PiYoN🎭 MYG

Bölüm: 7

/Yoongi\

Önümdeki bilgisayardan kameranın çektiği Damiye bakıyordum. Kapımın önünde durmuş saçma salak haraketler yapıyordu. Tam elini kaldırıp kapıyı çalacaktı ki "Gir" dedim. Şaşkınlığı yüzüne yansımıştı. İçeri gidince ben ayağa kalkarak kapıyı kitlemiştim.

Dm: Yine mi.?

Gözlerini devirerek konuşunca bendd anahtarı arka cebime koydum. Her halde oradan alamaz..?¿

Dm: Bana baksana sen.?!

Konuşarak üzerime yürüdü ve beni az önce kitlediğim kapıyla arasına aldı. Gözlerim kocaman olmuş onu izliyordum.

Dm: Seni döverim Min Yoongi... beni dün ölüme sürükledin resmen.! Benden bu kadar nefret ettiğini bilmiyordum açıkcası..

Gözlerimi devirip onu biraz ittim.

Yg: Orada kalacağını ya da binanın uçacağını bilmiyordum. Ayrıca seni kurtaran bendim.

Dm: Hah.! Zahmey olmuş.! Beni niye çağırdınız buraya.?

Kendimi deri koltuğa atarak iyice rahat şekilde oturdum. Oda karşımda durmuştu.

Yg: Şuuu.. adı neydi ya... hah Taehyung.. senin neyin.?

Dm: Arkadaşım...

Yg: Sadece arkadaşın mı.?

Dm: Evet..

Yg: Tamam çıka bilirsin.

Bana gözlerini devirip odadan çıkınca bende işlerime geri döndüm.

*!*!*!*!*!*!*!

Kendi evime değil de yine ablamların yanıma gelmiştim. Wonho elleriyle oynayarak etrafa gergin bakışlarını attığında ablama bakmıştım. O da ağzını oynatarak "bilmiyorum" demişti. Sabrımın sonuna gelerek Wonhoya döndüm.

Yg: Wonho ne olduğunu söyleyecek misin.?

Wh: Şeyy ben..

Yenge: Söylesene oğlum ne oldu.?

Wh: Benn... Ben aşık oldum..

/Dami\

Dm: Nee.?!!

Soojine resmen kükremiştim. Karşımda durmuş "Ben aşık oldum
" diyor.!

Sj: Ama abla..

Dm: Aması maması yok.! Ben razı değilim.

Soojin üzülünce yanına oturup ellerini tuttum.

Dm: Bak bana... benn senin üzülmeni istemiyorum. En son başımıza nelee geldi biliyorsun..

Sj: Haklısın abla...

Biraz sessizlikten sonra ona döndüm tekrar.

Dm: Ne zamandan beri.?

Sj: Aslında hastanede karşılaşmıştık. Sen gelmediğin zamanlar.. önce arkadaş olmuştuk.. sorunumu anlatmıştım.. oda ablası gibi gördüğü kuzenini getiriyordu. Hep benimle ilgileniyordu abla.. bu yüzden bir birimizden hoşlandık... o bana açıldı ama ben ona net bir cevap vermedim. "Düşüneceğim" dedim.

Derin bir nefes aldım. Belki bir şans.?

Dm: Yakın zamanda buluşma ayarla şu çocukla... görüşelim bakalım. Biliyorsun eğer benim gözüm tutmazsa.. babam asla razı olmaz..

Sj: Teşekkür ederim abla.!

Bana sevinçle sarıldığında bende sevinmiştim... umarım iyi insan çıkar.. kız kardeşim üzülmez...

/Yoongi\

Dayı: Oğlum bu çok iyi bir haber...

Büyük.anne: Evet Wonho senin adına çok sevindik.. umarım sevginiz daim olur...

Wh: Teşekkürler...

Seo: Yoongi ablacım umarım yakında senin güzel haberlerini duyarız..

Ablama gözlerimi devirdim. Konu benden çok çok uzak olsa da yine dönüp dolaşıp bana geliyordu.

Yenge: Soylu aileden mi.?

Yengemin sorusuyla her kesin yüzü düşmüştü..

Wh: Şeyy aslında hayır..

Yenge: Hah.! Bence iyi düşün Wonho.! Pişman olma.

Yengem kalkıp giderken Wonhonun morali daha da bozulmuştu.

Yg: Wonho, gel benimle..

Diyerek balkona terasa ireliledim. Arkamdan geldiğini hissediyordum. Havuzun başında durup gökyüzündeki yıldızlara bakarak yanımda olduğunu bildiğim Wonhoya konuştum.

Yg: Ben bu kızla görüşmek istiyorum Wonho... Hyungun olarak...

Wh: Tamam Hyung... ben halledeceğim.. biliyorsun senin rızan bana yeter..

Yg: Biliyorum.. yakında hallet.. hadi şimdi gide bilirsin..

Wh: Teşekkürler Hyung.. iyi geceler..

Yg: Sana da..

Aklıma gelen manyak kızla kendime gözlerimi devirdim..

Yg: Aish.! Neden o kızı düşünüyorum ki.?!

Seo: Hangi kızı düşünüyorsun kardeşim.?

(Lan bu hikayeyi çok sevdim aklımda acayip şeyler var huhuuu sjsjjs)

(Bıyık müq :)..)