Bir an önceki bölümü final yapmaya karar vermiştim ama sonra saçmaladığımı fark ettim. Arkadaşlar 4. seneyi yazmadan ASLA kitabı bitirmem looo!!!!
Neyse geçek hikayeye.
----
Uyandığımda Dursley'lerin evindeki odamdaydım. Neden ben de bilmiyorum. Sene sonuna kadar bayılmış olamazdım değil mi? Veya...
Yok yok bunların hepsi bir rüya olamaz. Soluma baktığımda Harry ile duvara astığımız Gryffindor bayrağını orada olduğunu gördüm. Rahatladım. Ama neden buradaydım hala anlamadım. Yanımda Harry yoktu. Yataktan kalkıp üstüme baktım. Bir dakika, bu benim bedenim değildi.
Odadan çıktım. Evde hiç bir eşya yoktu. Camın önüne gittim ve yansımama baktım. Yüzüm kendi yüzüme çok benziyordu fakat vücudum... Daha değişikti. Uzundu, sanki 14 veya 15 yaşında gibiydim. Asamı çıkardım ve evde dolaşmaya başladım.
"Harry?" dedim ama sesim evde yankı yapıyordu.
Mutfağa gittiğimde buz dolabında hala yiyecekler vardı. Gidip biraz tıkındım ehehehehehe açım awsu. Dış kapıya doğru gittim. Dışarda, tam kapının önünde Ron'un kardeşi Ginny duruyordu.
"Ginny?" dediğimde bana döndü. Yanıma geldi ve kulağıma bir şeyler fısıldadı.
"O günlüğü bana ver Daisy... Yoksa seni öldürecek. Haydi çabuk ol zaman yok! İşte geliyor! Kaç Daisy, kaç!"
Gelen kişiye baktığımda uzun boylu, Slytherin cübbesi giymiş ve siyah saçlıydı. O bana asasını doğrultmadan, ben ona doğrultmuştum bile. Yüzü görünmüyordu maskesi vardı. Hemen ona bir büyü çekmem gerekiyordu.
"Expe-"
"Avada Kedavra!"
Burda mı bitirsem lan? Ay yok yok vazgeçtim😳
Hızla yattığım yataktan doğruldum ve derin nefesler almaya başladım.
"Daisy!" Hermione, Harry, Ron, Draco ve Cedric yanıma uçtular adeta.
"S- su." dedim. Hermione hemen bana bir bardak su getirdi. Harry yanıma oturup beni sakinleştirmeye çalışıyordu.
"Ne oldu Daisy? İyi misin?" Hermione'nin verdiği bardağı titreyen ellerimle içmeye çalışırken Draco elini elimin üstüne koyup elimin titrememesini sağladı.
Suyumu içtikten sonra Ron'a baktım ve Ginny'nin nerede olduğunu sordum.
"Neden sordun ki?" dedi.
"O tehlikede. Onu bulun ve koruyun. Onu aldı. Beni öldürmeye çalıştı. Onu bulun ve ona günlüğümü verin. Tamam mı?" dedim.
"Neyden bahsediyorsun Daisy? İyi misin? Nasıl tehlikede kim aldı? Ne günlüğü?" dedi Ron. Tam cevap verecekken içeri Profesör McGonaggal ve Dumbledore daldı.
"Ron, acilen bizimle gelmen gerek." dedi Profesör Dumbledore. Ron onların yanına gitti.
"Böyle iyiyim." dedim. Biraz daha yürüdükten sonra bir ağacın altına oturduk. Draco bana ağaçtan bir elma aldı. Tabiki kendisine de.
"Bu yıl başına gelmeyen kalmadı ha?" dedi.
"Aynen. Daha neler gelecek bakalım."dedim.
"Day, bu soruyu sana geçen yıl da sormuştum ama cevabını alamamıştım. Cedric'i seviyor musun?"
Düşündüm. Kimi sevdiğimi bilmiyordum aslında. Bir gün Cedric bir şey yapıyor onu sevdiğimi düşünüyorum. Bir gün Draco.
"Daisy?" dedi.
"Bilmiyorum." dedim.
"Hadi ama Daisy bildiğini ikim-"
"Galiba biraz!" diye çıkıverdi ağzımdan bir an. Arkada gülme sesleri duyunca arkamı döndüm. Arkadan Hufflepuff'tan bir kaç çocuk gülerek şatoya gidiyorlardı. Büyük ihtimal dediklerimizi duymuş, Cedric'e söyleyeceklerdi.
"Oh hayır!" dedim. Draco'ya baktığımda gözleri dolmuş yeri izliyordu.
ağlıycaksan niye soruyon karşim? (yazardan.)
"Daisy benim dersim var acilen gitmem lazım." dedi ve gitti.
"Hey, senin varsa benim de vardır!" dedim ama arkasını dönmedi. Aksine daha çok hızlandı. Normalde arkasından giderdim ama şuan o kadar yorgundum ki... Draco'nun verdiği elmadan bir ısırık aldım. Biraz daha oturduktan sonra kalmaya karar verdim. Tam kalkacakken yanıma Veronica geldi.
