Narzeczony [Destiel AU]

19

Dean naprawdę cieszył się, że Bela została wyrzucona z produkcji, bo oczami wyobraźni widział jak ta roznosi Jo po usłyszeniu o ilości scen, które ta chciałaby jednak powtórzyć. Na szczęście przy obecnej obsadzie większość aktorów nie miała z tym problemu, bo wszyscy w głębi duszy czuli, że wszystko poszło za szybko i za łatwo. Wszyscy rozumieli też, że to pierwszy film Jo, że dziewczyna się uczy i dlatego byli wyrozumiali. Mimo wszystko Dean był pewien, że Bela by taka nie była, bo jeszcze na etapie przedprodukcji miała problemy o wszystko co możliwe, mając się za wielką gwiazdeczkę. Okej, była popularna, ale do gwiazd sporo jej jeszcze brakowało, a teraz była to przełęcz nie od przeskoczenia – Bela próbowała szansy w innych produkcjach, ale po tym jak wytwórnia wyjaśniła powody zwolnienia aktorki z produkcji, ciężko było jej o nową rolę i Dean szczerze wątpił, aby kiedykolwiek dostała coś więcej niż epizodyczna rola z czystej ludzkiej litości.

Dean jeździł więc na plan praktycznie codziennie przez kolejnych kilka tygodni, z przerwami na dni, w które nagrywali inni aktorzy. To było uporczywe, bo godziny pracy rzadko pokrywały się z godzinami zajęć Castiela tak, aby mogli jeździć razem, przez co często wzywali taksówkę, a Dean poważnie zaczął rozważać kupienie drugiego auta, bo okazało się, że jedno na dwie osoby to czasami po prostu za mało.

Praca na planie i rozważanie, jakie auto zaproponować Castielowi, żeby ten nie obraził się, że za tanie lub nie nakrzyczał, że wydaje na niego za dużo, w połączeniu z brakiem nominacji do Emmys, co szczerze mówiąc trochę go rozczarowało po ostatnich dwóch latach, sprawiło, że w pewnym momencie kompletnie zagubił się z kalendarzu. Jego związek z Castielem niewiele się poprawiał – było po prostu dobrze, bo zwyczajnie nie mieli dla siebie tyle czasu, ile by chcieli, aby szybko wszystko naprawić. I szczęśliwie dla Deana, trafił na takiego narzeczonego, przy którym mógł kompletnie zapomnieć o rocznicy oświadczyn bez żadnych konsekwencji.

Wrócił do domu z planu wręcz wycieńczony – to miał być jeden z jego ostatnich dni pracy przy tym filmie i był jednym z bardziej intensywnych, ale gdy tylko przekroczył próg domu jego zmęczenie nagle zniknęło przez napływ emocji, będących efektem szoku.

— Skarbie, wró... — zaczął i urwał, bo zamarł widząc to, co zastał. Wiedział, że Castiel ma w sobie coś z romantyka, ale przez ostatnie dwa i pół roku znajomości i trochę ponad dwa lata związku nigdy nie dał tego po sobie poznać aż tak bardzo. Zaskoczył go. A Dean, nawet jeśli brzmiało to ckliwie, lubił być zaskakiwany. — Wow — wydusił z siebie prawie niesłyszalnie.

Świece były wszędzie. Nie licząc dokładnie, a jedynie rozglądając się po wnętrzu domu, naliczył ich kilkadziesiąt. Nic dziwnego, że żyrandol był wyłączony, bo nie był potrzebny – nie przy tylu świecach. Ile Castielowi zajęło ustawianie ich? I cała reszta? Bo przecież nie tylko świece przygotował.

Castiel napalił w kominku i sądząc po zapachu z kuchni przygotował też jedzenie, a do telewizora podłączył nośnik z muzyką. Dość romantyczną, sądząc po piosence, którą Dean aktualnie słyszał – nie był wielkim fanem Richarda Marxa, ale lubił i szanował jego twórczość, bo w jego muzyce faktycznie było czuć romantyzm, co niestety praktycznie nie istniało we współczesnych piosenkach miłosnych, gdy miał wrażenie, że wokalista nie wie o czym śpiewa, bo może wcale tego nie przeżył – ktoś napisał mu tekst i kazał zaśpiewać mając gdzieś czy piosenkarz jest w stanie przedstawić w niej emocje czy nie, bo na przykład nigdy nie był zakochany – smutny obraz rynku muzycznego dwudziestego pierwszego wieku.

Stół też był przystrojony – był obrus, świecznik, kieliszki do wina...

Tylko gdzie był Castiel?

Odpowiedź przyszła wraz z dźwiękiem jego kroków zza kuchni, co oznaczało, że chłopak był w barku. Chwilę później pojawił się w zasięgu wzroku narzeczonego i uśmiechnął się widząc Deana, po czym pokazał mu dwie butelki. Był elegancko ubrany, co jeszcze bardziej zaskoczyło Deana. Gdyby już nie byli zaręczeni, pomyślałby, że Castiel chce mu się oświadczyć.