19.

1.7K 96 28
                                    

Herkese merhaba 🙋‍♀️

Öncelikle  kitapta bir kaç sorun oluştu bende anlamadım 🤷‍♀️

18. Bölüm 6. Bölümden sonra gözüküyor oysaki ben o bölümü silip yeniden yazmıştım ama yine aynı şekilde oldu.

Yoksa sadece bende mi öyle gözüküyor 🤔

Neyse işte 18. Bölümü okumayan varsa 6. Bölümden sonra 18. Bölümü okuyabilir 😚

Umarım bu bölümde öyle olmaz 😶

İyi okumalar canlarım ❤

Ve lütfen paragraf arası yorum yapın 😗🙃

Ekin'den

Sabah yine telefonum sesi ile uyandım. Bana sarılmış bir şekilde yatan Ceyhundan kurtulup telefonu aldım ve odadan çıktım. Arayan Serkandı.

" Kereme bir şey mi oldu? " Dedim.

" amilayata aldılar...yine " dedi. Sessi ben ağladım diyordu resmen.

" yine derken ? " Diye sordum.

" Keremin...gece iç kanama oldu. Bu sabah ne olduğunu bilmiyorum alıp ameliyata soktular " dedi titreyen sesi ile. 

" Serkan sakin ol " dedim yutkunarak.

" Ekin onun kalp atışlarını hissetim...öyle zayıftı ki resmen bana ' ben gidiyorum ' diyor gibiydi " dedi.

" tamam biz geliyoruz sakin olmaya çalış " dedim.

Karşı taraftan onaylar sesler gelince titreyen  elimle telefonu kapatım ve yere oturup sırtımı duvara verdim. Sessiz sessiz ağlamaya başladım.

" Ekinim ne oldu? " Diyerek yanıma gelen Ceyhuna sarıldım.

" Kerem...Keremin durumu çok kötü " dedim ağlayarak.

" şşh " dedi ve göz yaşlarımı sildi.

" Kerem benim çocukluğum Ceyhun. Biz beraber güldük, beraber düştük. Yeri geldiğinden birbirimiz için dayak bile yedik. O...o giderse ne yaparım Ceyhun " dedim ağlamaya devam ederken.

" hadi kalk hazırlan da gidelim " dedi beni kaldırırken.

" tamam " dedim ve odama gidip üstümü giyindim.

Ceyhun da uyuyan cat boyumuzu giydirmişti. Evden hızlıca çıkıp hastaneye gitmiştik. Serkanı hastane kapısının önünde görünce hemen yanına gittik.

" Serkan durumu nasıl? " Diye sordum.

" iyi değil Ekin. Kalp atışı her saniye azalıyor " dedi yüzünü sıvazlarken.

" kalp atışını nasıl duyuyorsun ? " Diye sordum.

" vampir güçleri işte " dedi mırıldanır gibi.

" anladım " dedim.

" hadi içeri girelim " dedi Serkan.

Kafamı salladım ve onu takip etmeye başladık. Ceyhun kucağında ki cat boyun kafasını boynuna sokup uyutmaya çalışıyordu.

" aslında " dedi Serkan.

" aslında? " Dedi sorar gibi.

" onu güvenli bölgeye götürüp vampir yaparsam Keremi yaşama şansı artar " dedi.

" güzel o zaman götür onu " dedim gülümseyerek.

" kalbi çok zayıf vampir hızıyla gidebilir ama ya yolda kalbi durursa " dedi endişeli bir sesle.

" sen yaparsın Serkan. Kalbi durmadan götürürsün sen " dedim elimi omzuna koyarken.

" yapabilirim...değil mi? " Dedi.

" evet " dedim neşeyle.

" hastaneden nasıl çıkarıcaksın Keremi ? " Diye sordu Ceyhun.

" kolay. Herkesin hafızasını silebilirim. Hatta annesininkini de silicem. Annesi ne onu ne de kardeşini hatırlicak " dedi.

" kısaca Keremi tanıyan herkesin hafızasını silsen ama bizimkileri değil " dedim.

" o daha mantıklı " dedi Serkan.

" Kerem kızmaz mı? Sonuçta arkadaşları annesi onu unutacak " dedi Ceyhun.

" bu yaptığım benim elimde değil ki Ceyhun ben sadece Keremi hayata tutmaya çalışıyorum " dedi Serkan.

" haklısın " dedi Ceyhun.

" tamam o zaman şimdi şöyle yapıyoruz * sağ elini çenesinin altına koydu * Serkan sen Keremi alıp son hız gidiyorsun. Biz Ceyhunla çocukları ve Sudeyi alıp peşinden geliyoruz " dedim.

" peki okulun ne olucak ? " Dedi Ceyhun.

" boşver okulu benim kardeşimin canı daha önemli " dedim.

" Ekin...ben gelemem ki şirkete işler birikti ayrıca üç saat sonra önemli toplantım var " dedi Ceyhun.

" tamam sen gelmezsen gelme ben giderim " dedim.

" Ekin " diye sızlandı.

" Ekin ne Ceyhun ? Benim için Kerem daha önemli şuan " dedim.

" tamam bende işimi bitirebilirsem gelirim o zaman napim " dedi.

" o zaman ben Keremi alıp gidiyorum " dedi Serkan.

Kafamı salladım. Serkan hızla yanımızdan gitti. Bizde kapıda beklemeye başladık. Birden odanın kapısı açıldı ve yanımızdan hızla geçen karartı ile Serkanın gittiğini anladım.Doktorların unuttuğuna emin olmak için doktorlara sormaya karar verdim.

" bakar mısınız? Burda Kerem adında hasta var mı? " Diye sordum.

" gelin bakalım " dedi doktor.

Onunla gittim ve kayıtlara baktık.

" burda o isimle bir hasta yok " dedi.

" tamam teşekkür ederim " dedim.

" önemli değil iyi günler " dedi doktor.

" iyi günler " dedim.

Rahat bir nefes aldım. Ceyhun beni hastanenin kapısında bekliyordu. Yanına gittim.

" cat boyu bana ver. Sende şirketine git. Ben hemen Sudenin yanına gidicem daha sonra çocukları alıp güvenli bölgeye gideriz " dedim.

" nasıl gideceksiniz ? " Diye sordu.

" Emre almaya gelir " dedim.

" tamam dikkatli ol omegam " dedi.

" sende alfam " dedim gülümseyerek.

Saçlarımı karıştırdı. İkimizde farklı taraflara gitmeye başladık. Bizi çeken fotoğrafçılardan habersiz.

Lütfen bölüm sırayla gitsin 😔

Sırayla gitmezse bu sizi rahatsız ediyor mu?

Evet yine bir geçiş bölümü yazmak durumunda kaldım 😙😔

Lütfen kendinize dikkat edin 💝

Kütüphane ( Tamamlandı )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin