Anna's pov
Εκεί που κοιμόμουν γαλήνια άκουσα από κάτω φασαρία. Επιπλέον ο Χάρης δεν ήταν μαζί μου στο κρεβάτι και αυτό ήταν κάτι που με προβλημάτισε λίγο.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου , βγήκα από το δωμάτιό μου και κατέβηκα κάτω στις μύτες. Η φασαρία με το που πάτησα το πόδι μου στο πρώτο σκαλί σταμάτησε και όλο το σπίτι βυθίστηκε σε μία παράξενη ησυχία.
Κατέβηκα λοιπόν κάτω και πήγα στην κουζίνα και κανείς δεν ήταν εκεί. Άκουσα κάτι να πέφτει από το μπαλκόνι και η πρώτη μου σκέψη ήταν να πάρω ένα μαχαίρι και να πάω προς τα εκεί να δω ποιος είναι.
"Παιδιά?" φώναξα πιο πολύ σαν ερώτηση πριν βγω έξω και κρατάω και μαχαίρι
Απάντηση δεν πήρα οπότε άνοιξα την μπαλκονόπορτα. Κανείς δεν ήταν εκεί οπότε αποφάσισα να πάω πάλι μέσα. Όμως έτσι όπως πήγα να μπω μέσα άκουσα κάτι από τα κάγκελα. Ξαναβγήκα έξω και πλησίασα τα κάγκελα. Έτσι όπως κοίταξα κάτω από τα κάγκελα άκουσα έναν ήχο από πίσω μου και αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη πέταξα το μαχαίρι.
Γύρισα και είδα όλα τα παιδιά σκυμμένα και το μαχαίρι καρφωμένο ακριβώς πάνω από το κεφάλι τους.
"Ωχχ χαχ συγνώμη ρε αλλά με τρομάξατε" είπα και εκείνοι σηκώθηκαν
"Αφού έχουμε όλοι από δύο μάτια , δύο χέρια , δύο πόδια ένα κεφάλι και γενικά είμαστε καλά δεν πειράζει" είπε για να με πειράξει η Ζωή
"Συγνώμη γιατί κρατάτε τούρτα?" είπα μπερδεμένα
"Αχ ναι λοιπόν παιδιά πάμε όλοι μαζί" είπε η Αθηνά
" Να ζήσεις Αννούλα και χρόνια πολλά μεγάλη να γίνεις και να έχεις μαλλιά παντού να σκορπίζεις την γνώσης το φως και όλοι να λένε να ένα ζαβό" τραγούδησαν όλοι μαζί και όταν τελείωσαν τους πλησίασα
Πήγα να σβήσω τα κεράκια αλλά ο Χάρης με σταμάτησε
"Εϊ εϊ ευχή" είπε και εγώ έκανα ένα βήμα πίσω
Εύχομαι να είμαστε όλοι υγιείς για πάντα και να είμαστε με τους ανθρώπους που θέλουμε για μία ζωή χωρίς να καταπιεζόμαστε.
Έκανα την ευχή μου και έσβησα τα κεριά
"Μπραβόοοο" φώναξαν όλοι μαζί και αφού άφησαν την τούρτα κάτω που επιτέθηκαν όλοι φιλώντας με και αγκαλιάζοντάς με.
"Σας αγαπώ ρε ρεμάλια" είπα και εκείνοι σηκώθηκαν από πάνω μου
"Άντε πάμε μέσα , α και Άννα το μαχαίρι μη ξεχάσεις" είπε ο Ανδρέας κοροϊδευτικά και εγώ απλά του έβγαλα γλώσσα.