Drianna and her magic diary

Chapter XXIX: Eraser

**************************

Drake Dela Cuesta

Hindi ko na alam ang gagawin ko, punyemas kase tong si Takeshi eh. Nakaligtaan niyang basahin ang mensahe ko, sinabi ko naman sa kaniya na gising na ang kapatid ko at nag bilin din ako na huwag siyang mag iingay tungkol sa pag alis ni Jaester dahil alam niya naman ang mang yayari. Sa takot ni Drianna, nanahimik na siya kaya hindi na siya kaylangang patulugin.

Sinusungitan niya lang yung mga doktor ngayon pero nakaka usap naman siya ng matino kahit papaano, ilang minuto pa ang nakaraan matapos lumabas ng mga doktor ay nag paalam siyang gusto niyang mag banyo. Nag pasama naman siya sa'kin kaya siguradong hindi niya babalaking tumakas para umalis.

I hesitated even if that's the case but of course, I can't say no to this. She has to go so we went outside to find a bathroom where she can do her thing, unfortunately she can't use her own because dad was there. He's having a diarrhea and he can't held back, he's busy so Drianna and I had to go.

Sinamahan ko siyang lumabas at kapwa kami nag hanap ng pinaka malapit na banyo pero ang nakakainis? out of order, nililinis o ginagawa ang iba kaya napadpad kami sa baba. Sa totoo lang, masaya ako dahil kahit na matagal na nakatulog si Drianna ay kaya niyang makapag lakad ng matino kahit paunti-unti. Kaylangan niya lang siguro masa ay ulit.

"Go inside, I'll wait here". Sambit ko sa kapatid ko.

She didn't reply a word to me, basta na lang siyang pumasok sa loob ng banyo. Hindi ko naman siya pupwedeng bantayan pati sa loob kaya nandito lang ako nakatayo sa pintuan, ilang minuto lang ang makalipas ay bigla kong narinig ang malalakas na sigaw ng kapatid ko.

Siya na lang ang nasa loob dahil naka labas naman na ang mga ibang kasama niya, pag dating ko doon ay naabutan ko siyang nakahandusay habang umiiyak sa sakit.

"What happened?!". Natataranta kong tanong.

"Drake, call someone!! I think I broke my back!!". She replied.

"I'll carry you, let's go!!". Agad kong aniya at akma na siyang kukunin pero tumanggi siya dahil baka daw lalong mawala sa pwesto ang mga buto niya.

Hindi na ako nakakapag isip ng tama kaya iniwan ko siya doon at agad na tumawag ng doktor para matulungan siya, agad akong tumakbo palayo. Halos madulas at sumubsob na nga ako dahil sa kakamadali para lang maagapan siya, mabuti na lang at nakasalubong ko ang doktor niya at agad kong sinabi.

Itinuro ko sa kanila kung saan ko iniwan si Drianna pero pag balik namin doon ay wala na siya, she faked her injury to tricked me. Damn you, Drianna!! Fuck!!

"DRAKE?! ANG KAPATID MO?!". Galit na sigaw ni dad.

Napasabunot ako sa buhok ko. "I left her here! I swear!". Sagot ko sa kaniya.

"Tumakas ang kapatid mo! Drake, habulin niyo siya!". Pag mamakaawa ni mom habang umiiyak.

One of the female nurses saw her, she even borrowed someone else's cane. Palabas na daw siya ng ospital, agad akong dumiretso sa fire exit dahil matatagalan pa kung sa elevator. Kinakapa ko ang cellphone at wallet ko, doon ko napag tanto na wala na pala sa'kin ang wallet ko pero nasa akin pa rin naman ang telepono. Nasalisihan ako ni Drianna.