Ayağımı sıkıntıyla sallarken kuzenim olacak beni sinirden deliye döndüren hayırsız Wonhoyu bekliyordum. Benim sözümü çiğneyip o kızla görüşmeye devam etmişti. Dami bana söylemese ruhum bile duymazdı.
Wh: Hyung gelebilir miyim.?
Elimle gel işareti yaparak arka koltuğa yaslandım. Karşımda oturup bana beklentiyle bakıyordu.
Wh: Seni dinliyorum Hyung.?
Yg: O kızla hala görüşüyor musun.?
Direkt söze girdiğim için ufak çarplı şok yaşamıştı.
Wh: B-ben şey-
Yg: Evet mi hayır mı.?
Sesim sert çıkmıştı. Kardeşim gibi gördüğüm hatta kardeşimdi ama yine de benim sözümü çiğnemesi bana ters geliyordu.
Wh: Evet.
Az önceki halinden daha emindi. Sinirle soluyarak ayağa kalktım.
Yg: Sana ben ne söyledim Wonho.? O kızla görüşmeyeceksin demedim mi.? Ne zamandan beri sen benim sözümden çıkmaya başladın.?
Oda ayağa kalkarak benim karşımda durmuştu.
Wh: Soojinle tanışdığımızdan beridir..
Söylediği kelimeler beni daha sinirlendirmişti.
Yg: Hah.! Bir kız için bana karşı mı geliyorsun.?! Bu kadar mı düştün.?! Eğer o kızla görüşmeye devam edersen-
Wh: Ne yaparsın.?! Söylesene hyung.? Şimdiye kadar senin sözünden çıktım mı.?! Beni hep sen yönlenirdin çünkü sana güvendim.. hala da güveniyorum fakat.. fakat bu benim duygularımı da yönlendireceğini göstermez.!
Arkasını dönüp gidecekken tekrar durup bana döndü..
Wh: Ayrıca aşık olduğum kadınla görüşmek düştüğüm anlamına gelmez Yoongi Hyung.!
Diyerek odadan çıkıp gittiğinde şaşkınlıktan hala öylece kalmıştım. Ne yapacaktım şimdi.? Düşün Yoongi, düşün.
🐈🐈🐈
•Dami•
Bayan Emy'nin verdiği dosyaları Taehyungla birlikte yaparken birden odaya dalan Bay Aptal Min Yoongiyle ikimizde korkup yerimizden 3 metreye kadar sıçramıştık. Tamam abarttım. Bay Min bir bana bir de Taehyunga bakıyordu.. dayanamayıp konuştum çünkü onun konuşacağı yoktu.
Dm: Bay Min neden buradasınız acaba.?
Tek kaşını kaldırarak işaret parmağını Taehyunga uzatarak konuştu.
Yg: Sen dışarı çık..
Tae bana bende ona "neler oluyor" bakışı atıyordum..
Yg: Duymadın galiba.. dışarı.
Az öncekinden biraz daha sert konuşmuştu. Taehyunga yavaşca "sen git" dedim.. oda tereddütle de olsa gitmişti. Bay Min bana hala soğuk bakışlarını yollarken içimden 'acaba yine ne yaptım' diyordum.
Dm: Evet, Bay Min.? Dinliyorum.? Dosyalarınız mı vardı.?
Dudaklarını yalandığında gözlerim dudaklarına kaydığında gözlerimi hızla başka tarafa çevirdim. Tanrım ne yapıyordum ben.!!
Yg: Bana yardım etmelisin.
Sözleriyle şaşırmıştım.
Dm: Anlamadım.?
Sıkıntıyla nefes verdiğinde gözlerimle onu inceledim. Sanki söyleceği sözü aslında söylemek istemiyordu.
Yg: Wonho ve Soojine.. bir şans verelim..
Gözlerimi kocaman açarak sözlerini idrak etmeye çalıştım.
Dm: Emin misiniz.?
Yg: Evet. Bir şekilde hepimiz buluşup konuşalım.
Ayağa kalkıp giderken bende kalkıp kolundan tuttum. Bana bakarken bu sefer ben konuştum.
Dm: Fikrinizi ne değişti.?
Yg: Bak.. bizim ailemiz farklı.. sizle biz farklıyız bunu sende biliyorsun.. fakat yine de Wonho benim kardeşim onun mutlu olmasını istiyorum.. sen Soojinin mutlu olmasını nasıl istiyorsan.. bende öyle..
Sevinçle birden kollarımı ona sardığımı anladığımda hemen kendimi geri çektim. Oda bana şaşkınca bakarken zorla da olsa konuştum...
Dm: Şey. Birden refleks oldu özür dilerim..
Bir şey demeden odadan çıktığında.. elimi kalbime koydum.. çok hızlıydı....
🤑🤑🤑🤑🤑
Daha önce geldiğimiz lüks kafede dördümüz oturmuş bir birimize mal mal bakıyorduk.. buluşmayı Bay Min ayarlamıştı.. konuşması gerekende oydu.. daha fazla sabredemedim ve masanın atından karşımda oturan Bay Minin ayağına vurdum. Gakiba biraz sert vurmuştum acıyle inleyerek bana sinirle bakmaya başladı.. hatta sesi yüksek çıktığı için yan masalardaki bir kaç kişi buraya dönmüştü..
Dm: Özür dilerim Bay Min..
Hala bana bakarken kaş göz yaparak söze girmesini istedim. Eğer uzaktan biri bana bu şekilde görseydi deli olduğumu sanardı.. beni anlayan Bay Min boğazını temizleyip söze girdi..
Yg: Öhm.. sizi buraya çağırmamın sebebi.. ikimizinde size bir şans vermesi.. yani Dami ve ben sizin bir birinizi daha iyi tanımanızı istiyoruz.. eğer.. gerçekten seviyorsanız.. iş irelilern..
Wonho ve Soojin sevinerek bir birilerine bakıp bizi onayladılar.. biraz daha konuşup kafeden ayrılmıştık. Tekrar şirkete dönmeliydim.. Wonho Soojini eve bırakacaktı.. bende otobüs beklerken karşımda siyah araba durmuştu. Bay Min.!
Yg: Bende şirkete gidiyorum. Gel hadi.
İtiraz etmeden ön koltuğa oturmuştum.. bana baktığını hissetsemde ona taraf dönemiyordum.. çekiniyordum nedense..
Dm: Hiç aşık oldunuz mu.?
Bu soruyu neden sordum ki.! Salak Dami.!
Yg: Olmadın, olnayacağımda.. ben sadece rahatıma bakarım.
Cevap vermedim. O gerçekten de rahatına bakan biriydii... aşık olması için iyi bir kalbi olmalıydı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
