Part 29

403 40 3
                                    


တြယ္ေနွာင္ရစ္ငင္

အပိုင္း(၂၉)

#တြယ္ေနွာင္ရစ္ငင္

11090647

"ေမ....ဘာျဖစ္လို႕လဲ..."

"ဟင္႕အင္း..မျဖစ္ပါဘူး.."

အိမ္ေရွ႕ခန္းလို လုပ္ထားသည္႕ ေနရာလြတ္ျကီး ကို ေရာက္သြားကာ ျပတင္းေပါက္ကေန ျခံ၀ ကို ခဏခဏ ငံု႕ျကည္႕ေနမိသည္။

သားက စာအုပ္ေတြျဖင္႕ အခန္းထဲမွာ အလုပ္ရႈပ္ေနရင္း လွမ္းေမးေတာ႕ အလံုး ကပ်ာကယာ ျပန္၀င္လာခဲ႕ရသည္။

"အန္တီေရႊစင္ လာဖို႕ ရိွလို႕လား.."

"မဟုတ္ပါဘူး...သား ဒီမွာ ေနရတာ အဆင္ေျပတယ္မလားဟင္.."

"ေျပတာေပါ႕...ေက်ာင္းနဲ႕လည္း နီးတယ္...ေမ႕ကိုလည္း စိတ္ခ်ရတယ္...အိမ္ကလည္း က်ယ္တယ္...ေမာင္သာ ခ်မ္းသာ ရင္ ဒီအိမ္ျကီးကို အပိုင္၀ယ္လိုက္ခ်င္တယ္...ဒီေလာက္ျကီးတဲ႕ အိမ္မ်ိဳးနဲ႕ ေမလည္း မေနဖူးဘူးမလား.."

"အင္း..."

"အိမ္ရွင္ျပန္လာရင္ မီးဖိုေခ်ာင္ ဆင္းရတာ ခက္မလား မသိဘူး..."

"ေျပာလို႕ရမွာပါ....အိေရႊစင္လည္း ေျပာမွာေပါ႕..."

"ေမာင္ကေတာ႕ ေက်ာင္းမျပီးမခ်င္း ဒီမွာပဲ ေနခ်င္တယ္...အလုပ္လုပ္ရင္လည္း ပစၥည္းေတြ ထားဖို႕ ေနရာရိွတယ္..."

"........"

အလံုး သိခ်င္လို႕ ေမးလိုက္တာ သားဆီက အေျဖကို ျကားရေတာ႕ စိတ္တစ္၀က္သက္သာသြားသည္။

အလံုးတို႕ငွားေနတာကို ကိုခ်မ္း မသိေသးဘူးတဲ႕ေလ..။

ကိုခ်မ္း နိုင္ငံျခားက ျပန္လာေတာ႕မယ္လို႕ အိေရႊစင္ ဖုန္းဆက္ ေျပာလိုက္ကတည္းက အလံုးမွာ ေနမရ ထိုင္မရ ျဖစ္လာသည္။

ညတုန္းက ျပန္မလာေပမဲ႕ မနက္ပိုင္းေတာ႕ ျပန္ေရာက္မွာ ေသခ်ာပါသည္။

ပထမဆံုး မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ရင္ ဘယ္လို နႈတ္ဆက္ရပါမလိမ္႕..။

သား အခန္းေရွ႕မွာ ရိွေနသည္႕ ဘီဒိုျကီးက မွန္မွာ ကိုယ္႕မ်က္နွာကို တစ္ခ်က္ျကည္႕မိသည္။

တြယ္ေႏွာင္ရစ္ငင္ Where stories live. Discover now