Xari's pov
Την άφησα πίσω και μπήκα πάλι μέσα. Συνέχισα να χορεύω και να πίνω ανέμελα
"Χάρη" με σκούντησε η Αθηνά καθώς χόρευα
"Έλα μου" είπα ευδιάθετα
"Πού είναι η Άννα?" μου είπε τρομοκρατημένα
"Την άφησα έξω πριν από λίγο" είπα αλήθεια
"Πριν από πόση ώρα?" μου είπε με τον ίδιο τόνο φωνής
"Τι ώρα είναι?" την ρώτησα για να υπολογίσω
"4:30 " είπε
"Πριν 2 ώρες περίπου" είπα την αλήθεια εάν θυμάμαι καλά πριν τόση ώρα την άφησα
"Αμάν" αναφώνησε
"Μπορείς να μου πεις τι στον πούτσο συμβαίνει?" φώναξα
"Δεν ξέρουμε που είναι! Κανείς μας" μου εξήγησε και έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου. Εάν πάθει κάτι εγώ χάθηκα
"Άκουμε ας ξεμεθύσει κάποιος τον Ανδρέα με ένα καφέ κ-
"Ο Ανδρέας είναι έτοιμος έχει πιεί 4 καφέδες" με διέκοψε
"Την έχετε πάρει κανένα τηλέφωνο?" ρώτησα
"Ναι αλλά δεν το σηκώνει και η Ζωή πήγε από το σπίτι της και δεν είναι εκεί "μου είπε αγχωμένα
"Ηρέμισε όλα θα πάνε καλά" της είπα στην προσπάθεια να την ηρεμίσω
"Θα προσπαθήσω" είπε
"Ωραία μην κάνετε τίποτα και περιμένετε εδώ" είπα και έφυγα από εκεί και πήγα στον μπαρμαν ο οποίος είχα αλλάξει από πριν
"Θάνο" τον φώναξα
"Ωχ Χάρη γεια" είπε
"Άστα αυτά και πες μου λίγο εάν είναι εδώ ο Λάμπρος" του είπα
"Πάνω είναι" μου είπε και χωρίς να πω κάτι έφυγα από εκεί και άρχισα να ανεβαίνω πάνω.
Όταν έφτασα έξω από το γραφείο του χτύπησα την πόρτα.
"Παρακαλώ" τον άκουσα να λέει από μέσα
"Γεια" είπα καθώς μπήκα μέσα σαν σίφουνας.
Όπως τον θυμόμουν , ψηλός γυμνασμένος, με μαύρα μαλλιά και μάτια. Φόραγε κλασικά μαύρα και κράταγε ένα τσιγάρο.
"Ωχ Χαρούλη τι έγινε?" μου είπε και σηκώθηκε από την θέση του
"Χρειάζομαι επειγόντως την βοήθειά σου" του είπα λαχανιασμένα
