Ji hyun’s POV
Ngayon na ang araw ng festival at abala ang lahat ng students. Ang iba naghahanda para sa gaganapin na mini concert ng school at kasama na dun ang music at dance department. Naging maayos naman ang practice naming tatlo, medyo kinakabahan nga lang ako ngayon, hindi dahil magpe-perform kami ngayong araw. Ewan ko ba pero parang may nararamdaman akong mangyayari ng hindi ko inaasahan. Lumapit sa akin si Chanyeol at hinawakan ako sa balikat.
“Hey, are you alright?” He asked.
“Yah! I’m okey…”
“Talaga? Mukha ka kasing kinakabahan. Mamaya pa namang hapon ang performance natin eh kaya easy lang. Hehehe..” I smile at his statement.
I look around if Bacon’s around. “Hey, nasan si Baco… Baek... Ahhhh…” Bakit ba hindi ko mabanggit ng ayos ang pangalan niya?
“Baekhyun?” He raised his brow.
“Yeah… Hehe… Oo nga, si Baekhyun.” Nanibago tuloy ako sa pagbanggit ng tunay niyang pangalan. Tatandaan ko na talaga ang name niya.
“Siguro nasa music room o kaya naglilibot sa mga booth.”
“Ganun ba? Ahh… Sige, kita na lang tayo mamaya sa backstage ha. Hahanapin ko lang ngayon sina Yen at Min Ji. Bye!” At umalis na ako. Hindi ko na narinig kung ano pa ang sinabi ni Chanyeol dahil sa dami ng tao.
Habang hinahanap ko sila, someone called my name. I look at that person and I saw Xiumin.
“Hi…” He waved.
“Hey, what are you doing here?” I asked to him.
“I’m here to watch my friends to their performances. Oh, I heard that you’re group up with Chanyeol and Baekhyun. How is it going?”
“Just fine.” I smiled. “Ahmm… Where are your other friends? Nandito ba sila lahat?”
“Yes. Speaking of them… Ahhh… I can’t find them. Hehehe…” Is he serious? He’s lost again?
“Really? Ok. Ahmm… So, saan ka pupunta ngayon?”
“I don’t know. It’s only my second time here on your school.” Then he smiled at me.
“Ganun ba? Ahh… Do you like to tour around? Don’t worry, I’ll help you.” I offer.
“That’s great… Thanks.”
“You’re welcome. Let’s go?” Then I started to walk.
Tumabi siya sa akin habang pinapaliwanag ko sa kaniya ang mga facilities ng school. We tried also to find his other friends on the crowd but they are no where to be found. Matapos ko siyang ilibot sa buong school, nagpahinga kami sa garden ng school. Dun lang kasi walang tao ngayon. Lahat ng students ay nasa mga rooms at booth. Ang iba naman nag-peprepare for the mini concert.
“Hey, thanks for today. Dalawang beses pa lang tayo nagkasama but you’re always willing to help me.” Bigla niyang nasabi.
“Ok lang yun, pero siguro next time kailangan mo na talagang magsa-ulo ng mga directions,” Then I laugh. Napakamot naman siya sa ulo niya.
While wondering around, I saw someone hiding beside the school building. I stood up and went there. Bigla na lang umalis doon yung tao at pumunta sa likod ng school. Sinundan ko siya at nakita ko na nakaluhod ito na parang nahihirapan. May masakit ba sa kanya? Teka, si Baekhyun ba yun? Anong nangyayari sa kanya? Agad ko siyang nilapitan.
“Yah… Are you alright? May sakit ka ba?” Hindi niya ako sinagot. Nakita ko na parang pinipigilan niya ang kanan niyang kamay. “What’s wrong with you?” Hahawakan ko na sana siya ng pinigilan ako ni Xiumin.
