Ben Asenath. Prens Seth'in biricik hizmetkarı. Bir Firavun olduğunda, uğruma kendi kız kardeşini öldürdü.
Ben Asenath. Canı beş para etmez bir köleyken, Mısır'ın Kraliçesi olan Asenath.
&
Binlerce yılın sonunda lahiti ilk kez aralayan kişi olma ş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seth'in bedeninin karanlıkta kaybolmasının ardından Nour çenemi tuttu ve beni kendisine bakmaya zorladı "Hayatta en nefret ettiğim şeyin ne olduğunu biliyor musun?" dedi.
Gülümsedim "İhanet."
O da gülümsedi "Evet, ihanet. Sana olan güvenimi boşa çıkarırsan, seni öldürmem. Ve asla ölmene izin vermem." Sözlerine devam etmesini bekledim sükunetle "Seni öyle bir hale getiririm ki, canını alması için tanrıya yalvarırsın ve semaya uzatacağın ellerin bile olmaz. Ya da dualarını söyleyeceğin bir dilin."
Dudaklarımı ıslattım dilimin ucuyla ve tatlı bir gülüş belirdi yeniden dudaklarımda "Siz de bana ihanet etmeyin sevgili Vezir, zira benim de bu hayatta en nefret ettiğim şey ihanettir." Benim sivri dilli ve düşündüğümü söyleyen bir insan olmam, bana kısa zamanda güvenmesini sağlayacaktı. Kaldı ki bundan hoşlandığını da biliyordum. Ona karşı böylesine korkusuz olmam, çıkarlarımızın ortak olduğuna inanmasını sağlamıştı. Çenemdeki elini indirdi ve derin bir nefes aldı.
"Yarın ilk iş olarak Seth'le konuşacağım sarayda kalmanı sağlamak için."
"Peki karşılığında ne isteyeceksiniz?"
Seth'i öldürmemi istemeyeceğini biliyordum, bu işi artık bana vermezdi. Öldürmek konusunda muhteşem bir becerisizliğim vardı, ölmek için de öyle. Firavunun karşısına cezalandırılmak için çıkarılan, fakat aynı günde Prens Seth'in odasında tedaviye alınan kişiydim ben. Ölümle kimyalarımız uyuşmamıştı.
"Hiçbir şey istemiyorum. Sadece beni Seth'in her adımından ve her bir düşüncesinden haberdar edeceksin."
"Hiçbir şey istememiş haliniz bu mu?" diye mırıldandım.
"Asenath."
Sabrını zorladığımı belli edercesine bakıyordu gözlerime ve onu daha fazla kışkırtmak istemiyordum "Pekala, nasıl isterseniz." Odadan çıkmaya hazırlandım.
"İhanet konusunu tekrar düşün Asenath. Söylediklerimde ciddiydim ve seni asla affetmem."
Elimi kapının kenarına yasladım ve başımı sola yatırarak ona baktım "Ben de ciddiydim Nour. İkimiz de iktidar için buradayız, birbirimizin ayağını kaydırmak ikimizin de işine yaramaz."
Nour'un omuzları sallandı kahkahasıyla eş zamanlı olarak. Odadan tamamen ayrılmadan önce birkaç saniye gözlerimi kısarak ona baktım. Nour şimdi gülüyordu, ama bir gün onun kahkahası ile sallanan bedeninden başını ayıracaktım. Zamanlamayı doğru yapmam gerekiyordu, yoksa başı bedeninden ayrılan Nour değil ben olurdum.
