Min ji’s POV
Napaupo ako sa sobrang pagod, habang palapit ng palapit kasi ang showcase, mas lalong tumitindi ang practice. Nag-aalala na sa akin ang dance instructor namin dahil baka sa time ng performance ay magkamali ako, kinakabahan pa din kasi ako kapag pinapanood na ako ng mga classmate ko. I have to overcome my fears, but how?
“Min Ji, come here.” Our dance instructor call. Lumapit naman ako sa kanya.
“Ano po yun?” Katabi na ng dance instructor namin si Sehun, bakit kaya?
“Sa showcase kasi, nagback-out yung isang performer sa acting class na first year. Hindi daw sila masyadong nakapag-prepare for the event kaya magkukulang ang nakatakdang magpeperform sa araw na yun. So the principal decided na magkaroon ng interpretative dance duo, at ang napili ko para sa dance ay kayong dalawa.”
Nagulat naman ako sa sinabi niya. Bakit ako ang pinili niya gayung lagi akong nagkakamali sa mga steps?
“Ah, I think you chose a wrong person. Hindi po ako magaling, pwede po bang iba na lang ang piliin ninyo?”
“I made the right decision Ms. Sang, ano pa ang silbi ng pagiging teacher ko kung hindi ko nakikita ang potensyal ng students ko.” Then he smile to me and Sehun. Eh? Sabi ko nga. “Aasahan ko ang performance ninyong dalawa, ok?” At umalis na siya
I look at Sehun and seryoso lang ang mukha niya. Minsan talaga hindi ko mabasa ang personality niya. He always wearing his poker face kasi. Sayang, ang gwapo pa naman niya.
“4:00 after class, start na tayo ng practice, dito tayo magmeet mamaya.” Then he leave. Nakakagulat naman. Bigla na lang magsasalita tapos aalis, hindi man lang ako hinayaang makasagot. Hay naku, makaalis na nga…
Sa cafeteria….
Nagmeet kaming magpipinsan at sabay kaming umorder ng pagkain. While eating napansin ko na tahimik lang si Yen, samantalang si Ji hyun ay nagsusulat sa notebook niya. Nacurious naman ako.
“Couz, anong sinusulat mo dyan?”
“2nd verse ng composition song ng project ko, may naisip kasi ako ngayon kaya sinusulat ko. Baka kasi makalimutan ko kapag sa bahay ko pa ginawa.”
“Oh, so may nasimulan ka na pala. So effective pala yung kiss ni Mr. Bacon” Haha. Shoot! Namumula na siya.
“Stop it ok, wag mo na nga ipaalala sa akin yung bagay na yun.” Tinigil na niya ang pagsusulat at tinago na ang notebook sa bag. Napansin din niya ang pananahimik ni Yen.
“Hoy, anong problema mo dyan? Wala ka pa din bang nasisimulan sa project mo?” tanong niya kay Yen.
“Patapos na, final touch na lang ang kailangan at pwede ko nang i-submitt yun.” Kinuha nag juice niya at uninom.
“Oh, eh bakit parang may problema ka?” tanong ko.
“I have no problem, I’m just tired.” Tired? Hindi halata ha.
“Ok, sabi mo eh.” Ji hyun turned to me. “Ikaw naman, ayos na ba ang magiging performance ninyo sa showcase?” I stop eating.
“Ok, na parang hindi?” well dapat nga hindi lang ang tamang sagot dun eh.
“Ang gulo lang ha, pwede pakilinaw?”
“Ayos na naman yung ipe-perform namin next week eh, the problem is sasayaw ako ng araw na yun, twice.”
