တြယ္ေနွာင္ရစ္ငင္
အပိုင္း(၄၁)
#တြယ္ေႏွာင္ရစ္ငင္
11201137
"လူေတြ မ်ားတယ္ေနာ္...ကိုခ်မ္း.."
"ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး.."
အလံုးက တြန္႕ဆုပ္ေနေပမဲ႕လည္း သားကေတာ႕ ဖုန္းကိုင္ျပီး ဆင္းသြားျပီ..။
ကိုခ်မ္းက တံခါးကို ကို္င္ျပီး ရပ္ေစာင္႕ေနေတာ႕ အလံုး ဆင္းလိုက္ရေတာ႕သည္။
"လာ..ဒီမွာ ထုိင္ရေအာင္..."
"ေဖခ်မ္း..ဒါဘာလဲ.."
"View Pointေလ..မင္း စာဖတ္ပါလား.."
'မေတြ႕လိုက္လို႕ပါ...ခဏေလး...ဓာတ္ပံု သြားရိုက္လိုက္ဦးမယ္..."
"သား.."
"ေနပါေစ..."
ကိုခ်မ္း လည္း ထသြားေတာ႕ အလံုး တစ္ေယာက္တည္း ေတာင္ေပၚ ရႈခင္းေလးေတြကို ေငးျကည္႕ေနမိသည္။
သားကေတာ႕ လူေတြ ရပ္ျပီး ဓာတ္ပံု ရို္က္ျကတဲ႕ အစြန္း ထိုင္ခံုေလးကို ေရာက္သြားသည္။
အလံုး စိတ္ပူေနေပမဲ႕လည္း သားက ကေလးမွ မဟုတ္ေတာ႕တာပဲေလ..။
"..........."
အလံုး ေရွ႕မွာ ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ နဲ႕ မုန္႕ခ်ေပးေတာ႕ ကိုခ်မ္းကို ေမာ႕ျကည္႕မိသည္။
"မေန႕ကလို ျဖစ္ဦးမယ္..စားလိုက္.."
"ဟုတ္.."
".........."
"တို႕ဟူးေႏြး စားျကည္႕မလား.."
"မစားဖူးဘူး..."
"စားျကည္႕ေပါ႕..."
"ဟုတ္..."
အလံုးေရွ႕က ပန္းကန္ကို လွမ္းယူျပီး ကိုခ်မ္း စားသလို ေမႊျပီး ခပ္စားျကည္႕မိသည္။
တို႕ဟူးေျကာ္လည္း မဟုတ္ေတာ႕ စားရတာ တမ်ိဳးျကီးေတာ႕ ျဖစ္ေပမဲ႕လည္း မျငင္းခ်င္ေတာ႕လို႕ ဆက္စားရသည္။
"အာ...ေဒါက္တာခ်မ္း မွန္း တို႕သိသားပဲ...အဟြင္း..."
"ဟင္...ရတနာ...ဟာ...ထိုင္ေလကြာ...ဘယ္သူေတြ ပါလဲ..."
"သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေပါ႕..."
"ဟလား...မေတြ႕တာေတာင္ ျကာျပီပဲ...ဘယ္တုန္းက ျပန္ေရာက္လဲ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းဆို.."
ESTÁS LEYENDO
တြယ္ေႏွာင္ရစ္ငင္
Romanceတြယ္ေႏွာင္ရစ္ငင္ "ကိုခ်မ္း...က်ိန္..." "ဟမ္..." "အလံုးက လြဲျပီး ဘယ္သူမွ မခင္ဘူးလို႕ က်ိန္..." "ဘာလို႕ က်ိန္ရမွာလဲ..မက်ိန္ပါဘူး..ငါ ခင္ခ်င္တဲ႕သူနဲ႕ ခင္မွာေပါ႕....နင္႕ကိုလည္း ခင္တာပဲ..." "မရဘူး...က်ိန္..." "မက်ိန္ဘူးဟာ....ေနာက္တစ္ခါ ထပ္က်ိန္ခိုင္းရင္...
