Nepenthe. °Jikook°

Nepenthe. -11-

Seni seviyorum.
Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum.
•
•
•

-Jimin yeter artık. Lütfen bir şeyler ye. Uyandığında seni böyle görürse çok üzülür.

Ac değildim.Yoongi hem bana hem annesine sürekli bir şeyler yedirmek için uğraşıyordu. Ama çabası bosaydi. Mideme sanki tonlarca taş doldurmuşlardi. Üç gün olmuştu. Jungkook'un gözümün onunde hayat mucadelesi vermesinin üzerinden bir yıl gibi hissettiren üç gün gecmisti. Birisi gerçekten ona zarar vermek istemişti. Öyle bir plan kurmuslar ki kurtulmasi için yol bırakmak istememişlerdi. Yoongi üç bombanında kolonlara yerleştirildiğini söyleyince ne diyeceğimi bilememistim. Yapan kişi yapıyı cokertmek istemişti. Öyle de olmuştu. Kurtulması bir mucizeydi ve ben bunun için her dakika şükrediyordum. Gece annesi ve ben yanından ayrılmıyorduk. Yoongi gün içinde sürekli gelip gidiyordu. Ona minnettardim. Jungkook'un hayatını kurtarmisti. İşin icinde kimin olduğunu adim gibi biliyordum, Yoongi de biliyordu ama kesin bir kanıt sunamiyorduk. O yüzden bombaları yerlestirenleri bulmaliydik. Aklımın almadığı kralın oğlunu görmek için bir kere bile gelmemiş olmasıydı. Birşeyler vardı ve ben çözmek istiyordum. Annesinin aslında beni sevmediği için değil  normalde de sessiz olduğu için konuşmadığını farketmistim bu dönemde. Bazen gece uykuya daldigim zaman üzerimi ortuyordu. Arada sırada konuşturmaya çalışıyordum. Küçük prensimin çok fazla anısını öğrenmiştim. Bu sabah zorla eve göndermiştim. Ayakta duracak hali kalmamıştı kadıncağızın. Ben idare ederdim.

-Bu arada sarayın alt kısmına o bombaları yerleştirmek çok zor Jimin çünkü Jungkook ve benim odalarımız o katta yani en iyi korunan kat. Güvenliği geçmek o kadar basit değil.

Jungkook'un elini bırakarak ayağa kalkip Yoongi nin yanında ki sandalyeye oturdum.

-Ne demek bu yani. Çok yakınınızda olan biri mi yapmış demek.

Yoongi elleriyle gözlerini ovarak başını arkaya yasladı. Belli ki o da günlerdir uyumuyordu. Sürekli ya benim yanımda duruyor ya da işlerle uğraşıyordu. Çok iyi bir dost olmuştu bana.

-Bilmiyorum. Basım çok fazla ağrıyor düşünemiyorum bile. Korktuğum şey Jungkook'un buraya geleceğini kimse bilmiyordu. Gizli yazdım mektubu çünkü. Sadece Taehyung ve ben.

-O yapmış olabilir mi sence?

Başını hızla olumsuz anlamda salladı.

-Asla yapmaz. Jungkook'a asla zarar vermez.

-Son zamanlarda benden çok rahatsiz oluyor.Bana iğrenir gibi bakıyor.

Başımı Jungkook'a çevirdim.

-Bir ihtimal seviyor olabilir mi?

Bunu sormuştum ama alacağım cevaptan da korkuyordum. Ahh kimseye güvenmiyorum artık.

-Bilm...

-Yoongi makine öncekine göre farklı ses çıkarıyor.

Hızla Jungkook'a yaklaşıp elini kavradım. Lütfen uyanıyor ol. Lütfen.

-Doktoru çağır çabuk.

"Lutfen artık uyan. Çok korkuyorum Jungkook. Beni bırakma. Ne olur bırakma beni"

...

İçeri giren doktorlarla birlikte Jimin biraz uzaklaştı.

-Ne oldu? Uyanıyor mu? Bir şey söyleyin.

-Lutfen siz dışarı çıkar misiniz?

-Tamam artık konuşmuyorum. Yeter ki ona bir şey olmasın.