Nepenthe. °Jikook°

Nepenthe. -19-

Diğer bölüm final. Aslında iki final olacak. Biri bu bölümü bitirince anlayacaksınız ne yazık ki angst, diğeri ise farklı bir son olacak. Mutlu bitecek son icin de bu bölümü okumanız gerekiyor. Üzgünüm pek mutlu bir hikaye değildi. 😔İyi okumalar,umarım beğenirsiniz.

•
•
Her insan sevdiği şeyi öldürür.
•
•

"Merhaba Sevgilim..Güzeller güzeli Jimin'im...

İçimde tutmamak için yazmaya karar verdim. Yoongi öyle dedi. Rahatlarmisim..Her şeyi yazmıyorum çünkü korkuyorum. Yazarsam daha çok dagilacagim gibi. Bugün hangi gün bilmiyorum sevgilim. Benden ayrıldığından beri günlere isimleriyle seslenmiyorum zaten. Mesela artık cumartesi, beni bıraktığın ilk gün... Pazar, ikinci gün... Ve bugün beni bırakmanın on ikinci günü. Hangi güne denk geliyor inan bilmiyorum. Canım çekiliyor gibi. Göğüs kafesim daralıyor. Ölüyorum ben.. Seni severek ölüyorum. Tabuttayim artık. Bulunduğum oda canlı canlı gömüyor beni. Sen varken de bu oda bu kadar soguk muydu? Hiç isinmadim ben güzelim. Sen gittin. Ben hiç isinmadim. Farkettim ki pek dayanıklı biri değilim.Belki dönersin diye sürekli evdeyim. Evimizdeyim. Özür dilerim ev biraz dağınık.Yoongi'nin yemem için bıraktığı yemekler kokmaya başladı. Birkac cam parçası var .Geleceğine biraz inansam keşke... Söz veriyorum toplayacağım. Ayağa kalkacak inan halim yok. Arada sesini duyar gibi oluyorum ama başka seslerle karışıyor sesin. Tam ayırt edemiyorum. Sen olmadığını bildiğim sesler sürekli bana oyun oynayıp "beni sevmediğini" soyluyor. Biliyorum Jimin. Beni seviyorsun. O seslere inanmıyorum. Sadece biraz tedirginim... Olması gerektiğinden daha fazla tedirginim. Sevgilim.. Deliriyor muyum ben?. Korkuyorum. Kendimi bulamıyorum. Kendi sesimi bulamıyorum. Konuşamıyorum. Zaten yazmak bile bu kadar ağır geliyorsa yüreğime, konuşsam ölürüm herhalde .  Sen olmadan ne yaparım? Nereye giderim? Bilmiyorum. Sığamıyorum evimize. Yastigimizdan kokun yavaş yavaş siliniyor Jimin. Çok özlüyorum. Sesini,kokunu,varlığını... Jimin yalvarıyorum. Göreyim seni bir kez.. Son bir kez sarılayım,öpeyim. Bir kere elini tutayım. Bu gece bekliyorum seni evimizde. Zaten gidecek bir yerim de yok. Eğer gelirsen söz veriyorum hayatıma devam edeceğim. Gel olur mu? Seni seviyorum . Seni sonsuza kadar seveceğim."

...

Gece 12 den sonra.

-Geldin.

Jimin yerdeki cam parçalarını görmezden gelip yatak odasının kapısına yaslanan sevdiğine hızla ulaşmıştı. Belli ki gerçekten yazdığı gibi gücü yoktu kalkacak . Elleriyle yerden destek almak istiyordu ama kayıp yine oturuyordu. Jimin sevdiğinin yüzünü ellerinin arasina alıp saçlarına bir öpücük bıraktı. Nasil da ozlemisti. Kokusu burnunda tutuyordu.

-Jungkook ! Ne yaptın kendine? Ne kadar zayıflamıssın?

-Pek iştahım yok.

Jimin de yere oturup Jungkook'un başına göğsüne çekip sarıldı.

-Yemezsen ben çok üzülürüm ama.

-Neden üzülürsün ki? Beni seviyorsun değil mi? Beni sev Jimin lutfen.

Jungkook yavasca başını kaldırıp özlediği dudaklara ulaşmaya çalıştı. Jimin agliyordu. Jungkook'un yaşları kurumuştu artık. Onun ici kan ağlıyordu. Çatlamış dudaklarını yalayıp Jimin'in dudaklarına öpücük bıraktı. Geri cekilmiyordu Jungkook ama opmuyordu da öyle bekledi sadece. Jimin özlediği kokuyu burnuna doldurdu. Dudaklarını ozlemisti. Nasıl da öpmek istiyordu şu an. İstese de geri çekilmek zorundaydı. Jungkook'u yavaşça omuzlarından itti.

-Yapma Jungkook.

-Rahatsiz oldun tabi. Dislerimi fircalamamistim. Dudaklarım da çatlamış hep batmıştır. Tiksindin mi? Tiksindin kesin.