တြယ္ေႏွာင္ရစ္ငင္
အပိုင္း(၈)
#တြယ္ေႏွာင္ရစ္ငင္
10290846
"ငါတို႔ ေက်ာင္းေခၚရင္ အရင္တြက္ၾကည့္ထားမယ္.."
"ေအး..ေကာင္းတယ္..."
"ငါ့စာအုပ္က က်န္ခဲ့လို႔..."
"နင္က အၿမဲေမ့ေနတာပဲ က်ဴရွင္မွာလည္း အဲလိုပဲ.."
"အဟီး...နင္က အၿမဲငွားေတာ့ ေမ့တာေပါ့ဟ..."
"...ဟင္.."
ၿငိမ္းခ်မ္း ဆရာမ မရွိခ်ိန္ ေက်ာ့ေက်ာ့ခုံကိုသြားၿပီး စာအုပ္ေပးရင္း စကားေျပာေနမိသည္။
ေနာက္တံခါး အဝကို ၾကည့္လိုက္မိကာ မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။
အလုံးက ေခါင္းထြက္ၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေတာ့ ေနာက္ခုံကို သြားလိုက္သည္။
"ေဟ့...ဘယ္အခန္းကလည္း...ဘာလာလုပ္တာလဲ..."
ၿငိမ္းခ်မ္း မေရာက္ခင္ ဆရာမက ေတြ႕ၿပီး ဆူေနၿပီမို႔ ကိုယ့္ေနရာကိုသာ ျပန္သြားလိုက္ရသည္။
က်စ္....စာသင္ခ်ိန္ႀကီး အၿမဲတမ္း လာၾကည့္ေနတာပဲ..။
ျမန္မာစာ ေရးေနခ်ိန္ ၿငိမ္းခ်မ္း အျပင္ထြက္ခြင့္ေတာင္းၿပီး ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
ေလွကားက ဆင္းၿပီး အိမ္သာဘက္ကို မသြားပဲ သူတို႔ အခန္းေရွ႕ကို ျဖတ္သြားသည္။
ၿငိမ္းခ်မ္း ထင္တဲ့အတိုင္း အခန္းေရွ႕မွာ လက္ျမႇောက္ၿပီး မတ္တတ္ရပ္ေနရၿပီ..။
အစတုန္းက အေကာင္း ရွိေသးသည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းကို ေတြ႕လိုက္တာနဲ႕ မဲ့ၿပီး ငိုေတာ့ စိတ္ညစ္သြားကာ အိမ္သာ ဘက္ကိုပဲ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
ေန႕ခင္းပိုင္းဆို မေတြ႕အားေတာ့ေပမဲ့လည္း ဒီေန႕ေတာ့ သြားေတြ႕ရဦးမည္။
"ခ်မ္းခ်မ္းေရ...ငါ ဒီေန႕ နင္ႀကိဳက္တဲ့ အစပ္ေၾကာ္ပါလာတယ္..."
ေက်ာ့ေက်ာ့က ၿငိမ္းခ်မ္းတို႔ အိမ္မွာလည္း က်ဴရွင္လာတက္ေနေတာ့ ခင္ေနၿပီ.။
ေန႕တိုင္း ၿငိမ္းခ်မ္း တို႔ ဝိုင္းထဲမွာ ထမင္းဝင္စားတက္သည္။
YOU ARE READING
တြယ္ေႏွာင္ရစ္ငင္
Romanceတြယ္ေႏွာင္ရစ္ငင္ "ကိုခ်မ္း...က်ိန္..." "ဟမ္..." "အလံုးက လြဲျပီး ဘယ္သူမွ မခင္ဘူးလို႕ က်ိန္..." "ဘာလို႕ က်ိန္ရမွာလဲ..မက်ိန္ပါဘူး..ငါ ခင္ခ်င္တဲ႕သူနဲ႕ ခင္မွာေပါ႕....နင္႕ကိုလည္း ခင္တာပဲ..." "မရဘူး...က်ိန္..." "မက်ိန္ဘူးဟာ....ေနာက္တစ္ခါ ထပ္က်ိန္ခိုင္းရင္...
