Ne kadar mesafe vardı ki.Yaşamak ve ölmek arasında.Hep yan yana gezerlerlerdi ama hiç konuşmazlardı.
Sadece lazım olduğu yerlerde konuşurlardı.Oda birşeyi belirlerdi.
Ya başlayıp ya da bitirmeyi...
...
"O zaman benim için gülümse.Şu dünyada en merak ettiğim şey."
Ne gülümse mi?Allahım bana sabır ver yoksa şu adamı öldüreceğim.Ama
yapacak birşey yoktu.
"Saçmalık tamamen saçmalık.Ne gülümsemesi ya.Oldu birde kahkaha atayım olur mu?"
"Olur yani olabilir."
Yapmayacaktım yapamayacaktım.
Yıllardır gülümsemeyi unutmuştum.
Ve asla yapamazdım.
"Hadi bakalım Nihan Hanım sizi bekliyorum."
Sanki felçli gibi dudaklarım oynamadı.Ama biraz daha gayretle
dudaklarımı yukarıya kaldırdım.
VE TARİHİM İLK DEFA BÖYLE BİR ANA ŞAHİT OLUYORDU.
Gülümsemiştim.Yapmıştım.Başarmıştım.Karşımdaki adam afallayarak bana
bakıyordu.Böyle birşey beklemiyordu.
Yıllardır bu ana hazır değildim.Kime
gülümsemiştim birde.
Öldüreceğim yok edeceğim kişiye.
"Siz harika gülümsüyormuşsunuz.
Ne yalan söyleyeyim gerçekten harika."
Ne zannettin şapşal.Ben neleri başardım da buralara kadar geldim.
Ama adam hala şaşkın şaşkın bana bakıyordu.Sanki yıllardır bu an için
beklemiş gibi.Onun şaşkınlığı geçene
kadar biz burada yaşlanacaktık.
Şişeyi çevirdim ama bu sefer ona
gelmişti.Şimdi düştüm elime.
Yakacağım seni.
"Kerem bey hadi bakalım.Doğruluk mu cesaretlik mi?"
"Cesaretlik.Ne olacak ki."
Buda akıllı zannediyordu kendini.
Tabi kurtulmayı seçecektim.
"O zaman kapıyı açın."
Biraz düşündü ve alaycı bir şekilde.
Sırıtıyordu.
"Tamam açayım ama anahtar yok ki.
Sadece dışarıdan biri açabilir yani
bu dediğinizi yapamam."
Lanet olsun.Şu an mı öğreniyorum.
Ne yani yarına kadar.Hayır
kalamazdım kalmamalıydım.
"Ne yani nasıl açacağız ne yapacağız.
Kimse de kalmadı.Off ne olacak şimdi."
"Yani yarına kadar kalacağız gibi gözüküyor.Yani en mantıklı yol bu.
Başka bir yol yok."
"Ya siz ne diyorsunuz.Ne mantıklı yolu.Açın şu kapıyı da çıkalım.Şaka
yaptınız ama eğlenceli değil."
"Şaka değil gerçek okey.Ve anlayana
kadar anlatabilirim."
"O zaman ben kendi taktiğimle açarım."
"Nasıl yani kıracak mısınız?Asla olmaz bu kapı çok dayanıklıdır.
Sizin kadın gücünüz buna yetmez."
"Emin misiniz?Bakıp göreceğiz."
Kapıya doğru yöneldim ve tekmeyi geçirdim.Biraz açılır gibi oldu ama
denemek lazımdı.Şu adama rezil olamak istemiyordum.Bir tekme sonrasında.Bum açıldı.İşte şimdi
bozulabilirdi.Çünkü kadının gücünü
hafife almış ve ağır ödemişti.Şimdi
ipler benim elimdeydi.Kimse benimle
böyle konuşmayacaktı.Arkama döndüğümde şaşkın şaşkın bana bakıyordu ya böyle bir güç beklemiyordu.Şimdi onunun la kedinin fareyle oynadığı gibi oynayacaktım.Çünkü haddini aşmıştı.
"Siz bu kapıyı nasıl kırdınız sizi tebrik ediyorum."
Yenilmişti.
Yenmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜZEL KATİL SERİSİ
Fiksi RemajaGeleceğin uğursuz sesi kulaklarım doldu.Geleceğin yok edici sinesi ellerimden tuttu.Bir kadın ağladı bir adam öldü. Karanlık içinde aydınlık mı? Cennet içinde cehennem mi? İyilik içinde kötülük mü?Sonra bir mum söndü ve geçmiş geleceğe çöktü. Hayatı...
