Dami..

Ban gülümaseyen Halama sahte gülüşümü göndermiş ve JeaYeola dönerek selan vermiştim.

Jy: Demek burada oturuyorsun Dami.?

Benimle bu şekilde rahat konuşmasına hem sinirlenmiş hem de şaşırmıştım.

Hala: Tanışıyor musunuz.?

Dm: Ha-

Jy: Evet..

Ona baktığımda sözüne devam etmişti.

Jy: Yani tam değil.. sadece ismini biliyorum. Parkta ceketsiz oturmuş ağlıyordu ve bende ceketimi verdim.

Halam sinsice gülerken ona gözlerimi devirdim.

Dm: Diğerleri nerde.?

Hala: Soojinle gezmeye gittiler...

Kafamla onaylayıp JaeYeola aldırmadan sorumu sordum.

Dm: Peki neden buradasınız.?

Sondaki "sınız"a mı yoksa soruma mı suratı asılıdı bilemiyordum gerçi umrumda da değildi.

Jy: Ben.. burada kirada yaşayacağım.

Dm: Ne.?!

Halama dönerek sert bakışlarımı attım.

Bu adamdan hiç hazetmedim ben.!

(JaeYeol kötü karakter)