Xari's pov
Πάρκαρα έξω από το νοσοκομείο και έτρεξα μέσα.
"Άννα Ακριβού" είπα στην κοπέλα , ο θεός να την κάνει δηλαδή , που καθόταν στην είσοδο
"Μαρία χάρηκα" με ειρωνεύτηκε
"Ψάξε τώρα και πες μου που στον πούτσο είναι η Άννα Ακριβού" φώναξα και εκείνη τρομοκρατημένη άρχισε να ψάχνει τα χαρτιά της. Άντε γιατί τα νεύρα μου δεν είναι σε καλή κατάσταση.
"Τρίτο όροφο στο 345" είπε και εγώ χωρίς να δώσω απάντηση έτρεξα προς το ασανσέρ
Μπήκα μέσα και κοίταξα τις ονομασίες δίπλα από τα νούμερα που πατάς για να ξεκινήσει το ασανσέρ, καταλάβατε. Το πρόβλημα είναι πως δίπλα στο τρία έλεγε "εντατική καρδιολογικού τμήματος". ΕΝΤΑΤΙΚΗ?
Τρομοκρατημένος για το τι θα δω πάτησα γρήγορα το 3.
Όταν οι πόρτες άνοιξαν έτρεξα και άρχισα να ψάχνω το 345.
"Χάρη" άκουσα κάποιον από πίσω μου να λέει και γύρισα. Όταν είδα τον Μάρκο έτρεξα προς το μέρος του. Ήταν όλοι εκεί.
"Πού είναι?" ρώτησα
"Είναι στην εντατική Χάρη" μου είπε η Αθηνά
"Τι έχει τι είπαν?" ρώτησα και ένα δάκρυ κύλησε, δεν έκανα τον κόπο να το σκουπίσω γιατί ξέρω ότι θα έρθουν κι άλλα...
"Έχει πολλά τραύματα σε όλο το σώμα της και κυρίως μαχαιριές και όταν την φέραμε εδώ η καρδιά της δεν άντεξε..." είπε η Ζωή και έκανε ένα καινό
"Τι έχει γίνει?" φώναξα . Ας μου πει κάποιος γιατί δεν αντέχω άλλο.
"Είναι σε κόμμα" είπε τελικά η Σοφιάνα και χώθηκε στην αγκαλιά του Ανδρέα ενώ εκείνος έκλαιγε.
Κατέρρευσα όταν το άκουσα , κόμμα?? Έπεσα στην αγκαλιά του Νίκου και άρχισα να κλαίω.
"Δεν μπορώ να την χάσω , δεν θέλω" είπα μέσα από τους λυγμούς μου.
"Θα γίνει καλά ρε θα τα καταφέρει" είπε ενώ και εκείνος έκλαιγε , όλοι κλαίγαμε
"Χάρη" άκουσα την Αθηνά από πίσω μου και βγήκα από την αγκαλιά του Νίκου για να την κοιτάξω.
"Έλα" είπα στην προσπάθειά μου να ηρεμίσω
"Πήγαινε σπίτι κάνε μπάνιο και έλα σε λίγο θα ήμαστε εμείς εδώ" είπε και εγώ έγνεψα αρνητικά
"Θέλω να μάθω πως την βρήκατε" είπα και κοίταξα την Ζωή και εκείνη έγνεψε θετικά
"Θα σου πω" είπε και..
