8.Bölüm

161 16 0
                                    

Atahan hiç çekinmeden şüpheli gözleriyle bakıyordu, bana inanmadığını yeterince belli ediyordu. Zeki bi adamdı, zaten aksi olsaydı şaşırırdım.
İlk başlarda hareketlerimi kestiremediği için boşluklarından yararlanmıştım ama şimdi benim onu tanımaya başladığım gibi o da beni tanımaya başlamıştı artık daha dikkatli olmam gerekiyordu.

"Bi oyun çevirmeyeceğini inanarak, telefonunu sana verecem." dedi. Kendimi ders çalışmadığı için telefonu elinden alınmış 15 yaşındaki Lale gibi hissetmiştim.

"Emin olabilirsin." dedim sakin ses tonumla.
Atahan ayaklanınca gözlerimle onu takip ettim kapının yanındaki askılığa doğru giderken ceketinin cebinden telefonumu çıkarttı ve bana döndü yüzümdeki hayal kırıklığını görünce gülümsedi. "Pis.." sözümü kendim kesmiştim söyleyeceğim şeyi yutmam gerekiyordu, şimdilik.

Masadaki yerini alırken telefonu bana doğru uzattı alacağım sırada sert tuttuğu için bakışlarım ona döndü sesi tekrar kulağımı doldururken "Sakın." dedi sakin ama tehditkar tonuyla gözlerimi devirip onu onayladığımda telefonu elime aldım. Teyzem bana ulaşamadığı için çıldırmış olmalıydı diye düşünürken aramalara baktım.

9 Cevapsız Çağrı
Teyzem(3)
Ada(4)
Arda(2)

Tahmin ettiğim kadar öerak edilmediğimi anladığımda suratımı düşürdüm. Kimse nerde,nasıl, ne durumda olduğumu merak etmemiş miydi?
Mesajlara girip benim konuşmadığım ama benim ağzımdan atılan mesajları görünce şok oldum teyzemin mesaj kısmını girip en başa çıktım.

Teyzem:
Kızım nerdesin?
Bak arıyorum açmıyorsun merak ediyorum.

Ben:
Teyzecim duymamışım telefonumun hoparlör yeri bozuldu şimdilik böyle idare edecem.

Teyzem:
Tamam kızım o zaman sürekli yaz meraklandırma beni.

Ben:
Tamam teyzecim öpüyorum:)

Atahan teyzemle günlük bir şekilde 4 gündür konuşuyormuş en azından merak edildim diye içten içe sevinirken Atahan'a kötü kötü baktım,onu öldürmek istiyordum...1 dk 4 gündür derken? Burda olalı 4 gün olmamıştı ki.

"Atahan?" dedim yutkunarak.

"Lale?" dedi

Kafamda buraya gelme günümü hesaplıyordum zaman kavramı denen şey şu an bende yok olmuştu.

"Ben kaç gün uyudum?" evet hasta olduğumda uyanmak benim için çok zordu ama önceden en fazla 29 saat uyumuştum bundan fazlası daha önce hiç başıma gelmemişti öyle ya bu aralar daha  önce yaşamadığım şeyleri de yaşıyordum.

"3" Atahan suyu yudumlarken bense şok olmuş ifadeyle ona bakıyordum  "İnan kalbinin attığına inanmasam öldüğünü düşünecektim." 3 gün boyunca uyumuş muydum yani?

Şaşkınlığımı Atahandan çevirip şok ifadeyle Adayla olan mesajlarımı okumaya başlarken adapte olamıyor kendime gelmeye çalışıyordum.

Ada:
Nerdesin sen?
Bak korkmaya başlıyorum nerdesin sen Lale?
İyi misin bir sorun mu oldu karakolda?
Karakola gideceğim!

Ben:
Telefonumun sesinde bi sıkıntı olmuş mesajlarını görmedim,iyiyim.

Daha önceki mesajlarımı okuduğu, cümleleri kuruş şeklinden belliydi.

TAKİPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin