Part 32

502 46 3
                                    


တြယ္ေနွာင္ရစ္ငင္

အပိုင္း(၃၂)

#တြယ္ေနွာင္ရစ္ငင္

"ေမ႕ ေျပာေနတာ အဓိပၸာယ္မရိွဘူး..."

"........"

"မယံုရင္ ပါးစပ္က ေမးပါလား..."

"..........."

"မဟုတ္ဘူး.....ေမာင္ ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕တယ္..."

"..........."

"ေမ႕ ဘာကို ေမွ်ာ္လင္႕ေနတာလဲ..."

"........."

"ေသပေစေပါ႕..ဘာျဖစ္လဲ..."

".........."

"ျကီးပေစ..."

".........."

"ေမ႕ နဲ႕ ဘာဆိုင္လို႕လဲလို႕..."

"........"

"........."

"........."

"အား...မေျပာနဲ႕...မျကားခ်င္ဘူး...မေနနိင္ဘူးလို႕....ေမ႕ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..."

"......."

"လံုး၀ မေနနိုင္ဘူး...ေမ႕မျပတ္ရင္ ေနခဲ႕လိုက္...ေမာင္သြားမယ္..."

".........."

"သား ကို ျပတ္တယ္ေပါ႕...ေကာင္းတယ္..."

"........"

"ဒုန္း...."

ျငိမ္းခ်မ္း  အခန္းထဲကို ေရာက္လာသည္႕ စကားသံ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေတြေျကာင္႕ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်မိသည္။

ညတုန္းက မူးေနတာနဲ႕ ေပါင္းျပီး အေတာ္ေလး လြန္သြားတာ သိပါသည္။

ကိုယ္မွားခဲ႕တဲ႕ကိစၥမို႕ ေတာင္းပန္သင္႕သည္ ယူဆထားသည္။

မနက္စာ စားေတာ႕မွ ေျပာမည္လို႕ ေတြးမိေပမဲ႕ သူတို႕ သားအမိက မနက္ေစာေစာ ပင္ ျပႆနာတက္ေနျပီ..။

တံခါးေတြကို အသံျမည္ေအာင္ ေဆာင္႕ဆြဲဖြင္႕ေနသံေတြေျကာင္႕ နာရီျကည္႕လိုက္တာ ခုနွစ္နာရီသာ ရိွေသးသည္။

ျငိမ္းခ်မ္း အခန္းထဲက ထြက္လာေတာ႕ ျခံတံခါးလည္းပြင္႕ေနသည္။

ျခဲတံခါး ဆင္းပိတ္ျပီး ျခံထဲမွာပဲ အခ်ိန္ျကာျကီး ထိုင္ေနမိသည္။

"နင္ကေလ အစြဲက ျကီးေသး...အတၱကလည္း ျကီးေသး...တျခားသူရဲ႕ အေျခအေနကိုလည္း မေတြးေပးဘူး...နင္က လူခြစာ..."

တြယ္ေႏွာင္ရစ္ငင္ Where stories live. Discover now