တြယ္ေနွာင္ရစ္ငင္
အပိုင္း(၂၂)
#တြယ္ေနွာင္ရစ္ငင္
11050101
"ေနဦး...ေနဦး...ဒီ အပင္ကို ခုတ္လို႕မရဘူး.."
"ဟင္..."
ျငိမ္းခ်မ္း ၀ယ္လိုက္တဲ႕ ျခံမွာ ရိွေနတဲ႕ သစ္ပင္ကို ခုတ္လို႕မရဘူးေျပာေနေတာ႕ မ်က္ခံုးတြန္႕သြားသည္။
၀န္ထမ္းငွားျပီး ျခံ ရွင္းေနတာကို ေစာင္႕ျကည္႕ေနတာမို႕ ျငိမ္းခ်မ္း ထြက္သြားလိုက္သည္။
သစ္ပင္ေအာက္မွာ လူသံုးေယာက္နဲ႕ အပင္ခုတ္ဖို႕ လုပ္ေနတဲ႕ လူနွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနသည္။
"ဘာျဖစ္လို႕လဲ ခင္ဗ်..."
"ဒီအပင္က သက္တမ္းက ျကာေနျပီ...အပင္ခုတ္ဖို႕ လုပ္တိုင္း ရြာမွာ ကံဆိုးတက္လို႕ပါ...ဆရာ.."
"ကၽြန္ေတာ္ အယံုအျကည္မရိွပါဘူး...ခုတ္လိုက္ပါ....ျခံထဲ ေမွာင္ေနတယ္.."
"ဆရာေလး..မွားေနျပီ....ဆရာေလး ၀ယ္တဲ႕ ျခံထဲမွာ ဒီအပင္မပါဘူးခင္ဗ်..."
"ဟမ္..."
"ကၽြန္ေတာ္က ဒီရြာ လူျကီးပါ ...ဒီမွာ ေျမပံု အရ အပင္နဲ႕ ေျခာက္ေပအကြာက စမွာပါ.."
"ဟ....စည္းရိုးေတာင္ မဖ်က္ရေသးပါဘူးဗ်ာ...အပင္ရဲ႕ အျပင္မွာ စည္ရိုး ေတြ႕လား.."
"ဟုတ္ပါတယ္...ဒီအိမ္ျကီးက တစ္ခ်ိန္တုန္းက အခင္းေတာ္ေတ္ာမ်ားမ်ားပိုင္တဲ႕ သူေဌးျကီးေနတဲ႕အိမ္ပါ ဒီပတ္၀န္းက်င္က...ေျမေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ကို အစိုးရ သိမ္းထားတာပါ....ဒါေျကာင္႕ သူ႕ျခံက ဒီက စပါတယ္..."
"ဆရာေလး တို႕ဘက္က စည္းရိုးလုပ္ရင္ အပင္ကို အျပင္ထုတ္လုပ္ေပးဖို႕ သတိလာေပးတာပါ.."
"က်စ္..."
ျငိမ္းခ်မ္းစိတ္ပ်က္စြာျဖင္႕ မ်က္နွာတြန္႕သြားသည္။
ဒီအပင္ကို ခုတ္ခ်င္လို႕ဒီလို သံုးစားမရတဲ႕ ေနရာ ျကီးကို ၀ယ္ရတာေလ..။
အပင္ကို မထိရဘူးဆိုရင္ ဘာလို႕ ပိုက္ဆံသံုးဦးမလဲ..။
"..........."
YOU ARE READING
တြယ္ေႏွာင္ရစ္ငင္
Romanceတြယ္ေႏွာင္ရစ္ငင္ "ကိုခ်မ္း...က်ိန္..." "ဟမ္..." "အလံုးက လြဲျပီး ဘယ္သူမွ မခင္ဘူးလို႕ က်ိန္..." "ဘာလို႕ က်ိန္ရမွာလဲ..မက်ိန္ပါဘူး..ငါ ခင္ခ်င္တဲ႕သူနဲ႕ ခင္မွာေပါ႕....နင္႕ကိုလည္း ခင္တာပဲ..." "မရဘူး...က်ိန္..." "မက်ိန္ဘူးဟာ....ေနာက္တစ္ခါ ထပ္က်ိန္ခိုင္းရင္...