ជុងហ្គុក<ដោះចេញទៅ~សុំអង្វរកុំចងខ្ញុំបែបនេះអី ហឹុកៗ~លោក~~ខ្ញុំអង្វរលោក>
ជុងហ្គុកស្រែកសុំក្ដីមេត្តាពីនាយកម្លោះចិត្តត្រជាក់ដែលនៅចំពោះមុខខ្លួន គេមិនមែនសត្វធាតុដែលឲ្យចងបែបនេះឡើយ
ថេយ៉ុង<អង្វរយើងហើយគិតថាយើងចិត្តទុនឬ?គិតថាយើងចិត្តងាយមែនទេ?>ថេយ៉ុងចាប់ងើយចង្ការជុងហ្គុកឡើងមើលឃើញកែវភ្នែកមួយគូរដែលកំពុងតែផ្ទុកដោយទឹកភ្នែក តែគេមិនខ្វល់ថាទឹកភ្នែកនោះពោរពេញដោយការឈឺចាប់នោះទេ
យើងសប្បាយចិត្តដែលឃើញឯងបែបនេះ!
ជុងហ្គុក<ដោះលែងខ្ញុំទៅ ខ្ញុំខ្លាចលោកហើយ~>
កម្លោះតូច នៅតែទទួចសុំក្ដីមេត្តាទោះបីដឹងថាគេនឹងគ្មានថ្ងៃដោះលែងខ្លួនក៏ដោយ ~
ថេយ៉ុង<យើងមិនដឹងថាឯងគួរឲ្យអាណិតត្រង់ណាទេ។ យើងដឹងត្រឹមថាឯងគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមបំផុត>ថេយ៉ុងចោលសម្ដីមួយឃ្លាហើយក៏ដើរចេញទៅដោយមានម៉ាកទៅជាមួយ
ជុងហ្គុកយំផង ស្រែកផង គេខំកន្រ្តាក់ជើងដែលចងច្រវ៉ាក់នោះជាប់ តែគ្មានប្រយោជន៍អ្វីសូម្បីតែបន្តិច !
ជុងហ្គុក<កុំណា~ខ្ញុំខ្លាចកុំទុកខ្ញុំនៅទីនេះអី~ហឹុកៗលោក លែងខ្ញុំទៅហឹុកៗខ្ញុំខ្លាច~ខ្លាចខ្លាំងណាស់~~ប៉ាជូយកូនផងទៅ~~ហឹុកៗៗ~ប៉ា>
សម្លេងយំដង្ហក់របស់ក្មេងប្រុសដែលមិនដឹងអ្វីម្នាក់បានបន្លឺពេញបន្ទប់ក្រោមដីដោយគ្មាននរណាឮពីការយំរបស់គេ
ថេយ៉ុងមិនទាន់ចង់លេងហ្គេមនៅពេលនេះទេព្រោះការងាររបស់គេមិនទាន់បញ្ចប់ ប៉ុន្តែគេមិនទុកឲ្យជុងហ្គុកនៅឯកាឡើយ.....
ថេយ៉ុង<ម៉ាក យប់នេះយើងនឹងទៅមើលវាតែឯងត្រូវតែវ័តវាឲ្យទ្រមឮទេ?ធ្វើដូចដែលប៉ាយើងធ្លាប់ធ្វើ >
ម៉ាកគេជំនាញណាស់រឿងចឹងៗព្រោះលោក
គីមតែងតែបញ្ជាគេ វ័តនឹងខ្សែរតីមានអីអស្ចារ្យ?
✓ថេគូEiphoria
YOU ARE READING
⌛មហិច្ឆតាត្រកូលគីម⏳
Romance❦︎Ambition of the Kim ❦︎ គ្រួសារត្រកូលគីមមួយនេះសុទ្ឋតែមនុស្សមានមហិច្ឆតាខ្ពស់...ទាំងអំណាច យសសក្ដិ មាសប្រាក់ ជីវិតឡូយឆាយតាមទឹកលុយ កូនប្រុសទាំង៣របស់លោកគីមបានស្នងតំណែងពីគាត់ដោយអត្តចរិតមិនសូវខុសពីឪពុកប៉ុន្មាននោះទេ ក្នុងនោះមានកូនពៅម្នាក់ផងដែរគឺ គីមថេយ៉ុង...
