I Need U | Drarry | AU

0.1 | Pansy'den Yavşama Sanatı

Draco gözlerini aralamadan önce uyandığı gerçeğini uzun bir süre reddetti, fakat salondan yükselerek, git gide artmaya devam eden sesler gelip duruyordu ve kafayı yemesine ramak kalmıştı. Uyanmamaya karşı verdiği savaştan pes ederek yattığı yerden doğrularak ellerini yüzüne kapadı.

"Çocuklar, ev arkadaşım şuan uyuyor ve siz çok fazla gürültücüsünüz. Lütfen daha sessiz davranır mısınız?" Harry'nin sesini duyduğunda kafasını kaldırsa da kendini gözlerini devirmekten alıkoyamamıştı. Harry diğerlerinin sesini bastırmaya çalışsa bile pasif bir kişiliği olmalıydı ki diğerleri onu dikkate alıp seslerini alçaltma girişiminde bile bulunmamışlardı. Harry'nin sesini bir öncekinden daha yüksek bir şekilde tekrar duydu.

"Bakın çok ciddiyim, lütfen sesinizin volümünü kısar mısınız? Daha ilk günden saygısızlık oluyor."

Draco derin bir nefes alarak yataktan kalktı, kararsızlık içindeydi. Odasından çıkıp salondakileri uyararak susmalarını sağlayabilirdi fakat bu sefer çıktığında Harry mahcup olacaktı ve bu olay daha ilk günden sorun çıkartan bir tip olmasına neden olacaktı. Çıkmasa, diğerlerinin Harry'nin uyarılarını dikkate alıp susacakları da yoktu. Kafasını iyi yana sallayarak iç çekti, dışarı çıkmaya karar vererek üzerindekileri kontrol etti, Harry'e daha sonra bunun sorun olmadığını söyleyebilirdi sonuçta çocuğun bunda bir suçu yoktu ama şuan sadece uyumak istiyordu.

Draco genelde sadece iç çamaşırıyla uyurdu ama artık evi bir başkasıyla paylaştığı için bunu yapamayacağını biliyordu, bavulları geldikleri haliyle odanın zemininde açılmadan duruyordu bu yüzden dün çıkartıp odanın bir köşesine fırlattığı pantolonu alarak altına geçirdi. Derin bir nefes alırken aynı zamanda aniden odanın kapısını açtı, kapının sesini duyan herkes ona döndüğünde Draco da düz bir ifadeyle onlara baktı. Bakışlarındaki sinir ve huysuzluk odadaki herkese kendini hissettirmişti.

"Saat sabahın dokuzu, dün gece üçte eve girdim ve yaklaşık on saat on beş dakikalık bir uçuştan sonra gerçekleşti bu. Artı olarak ev sahibi size sessiz olun diyorsa, olmalısınız." dediğinde kimsenin tepki vermesini beklemeden odasına geri girip kapıyı kapattı. Kimin ne düşündüğü umurunda değildi, ilk günden sıkıntılı bir tip gibi görünmek istemiyordu fakat şuan bunları düşünemeyecek kadar uykusuz ve yorgun hissediyordu kendini.

Draco bu sefer kendi isteğiyle -tekrar- gözlerini açtığında saat öğlen dördü gösteriyordu. Neyse ki Draco'nun sert yapması işe yaramış olmalıydı, herkes onu dikkate alarak sessizleşmiş ve o da güzel bir uyku çekmişti.

Yatakta oturur pozisyona geldiğinde kaslarını esnetmek için bir kaç kez gerindi. Uyku mahmuru gözlerle üzerindeki pantolonu bile çıkartmadan yattığını fark edince hala açılmayı bekleyen bavullara baktı, odadan çıkmadan önce bavullarını yerleştirmeyi düşünüyordu. Hem evdeki derin sessizliğe bakılırsa evde kimse yoktu. Bu durum açık bir şekilde rahatlatmıştı Draco'yu çünkü genç adamın tahammül edemediği şeylerin en başında saygısızlık yer alıyordu. Ve Draco'nun gördüğü kadarıyla Harry'nin aksine arkadaşları pek de saygılı insanlar sayılmazlardı.

Sonunda yataktan kalkmayı başardığında bavulların fermuarlarını açıp yerleşmeye koyuldu, acele etmiyordu çünkü zaten çok da fazla bir eşyası yoktu, bu işin o kadarda uzun süreceğini düşünmüyordu.

(E/N: Abi bu çocuk gecenin bir yarısı eve geldi ağzına bir lokma koymadı, aradan saatler geçti ertesi akşam oldu gene bir şey yemedi, KURUDU LAN ÇOCUK! Düzenlerken benim midem kazındı.)

*

Draco salondaki koltuğa yayılmış halde bir eliyle patiayağı severken diğeriyle de TV'den kanalları değiştirip duruyordu. Eşyalarını yerleştirmiş, bir şeyler yemiş ve şimdi de biraz tembellik etmeye karar vermişti. Draco böylece vaktini öldürürken Harry'nin eve gelmesi çok da uzun sürmemişti ve duyulan seslerden anlaşıldığı kadarıyla çocuk yalnız da değildi. Draco yayıldığı koltukta toparlanırken sabahkilerden birinin yanında olmamasını umuyordu.