THE OBSESSION: I'M YOURS - SEQUEL OF TP:YM [COMPLETED]

CHAPTER 55: CALL

Earl's P.O.V

Ugh! Hindi ko inexpect na ganito pala kasakit ang mapasukan ng butas. Ang hapdi at feeling ko ay hindi na ko makabangon pa.

Padapa na rin ako natulog dahil nga masakit ang pwet ko pag pahilata ako matutulog.

"Love, wake up." rinig kong bulong sa tabi ko.

"Later, love. It still hurts. Please, let me sleep for while." pakiusap ko sa kanya na ikinatawa lang din nia.

"Haha. I'm sorry. Sobra lang akong ginanahan kagabi. Ang sarap mo kasi. San ba masakit? Dito?--"

"AH!" hiyaw ko nang bigla niyang ipasok ang kamay nia sa loob ng kumot at hawakan ang pwet ko. "MASAKIT NGA!" reklamo ko na ikinatawa nia ulit. Argh! Nakakainis  siya.

"Hahahaha. Ok. Ok. Fine. Matulog ka na muna, maliligo lang ako." sabi nia sabay baba sa kama at narinig ko na lang ang pagbubukas sara ng pinto ng banyo.

Argh! First and last na talaga to! Akala mo naman kasi kung ang sarap sarap sa feeling kung pinapanood mo pero ganito pala kalalabasan. Nagsisisi talaga akong pumayag. I swear.

(Inner me: Sus, dami mo pang reklamo, nagustuhan mo naman.)

SHUT UP SELF!

*kring~kring~kring!*

Napalingon ako sa teleponong nakapatong sa bed side table sa tabi ng hinigaan ni Jacob.

Kahit na hirao na hirap akong gumalaw ay pinilit ko pa ring lumapit doon para sagutin.

"Hell--!"

"Vince? Ikaw ba yan?" biglang sabi ng lalaking nasa kabilang linya na hindi na rin pinatapos pa ang sinasabi ko kanina.

Nangunot naman ang noo ko sa pangalan na binanggit nia.

"Huh? Sino to? Hindi po ako si Vince. Wala po akong kilalang may pangalan nian. Tsaka wala rin pong nagngangalang Vince rito." mahinahong sagot ko.

"Vince, alam kong ikaw yan. Kilala ko ang boses mo. Ako si Stephen, hindi mo na ba ako naaalala?" halata sa
boses nia na parang natataranta siya na parang may kinakatakutan.

"Ah..p-pasensya na po. Wrong call ka yata--"

"Teka, Vince! Makinig ka! Pakiusap! Kinidnap ka lang ni Lucas kaya ka nandiyan ngayon sa puder nia. Tinanggal nia ang mga alaala mo kaya hindi mo na kami maalala mula sa past mo. Maniwala ka, please. Ikaw si Vince, ang kaibigan ko. Nagsasabi ako ng totoo. Rapist yang si Lucas! Kaya mas mabuting umalis ka na ngayon sa kanya hangga't maaga pa--AHH! Ano ba Keith! Bitiwan mo ko! Vince! Vince, tandaan mo lahat ng mga sinabi--"

*toot~toot~toot!*

Bigla ay namatay na ang tawag.

Sino yun? Stephen? Kaibigan? Bakit nia ako tinatawag na Vince? Totoo kaya ang mga sinasabi nia? Paano ako nakakasigurado? o baka wrong call lang talaga?

Teka, naalala ko ang pangalang nabanggit nia kanina. Lucas? Parang narinig ko na ang pangalang yun ah. Familiar siya. Saan ko na ba yun narinig?

Saktong bumukas ang pinto ng C.R. at lumabas noon si Lucas.

"Sino ang kausap mo?" tanong nia na lumapit sa akin.

Umayos naman ako ng upo at tumingin sa kanya.

"Ewan ko kung paniniwalaan ko pero feeling ko kasi, parang may side sakin na nagsasabi na kailangan kong maniwala, na may kinalaman iyon sa nakaraan ko. Nararamdaman ko eh." seryosong sabi ko dahilan pa makitaan ko rin siya ng pagbabago sa ekspresyon ng mukha nia.