"Çok güzel ama şuan burada bir ev cini bulunmasının hiç sırası değil."
"Dobby sizi anlıyor efendim ama buraya bir şey söylemek için geldi."
"Otursana." dedi Harry. Dobby ona kocaman ve yaşlı gözleriyle bakıyordu.
"Efendisi Dobby'e otur dedi. Dobby kesin kötü bir şey yaptı. Dobby bunun cezasını kesmeli!" dedi ve kafasını gece lambasına vurmaya başladı.
"Hey sadece otur dedim sakin ol." dedi Harry.
"Harry misafirler!" dedim hatırlatırcasına. Harry gözlerini kocaman açtı ve bir süre sonra Vernon eniştenin ayak sesleri gelmeye başladı. Dobby'yi hemen dolaba sakladık.
"Hiiç Harry'yle akşam sporu yapıyoruz." dedim. Vernon bize mal mal bakıyordu.
"Sizi evden atmama çok az kaldı. Ses çıkarmadan oturun demedim mi ben size?" dedi Vernon.
"Dediniz."
"Dediniz." dedik Harry ile aynı anda.
"O zaman ses çıkarmayın." dedi ve gitti. Dobby'yi dolaptan çıkardık.
"Onu duydun. Bir daha değişik hareketler yapma ve bize neden burada olduğunu derhal anlat." dedi Harry.
"Dobby size Hogwarts'ın güvenli olmadığını söylemek için burada efendim. Harry ve Daisy Potter Hogwarts'a gitmemeli!" dedi Dobby.
"Hogwarts'a gitmek zorundayız. Orası bizim evimiz!" dedim.
"Olmaz efendim. Hatta arkadaşlarınız bu yüzden size mektup yazm-"
"Hey! Sen onların bize mektup yazmadıklarını nereden biliyorsun?" dedim.
"Şey..." dedi Dobby. Ellerini arkasında birleştirdi.
"Ney?" dedi Harry. Dobby kıyafetinin içinden birkaç mektup çıkardı.
"Hey bunlar bizim mektuplarımız." dedim ve onları Dobby'den almaya çalıştım.
"Eğer Daisy ve Harry Potter bu yıl Hogwarts'a gitmeyeceğini söylerse Dobby onlara mektuplarını geri verir." dedi.
"Oraya gitmek zorundayız anlamıyor musun?" dedim.
"Dobby sizi anlıyor efendim fakat Hogwarts çok tehlikeli."
"Hogwarts'da ki ney tehlikeli? Neyden bahsediyorsun?" dedi Harry. Dobby zaten kocaman olan gözlerini daha da büyüttü.
"Dobby size bunu söylememeliydi efendim. Dobby size Hogwarts'ın tehlikeli olacağını söylememeliydi!" dedi ve kafasını duvara vurmaya başladı.
"Hey Dobby sakinleş! Vernon enişte gelirse yanarız." dedim ama Dobby laf dinlemiyordu. Harry onu elbisesinden tutup dolaba attı ve hemen Vernon geldi.
"Size ne demiştim? Misafirleri yukarıda kedi var bahanesi ile oyalıyoruz. Ne oluyor burada yine?" diye içeri girdi Vernon.
"Hey Harry vurmasana! Vernon Enişte Harry bana vuruyor!" dedim kolumu tutarak.
"Katır kadar oldunuz hala bebek oyunları mı oynuyorsunuz? Yazık. Ben gidiyorum kardeşine vurma." dedi ve gitti.
"Özür dilerim Harry. Aklıma bir şey gelmedi."
"Sorun değil Daisy."
"Dobby'de üz-"
"Mektuplarımızı verip git buradan. Hemen!" dedim.
"Eğer Daisy ve Harry Potter bu yıl Hogwarts'a gitmeyeceğini söylerse Dobby onlara mektuplarını geri verir." dedi yine.
"Dobby ver şunları!" dedi Harry. Dobby bir anda kapıya doğru koşmaya başladı ve aşağı doğru indi. Harry de onu kovalıyordu. Salonun kapısına geldiklerinde durdular. Dobby Harry'e baktı.
"Gidecek misiniz?" dedi. Harry başını salladığında ise pastayı aldı ve misafirlerin kafasının üstüne getirdi. Harry e son bir bakış attı ve pastayı serbest bıraktı. Sonra da gitti. Biz de hemen odamıza çıktık. ♡ "O okula bir daha gitmeyecekler!" dedi Vernon pencereye korkuluk takarken. Akşama kadar bundan başka bir şey söylemedi. Ve akşam oldu.
"Hey Harry,sesi duydun mu?" dedim Harry'nin kolunu sıvazlayarak. Hemen uyandı ve gözlüğünü taktı.
"Duymad-" ve ses yine geldi. Bir uçak sesi gibiydi. Pencereye baktığımızda uçan bir araba gördük. Araba gittikçe bize yaklaştı. Pencerenin önüne geldiğinde ise içindeki kişiler beni daha doğrusu bizi gülümsetmeye yetti.
---
Oy verip yorum yapmayı unutmayınız, öpüldünüz!💖🥺
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
