Dark Angel (bxb) [Completed]

Chapter 47: Betrayal

Liam's POV

"Hindi lang ikaw ang may alas, Nathan," sabi ko.

"Can I hold that sword?" tanong ni Belphegor.

Ibinigay namang agad ni Nathan ang espada kaya napangisi ako.

Naramdaman kong bigla na may tumusok sa akin, tagos.

Tiningnan ko si Belphegor na nakangisi sa akin.

"I'm sorry, Prince. Utos ng pinuno!"

"You!"

Bumagsak ako sa sahig at unti-unting nawawalan ng malay, pero bago iyon,...

"Hindi pa tapos ang laban! Magkikita pa tayo at sa panahong iyon, sisiguraduhin kong matatalo ka na, Nathan!"

Nathan's POV

"A-Anong..." Hindi lang ako nagulat sa ginawa ni Belphegor pati ang mga kasama ko dito.

"Waaaahhh!!" Napatingin ako kay Lucky at nakita kong natatakot siya kaya pinuntahan ko siya at niyakap.

"Ssshhh, don't be afraid."

Unti-unti namang nawawala ang paghikbi niya.

"George!" tawag ko.

Nang tawagin ko siya, he immediately manipulate the atmosphere at gumaan na nga ito.

"You okay?" tanong ko kay Lucky. Tumango lang siya habang nakayakap pa rin sa akin.

"Nice to meet you again, Luna!"

"Y-you..."

"Yup. The one and only. Prince of Sloth, Belphegor. You can call me Bel."

Nag-anyong tao, nga pala, si Bel kaya nakikita siya ni Lucky.

"Bakit mo ito ginagawa?" tanong ko at kumalas sa yakap si Lucky.

Curious din siguro sa tanong na binigay ko.

"That's a secret. Pero mag-iingat kayo. Remember: If there is light, there is always shadow." [Credits to Lou Yi on Mobile Legends]

Tumango kami.

"Goodbye. And see you." At nag-create siya ng portal na tulad ng ginawa ni Liam at umalis na nga.

Napangiti ako.

Tiningnan ko ang bangkay ni Liam pero wala na siya.

Lalo akong ngumiti.

Natalo na ang kadiliman at kinabukasan, isang maliwanag na umaga ang madadatnan!

Bumagsak ako sa sahig at unti-unti kong nararamdaman ang panghihina. Ang aking mga mata ay gusto nang magsara.

Alam ko, tinatawag pa ako ng mga kaibigan ko pero hindi ko na kaya.

"Good night, everyone. Good night, mahal."

Ngumiti muna ako sa kanila bago ko sinara ang aking mga mata.