Narzeczony [Destiel AU]

22

Wieczory kawalerskie były w zasadzie powtórką testu, który Benny zgotował Castielowi na urodzinach Charlie, aby sprawdzić czy ten faktycznie kocha Deana. Tyle, że tym razem test był obustronny i z założenia wcale tym testem nie był.

Gabriel i Meg odpowiadali za wieczór kawalerski Castiela, a Sam i Benny za wieczór kawalerski Deana. To, że obaj się upiją było wiadome, dlatego mimo wszystko wieczór był dla większości stresujący – co jeśli Dean zdradzi Castiela lub Castiel zdradzi Deana tuż przed ślubem? Castiel już raz przez to przechodził i zdał test, ale wtedy Dean był blisko, a na wieczorze kawalerskim dzieliły ich długie mile – czy to może sprawić, że zachowa się inaczej? Dean nigdy tego nie przechodził, więc obawa o to, jak zachowa się w takim stanie, była w pełni uzasadniona. 

Ostatecznie obaj rozwiali wszelkie obawy, gdy mniej więcej po dwóch godzinach zamknęli się w łazienkach. Castiel zauważył nieodebrane połączenie od Deana sprzed kilku minut, więc oddzwonił i przez kolejne trzy godziny po prostu rozmawiali, odcięci od swoich imprez. Chcieli mieć pewność, że z drugim wszystko w porządku, a że obaj byli pijani, rozmowa nie trwała kilka minut – dopiero, gdy zaczęli trzeźwieć na tyle, aby jakkolwiek kontaktować, a telefony alarmowały, że zaraz się rozładują, rozłączyli się i wrócili do przyjaciół.

Stres z wieczoru kawalerskiego był jednak niczym w porównaniu z tym, co wszyscy czuli w przeddzień, a szczególnie w dzień ślubu. Paradoksalnie najbardziej zestresowany był John – Dean było jego pierworodnym synem, więc ten ślub był dla niego ważny i naprawdę zależało mu na tym, aby wszystko poszło idealnie, szczególnie, że był czas, gdy zwątpił, aby ten dzień faktycznie się wydarzył.

John robił wszystko by chronić Deana, odkąd pozwolił synowi rozpocząć karierę w wieku ośmiu lat, ale nie przewidział, że w ten sposób utrudni mu znalezienie swojej drugiej połówki. Dean miał ograniczone kontakty z rówieśnikami i ludźmi spoza środowiska hollywoodzkiego, a do tego sam odciął się od większości ludzi ze środowiska aktorskiego, uznając ich za dupków. Gdy Dean skończył dwadzieścia jeden lat i nie miał za sobą żadnego długotrwałego, ani chociaż odrobinę poważnego związku, John postanowił zacząć godzić się z myślą, że jego syn najprawdopodobniej nigdy nie weźmie ślubu. Gdy nieco wcześniej Dean wyznał mu, że jest biseksualny, John uznał to za oznakę desperacji ze strony syna, wynikającą z tego, że wiele dziewczyn go zawiodło – dla niego wyglądało to tak, jakby Dean uznał, że skoro nie idzie mu z dziewczynami, to może uda się z chłopakami. To był główny powód, dla którego mężczyzna miał problem z zaakceptowaniem orientacji syna, ale gdy po opadnięciu emocji zaczęli spokojnie o tym rozmawiać, zrozumiał, że Deanowi się nie wydaje i wspólnie rozpoczęli długą drogę do tego, aby John w pełni zaakceptował to, jaki jest jego syn. 

Po zrozumieniu, że Dean jest biseksualny, John był pewien, że jeśli jego syn zwiąże się z chłopakiem, będzie miał problem z porozumieniem się z partnerem Deana – z góry zakładał, że potencjalny przyszły partner jego syna będzie dupkiem. Cieszył się, że się pomylił, a Castiel okazał się być porządnym, chociaż czasem trochę zbyt emocjonalnym, chłopakiem. Rozumiał jednak, że nie ma ludzi idealnych, ale Castiel był możliwie jak najbardziej zbliżony do ideału dla Deana i przez to nie wyobrażał sobie, żeby to mógł być ktokolwiek inny niż Castiel.

Pojawienie się Castiela, John traktował jako swego rodzaju cud. O tym, że Dean prawdopodobnie kogoś ma dowiedział się od znajomych, którzy wysyłali mu nagranie, na którym Dean śpiewał piosenkę miłosną dla jakiegoś chłopaka. Dzisiaj ten chłopak miał oficjalnie stać się członkiem ich rodziny i przyjąć ich nazwisko, co sprawiło, że w sporej mierze przypominało to tradycyjny ślub.

John i Mary zaangażowali się w organizację na równi z Deanem i Castielem, dzięki czemu w czwórkę (z drobnym wkładem Sama, Gabriela, Charlie, Jo, Meg i Benny'ego) udało im się zorganizować wesele tak, aby wszystko było takie, jakim chcieli, żeby było.