Sabah erken kalkmış ve hemen duş almıştım. Uzun süredir sürekli aksattığım bakımımı yapmıştım.
Şimdi ise gardrobumun önünde durmuş ne giyebiliceğime karar vermeye çalışıyordum.
Karanlıktan korkan benim favori rengi siyah olduğu için kıyafetlerimin neredeyse tamamı siyah ağırlıklıydı.
Karar vermem bu yüzden çokta zor olmayacaktı aslında. Hızlıca elime geçenleri almış ve üstümdekileri de çıkartıp belirlediğim kıyafetleri giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Şapka olmadan hayal edebilirsiniz)
Hyunjin'in evime gelmesini ve birlikte psikoloğuma gitmeyi bekliyordum ama saat sanki geçmek bilmiyor gibiydi. Zaman sanki inadına yavaş akıyor gibiydi.
Salona, dün Hyunjin'in beni sıkıştırdığı koltuğa gelip oturdum. Hyunjin'in gelmesini burada oturarak da bekleyebilirdim sonuçta.
Nedenini bilmediğim bir şekilde heyecan ve mutluluk tüm vücudumu sarmıştı.
Bunun Hyunjin ile bir ilgisi var mıydı bilmiyorum ama ona olan düşüncelerim yavaş yavaş değişmeye başlamıştı. Bunu net bir şekilde hissedebiliyordum.
O koltukta ne kadar zaman oturdum bilmiyorum ama kapının zilinin çalması ile irkilerek kendime gelmiştim.
Hyunjin'in geldiğini anlamıştım. Evden almam gereken bir kaç parça eşyamı cebime atıp dışarıda sabırsız bir şekilde bekleyen Hyunjin'in yanına gittim.
"Merhaba"
"Selam güzelim."
"Adım Felix."
"Evet biliyorum adın Felix."
"Güzelim deme o zaman, Felix de."
"Ama güzelim demek daha çok hoşuma gidiyor."
"Hadi gidelim, geç kalmak istemiyorum."
"Peki, buyurunuz önden güzellik."
"Bilerek yapıyorsun değil mi ?"
Hyunjin, yüzünde oluşan kocaman gülümsemesi ile bana bakmaya başlamıştı ve kalbim bir anda ritim değiştirmiş, sanki yerinden çıkacak gibi atmaya başlamıştı.
Hyunjin önüme geçmiş ve kaldırımın yanında ki motora doğru yönelmişti. Onu hiç motor kullanırken görmemiştim. Onun motor kullanabildiğini bile bilmiyordum.
