ភាគទី៤៨

1.1K 79 4
                                    

ស៊ុកជីនបានមកបើកថ្នាំហើយទូរទាត់ថ្លៃមន្ទីរពេទ្យសម្រាប់យ៉ុនគីហើយក៏ត្រឡប់ទៅរកបន្ទប់សម្រាកយ៉ុនគីវិញ

ណាមជុន«បងប្រុស!បងហៅជីមីនឲ្យមកមើលយ៉ុនគីម្ដងល្អទេ?ខ្ញុំមានការងារដែលត្រូវធ្វើ»ណាមជុនប្រហែលជាមានការបន្ទាន់ទើបប្រញាប់ប្រញាល់បែបនេះ

ស៊ុកជីន«ក៏បានដែរ~ឯងទៅមុនចុះបើបន្ទាន់ហើយប្រយ័ត្នខ្លួនផង»ស៊ុកជីនក៏ឲ្យគេចេញទៅមុនរួចខ្លួនក៏ទាក់ទងទៅជីមីនតាមក្រោយ

ស៊ុកជីន«ជីមីនរវល់ទេបងចង់ពឹងឲ្យមកមើលយ៉ុនគីបន្តិចព្រោះបង...»គេនិយាយមិនចប់ស្រាប់តែអ្នកម្ខាងទៀតតប

ជុងហ្គុក«បងជីមីនគាត់ចេញទៅខាងក្រៅបាត់ហើយគាត់មិនបានយកទូរស័ព្ទទៅទេ»ជុងហ្គុកដែលនៅផ្ទះទទួលជំនួស

ស៊ុកជីន«អ៎....ចុះឯងជាអ្នកណានឹង?»សម្លេងប្លែកក៏សួរ

ជុងហ្គុក«ខ្ញុំជាអ្នកបម្រើថ្មី»ជុងហ្គុកកុហកព្រោះគេខ្លាចអ្នកផ្សេងដឹងថាគេត្រូវជីមីនយកមកនៅជាមួយ

ស៊ុកជីន«អញ្ចឹងបានហើយ»ស៊ុកជីនបិទទូរស័ព្ទរួចតភ្ជាប់ទៅលេខរបស់ប្អូនប្រុសពៅវិញ

ស៊ុកជីន«ថេយ៉ុង បង់ថាឯងធ្វើទារុណកម្មម៉ាកតើជាការពិតអត់?»ទោះម៉ាកមិនមែនជាកូនចៅជំនិតគេតែគេក៏មិនពេញចិត្តដែរ

ថេយ៉ុង«វាធ្វើការមិនល្អ ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវដាក់ទោសគេ»អ្នកជាប្អូនក៏ពោលពាក្យរាងធំទៅកាន់បងប្រុសដែលកាន់ជើងម៉ាក

ស៊ុកជីន«ហើយការងារអីធំដុំដល់ថ្នាក់ត្រូវធ្វើបាបគ្នាបែបនេះ?»

ថេយ៉ុង«វាធ្វើឲ្យមនុស្សខ្ញុំបាត់ចេញពីផ្ទះ ខ្ញុំមិនសម្លាប់វាចាត់ទុកជាបុណ្យហើយ»ដល់ថ្នាក់ហ្នឹងផងឬ?

ស៊ុកជីន«មនុស្សបាត់?នរណា?ឯងនាំនរណាមកផ្ទះមែនទេថេយ៉ុង»ស៊ុកជីនច្រឡោតសួរ

ថេយ៉ុង«មិនមែនរឿងបងទេ»

ស៊ុកជីន«ហេតុអីឯងថាមិនមែន?នោះជាផ្ទះរបស់បងដូចគ្នាឯងនាំមនុស្សចូលក៏មិនប្រាប់បងទៀត ព្រហើនពេកហើយ»សម្ដីធំៗដែលនិយាយដោយការមិនពេញចិត្ត

ថេយ៉ុង«ខ្ញុំមិនមែនមិនចង់ប្រាប់បងឡើយតែខ្ញុំ....»

ស៊ុកជីន«បានហើយ សរុបមកឯងយកអ្នកណាចូល?»គេមិនចង់ស្ដាប់យូរក៏ឈ្លេចសួរគេត្រង់ៗ

ថេយ៉ុង«គឺ....ជនជុងហ្គុក»គេក៏ឆ្លើយ
តាមត្រង់ទៅវិញ ស៊ុកជីនឮហើយក៏ចង់តែទៅដាល់ប្អូនគេម្ដង មិនដឹងជាការងារស្អីដែលទៅរវីរវល់ជាមួយរឿងឆ្កួតអស់ទាំងនោះ នៅហ៊ានវាយកូនចៅដោយសារតែក្មេងប្រយោជន៍ទៅកើត

ស៊ុកជីន«ឈប់រវីរវល់ជាមួយអាក្មេងនោះទៀតទៅបើមិនចង់ឲ្យបងខឹងឯងជាងនេះ»ស៊ុកជីននិយាយទៅកាន់ប្អូនក្នុងនាមជាបងប្រុសម្នាក់មិនចង់ឃើញប្អូនខុសជាងនេះ

ថេយ៉ុង«ខ្ញុំដឹងហើយ....»គេនិយាយខ្សឹបៗទាំងដែលគេគ្មានថ្ងៃឈប់តាមរករឿងជុងហ្គុកនោះទេ

@ជីមីន

គេបានមករកយ៉ុនគីនៅមន្ទីរពេទ្យថែមទាំងមានបាច់ផ្កានិងកន្ត្រកផ្លែឈើស្រស់មកជាមួយ
តុកៗ!តុក!

ស៊ុកជីនដើរមកបើកទ្វារ រួចជីមីនដែរចូលទៅ
យករបស់ទៅទុកលើតុអ្នកជម្ងឺរួចរាល់ ស៊ុកជីនក៏សួរនាយភ្លាម

ស៊ុកជីន«ឯងទំនេរជីមីន?»

ជីមីន«ក៏មិនសូវជាទំនេរដែរ បងមានការអីហ៎?»នាយក៏សួរទៅវិញ

ស៊ុកជីន«បងចង់ទៅចាត់ការរឿងខ្លះ បងផ្ញើរជួយមើលគេផងចុះណា? »

ជីមីន«បងទៅចុះខ្ញុំកំដរគេក៏បាន»ជីមីនងក់ក្បាលហើយស៊ុកជីនក៏លាទៅបាត់ ពេលស៊ុកជីនទៅបាត់ជីមីនក៏ហូតយកទូរស័ព្ទគេចេញមក

ជីមីន«ជុងហ្គុកយ៉ាងម៉េចហើយ?មានគេខលមករកបងទេ?»ជីមីនសួរព្រោះគេទុកទូរស័ព្ទមួយទៅឲ្យរាងតូច ព្រោះគិតមកមកមើលយ៉ុនគីតែមួយភ្លែតទេ តែក៏ត្រូវជួបរឿងបែបនេះបើគេបដិសេធសំណើរស៊ុកជីន

ជុងហ្គុក«គឺមានតើស៎ ចុះបងពេលណាមកវិញ?»រាងតូចសួរដោយបារម្ភ

ជីមីន«មិនដឹងទេបងត្រូវមកមើលមិត្តនៅមន្ទីរពេទ្យព្រោះគ្មាននរណានៅកំដរគេទេ»ជីមីននិយយទាំងដៀងភ្នែកទៅអ្នកដែលដេកស្ងៀមលើគ្រែអ្នកជម្ងឺ

បានតែតិចទេណា.....

⌛មហិច្ឆតាត្រកូលគីម⏳Where stories live. Discover now