YEGH’s POV
First day ko pa lang, may project agad. Pero sabi ni Ri An, last week pa daw yun sinabi sa kanila. Haist! Ano ng gagawin ko, two weeks na lang ang natitira. Haist!!! Help me.
“Oh Yegh, mukhang problemado ka ah.” Puna sakin ni Ji Hyun.
“Eh kasi naman si Sir Leetuk, ang hirap magpaproject. Saan naman ako kukuha ng lalaking imomodel ko? Huhu!” :’(
“Don’t worry Yegh. Hindi lang ikaw ang namomroblema, pati ako. May dance routine kasi kami na ipeperform two weeks from now to showcase our talents and for our final grade.”
“Eh ano namang problema dun?”
“Ang problema dun is in front of all teachers and students in our school. You know naman na I have a stage fright di after what had happened when we’re young.”
“Sus. Ma-oovercome mo din yan. Buti pa ako, wala pang project. Akala ko nga terror yung teacher namin pero hindi pala.” Natutuwang sabi ni Ji Hyun.
“Eh di ikaw na nga.” Sabi ko sa kanya.
Paano na ‘to? Ayaw ko namang bumagsak kaagad. Kabago-bago ko pa lang eh. Tsk.
Mabilis na lumipas ang mga araw. Medyo nakaka-adjust na kami ng konti. May isa nga kaming klase na magkakasama kaming tatlo but unfortunately, the most boring subject pa, History. Malas lang namin. Ngayon, nasa Chem Lab kami at hinihintay ang prof namin. I’m just staring at the ceiling at iniisip pa rin yung project sa photography class ng may biglang nagsalita.
“Is this seat occupied?” Tanong ng isang matangkad with a tanned skin tone and medyo malaking boses.
“Ah. No. you can sit if you want.” Tumingin na ulit ako sa kisame at nag-isip ulit. Grabe, sumasakit na ang ulo ko. Mababaliw na ata ako nito.
“Are you ok?” Tanong niya sakin. I gave him a puzzled look. “Bigla ka na lang kasing nag-iiiling dyan.”
“Ahh... Yun ba? Don’t mind me. May iniisip lang ako.”
“If you don’t mind, may I know what it is?” Nag-aalanaganin ako kung sasabihin ko ba sa kanya o hindi. At saka, I don’t know him either. Ngayon ko lang siya nakita eh. “By the way, I’m Kim Jong In but you can call me Kai. Are you one of those three transferees cause this is the first time I saw you.”
“Ahh... Yes. I’m Ye Gin but you can call me Yen or Yegh. Ikaw na bahala kung ano ang gusto mong itawag sakin.”
“Ok. I prefer the second one. Yegh.” Then he smile at me. Oh! I like his smile. “Can you tell me what’s bothering you?” Cute naman siya kaya why not di ba?
Sinabi ko na sa kanya ang problema ko and I’m shocked that he offer his help to me. First time pa lang namin na nagkita at nag-usap pero nag-offer na agad siya ng tulong. Infairness, mabait siya ha. Pero bakit iba ang tingin samin ng mga classmates ko na parang bang isang pagkakamali ang pakikipag-usap ko kay Kai. Mayamaya, napansin ko na malalaglag yung vase sa teacher’s table dahil nasanggi ng isa sa mga classmates ko but it really shocked me na nasambot yun ni Kai. How come? In a split second nandun na agad siya eh katabi ko lang siya dito kanina. Binalik niya yung vase sa table then umupo na ulit siya sa tabi ko.
“Did you just…” Bigla na lang dumating yung professor namin kaya di ko na natuloy ang sasabihin ko. Hindi ko alam kung paano ako mag-rereact sa sitwasyon na yon. Napatingin ako sa kanya then tinuon ko na lang ang pag-iisip ko sa klase. Maybe I’m just hallucinating because of my project.
