BÖLÜM 42|MUCİZE

3K 181 179
                                    

"Hayatım sayende aynı bir Mucize gibi,çok güzel ve süprizlerle dolu."

Bebeğimiz artık sekiz buçuk aylıktı ve karnım kocaman olmuştu.Ayaklarım çok şişiyordu ve neredeyse hep uyuyordum.

Gördüğüm Hamburger reklamı ile canım feci halde Hamburger çekti.Yusuf şu an işteydi.Yusufum sağlıksız şeyler aşerdiğimde o sağlıksız şeyleri evde kendisi yapıp bana yediriyordu ve aşırı güzel yapıyordu Yemekleri.

Geçen bana sarma bile sarmıştı.

Telefonumu alıp Hamburger sipariş ettim ve beklemeye başladım.Kapı çalınca kaşlarımı çatarak saate baktım.Siparişler gelmiş olamazdı.

Aklıma gelen şey ile gülümseyip Kapıya doğru gittim.Bügün Oğlumuzun odası için verdiğim siparişler gelecekti.

Kapıyı açtığımda Kargoları evin içine bıraktılar.İlk zamanlar mecbur hamile olduğumu söyleyip rica ediyordum ama şimdi karnımı görünce Ağır eşyaları hemen eve koyuyordular.

"Teşekkür ederim." Kargocu gülümsedi "Rica ederiz iyi günler." gittiklerinde Kutuyu açmak istedim ama ağır olduğundan bu imkansızdı yani Yusufumu bekleyecektim.

Kapı yine çalınca kapı deliğinden baktım.Yusufum gelmişti!

Kapıyı açıp Ona sımsıkı sarıldım ve yanağını ard arda öpmeye başladım "Hoş geldin." dedim neşeyle o da gülümsedi "Hoş buldum."

Yanaklarımı öpücüklere boğup geri çekildikten sonra Karnımı okşadı "Açıktın mı?" diye sordu,alt dudağımı dişlerimin arasına aldım. "Aslında evet.." hemen çeketini çıkardı "Ne istersin ne yapamıyım sana?"

Benim yemek yapmama izin vermiyordu neymiş kendimi yormicakmışım.

"Şey Yusuf bir şey diyeceğim ama kızma." kollarını belime sardı "Kızamam ki sana Güzelim ben." gülümsedim "Şey ben H-" kapı çalınca Yusufumdan ayrılıp kapıyı açtım.

Siparişleri alıp Yusufuma döndüm "Ama Güzelim onlar sağlıksız." dudağımı büzdüm "Çok canım çekti hem uzun zamandır yemiyordum."

Gülümsedi o gülümseyince gamzesinden öptüm "Hem ben çok aldım sende yersin." Yanağıma bir öpücük bıraktı "İyi madem bügünlük ye."

İçeri geçip afiyetle yedikten sonra etrafı topladık ve yine koltuğa yayıldık.Ellerimi karnımın üstüne koydum çok büyümüştü karnım resmen ayaklarımı göremiyordum.

Yusufum kulağını karnıma dayadı "Oğlum konuş bakalım." karnıma birden tekme atılınca Yusufum geri çekildi "Babaya tekme atılır mı?" güldüm "Rahat bırak çoçuğumu."

Gözlerini kıstı "Sanki sadece senin çoçuğun." dil çıkardım.

****

Oğlumuzun odası bügün bitmişti ve çok güzel görünüyordu.Mobilyaları sadece beyaz almıştık duvarlarıda gri boyamıştık.

Yanağımda hissettiğim öpücük ile sıçradım ve hayranlıkla baktığım odadan gözlerimi alıp Yusufuma döndüm.

"Kahvaltıyı dışarıya hazırladım." gülümsedim "Teşekkür ederim." anlımı öptü "Teşekkür etmene gerek yok ki Birtanem,ben bunu zevkle yapıyorum." beraber aşağı indik ve Bahçedeki masaya oturduk.

Yaz aylarına girdiğimizden Yusufum hep  dışarda kahvaltı etmek istiyordu.

Elime çatalımı aldığımda karnıma giren sancıyla gözlerimi sımsıkı yumdum.Tekrar açtığımda Yusufum bana bakıyordu.Derin bir nefes almaya çalıştım ama yapamadım.

Basketçi Kız ve AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin