Drianna and her magic diary

Chapter XII: Scared Of Something Inevitable

**************************

Drianna Dela Cuesta

Yung ibang babae, gumising na fresh ang itsura at akala mo ay naka make up na kaagad pero ako? Gumigising na may sama ng loob, puro muta at mugto ang mga mata, at may panis na laway pa sa gilid ng labi.

It's Sunday morning, oras na para gumising ako ng maaga dahil mag sisimba kaming buong pamilya. It's for publicity purposes only, not because we wanted to or whatsoever. Badtrip pa rin ako kay Drake kahit na maganda ang diary na ipinalit niya sa luma kong diary, ang sentimental value netong bago at ng luma ay hindi magka parehas.

Alam niya dapat yon sa sarili niya, yung bwesit na tiger-printed nga na boxer shorts niya eh! Sira na yung garter non pero agad niyang ipinaayos sa katulong namin para magamit niya pa rin kase ayaw niyang mag palit ng panibago kahit marami naman siyang pambili.

Kasalukuyan akong nag susuklay ng buhok kong ubod ng haba pero parang alambre minsan, nahihirapan na akong suklayin ito dahil sa sobrang haba kaso ayoko namang magpa iksi dahil sigurado akong pag sisisihan ko rin ang bagay na iyon. Hindi ko ginagawa kase ayokong mag sisi, masyado lang akong advance mag isip so nevermind! I can do this!

"Drianna, eto oh. Kunin mo na ito Hija, alam kong hindi ka nanaman kakain ng agahan mo". Nagulat ako kay Manang Leah dahil bigla siyang sumulpot na parang kabute habang hawak ang isang plato sa kanang kamay niya na mayroong laman na pag kain at baso na may laman na gatas sa kaliwang kamay.

"Manang Leah naman eh, ginulat niyo po ako".

"Pero salamat po, paki lagay na lang po diyan sa study table ko. Kakainin ko po yan pag tapos ko dito". Masaya kong sagot sa kaniya. She smiled genuinely then went out of my room, I have to fix my hair so it won't look like a forest later.

Matapos ang ilang minuto, natapos na akong mag suklay ng buhok ko pero lumamig na ang bagong bake na tinapay na galing sa café namin. Well, it's still bread so I'll eat it anyway. Buti na lang talaga ay nandito si Manang Leah, she's my savior lalo na kapag Linggo dahil alam niyang hindi ako kumakain ng agahan.

Bakit? Hindi ako kumakain? At nag mamatigas ako kahit silang lahat na ang tumatawag sa'kin??

Sunday is the only day that I'm allowed to be rebellious, mag sisimba naman kami mamaya kaya matatanggal din ang mga kasalanan ko. Yan ang punto ko kung bakit, Isa pa? Mas katanggap-tanggap naman ang reason ko ngayon eh. May kasalanan sa'kin si Drake at malaki yon, dibali sana kung maliit lang o hindi malala eh.

While I was busy eating, someone knocked on my door. I'm guessing that the person who's in front of my door is either a he or a she, their names can start with the letter D or R.

"Twinnie, can I come in?". See? It's a fucking D for Doofus.

"No you can't, go away Drake. I'm not in the mood today, stop disturbing me or I'll balance your black eye". Walang gana kong sagot sa kaniya.

Seryoso ako pag dating sa bagay na iyon, kapag hindi niya ako tinantanan? He's a freaking dead meat because I will butcher him alive. Oo, pinalitan niya yung diary ko pero hindi ko naman sinabing gawin niya ang bagay na iyon diba? Did I asked him for a new one? No, and he knew that I will never. He may had done this out of good intentions but this is just frustrating.

"C'mon, are you still mad at me? I already apologized to you over and over and over again. Can't you really forgive your twinnie? Hmm?". He asked again. Bullshit Drake, shut up... And yes, I can't forgive you and I will never ever do so!