BÖLÜM 8|KIRGINIM

4.1K 258 151
                                    

Sonra kırıldım,
tam seni seven yerimden.
-Anonim

Cumartesi;
Bügün pikniğe gidecektik,fakat benim hiç umudum yoktu.Okulda Yusuf hiç yüzüme bakmamıştı.

Basketbol antremanlarında da öyle,hatta antremanda düştüğümde kalkmama yardım bile etmemişti.

Sanki benim sevdiğim,aşık olduğum Yusuf gitmişti,yerine başkası gelmişti.

Düşüncelerim beni üzdüğünden onları bir kenara bıraktım ve ayağa kalktım aileme olabildiğince bir şey belli etmemeye çalışıyordum.

Bügün pikniğe gideceğimizi Valideme demiştim.O yüzden kahvaltı etmeden çıkacaktım evden ama bu gün oldukça güzel olmalıydım.

Dolabımı açıp bakındım.Yusufun hırkası ve kazağı hala bendeydi.Elime kazağını aldım ve burnuma götürdüm.

Mis gibi kokuyordu hala.Yusuf gibi..

Zor da olsa kazağı geri koydum ve üstüme mavi boğazlı bir kazak giydim son baharda olduğumuzdan hava soğuktu.

Altımada beyaz bir kot giydikten sonra beyaz çantamı yatağıma koydum.Sıra,saçlarımdaydı.Saçlarımı yandan balık sırtı şekilde ördüm.

Çantamıda alıp odadan çıktım.Çıktığım anda abimle karşılaşmam bir oldu "Ooo Güzelik?Mavi yakışmış."gülümsedim.Abimde kot gömleği ile harika görünüyordu "Sizede kot çok yakışmış Kuzey bey."Abim gülümseyip yanağıma bir öpücük bıraktığında bende gülümsedim.

Abim kolunu omuzuma attı ve beraber aşağı indik.Bizi gören Güney abim kaşlarını çattı.Bunların kıskançlıkları beni öldürecekti.

Güney abim gelip anlıma bir öpücük bıraktı.Sonra beni süzdü "Sen zayıfladın mı?"kendime bakıp omuz silktim "Kaç gündür doğru dürüst yemek yemezse zayıflar tabii."dedi Kuzey abim.

Yemek yemiyordum çünkü üzgündüm ve iştahım yoktu.

Validemin yanına gittim "Ben çıkıyorum tamam mı?"Validem başını sallayıp yanağıma bir öpücük bıraktı bende gülümseyip evden çıktım.

Ailem bana çok iyi geliyordu,onlar olmasa hiç bir şeyin üstesinden gelemezdim belkide.

Dışarda beni beklemesi lazım olan Dolunayı aradı gözlerim.

Gördüğüm şeyle gülümsedim Dolunay ve Beyza konuşuyorlardı ve bu normal bir konuşma değildi.

Dolunay,Beyzayı arabanın ve kendisinin arasına almış birazda Beyzaya doğru eğilmiş ona bir şeyler söylüyordu.

Beyzada kaşları çatık bakarken Dolunay bundan çok memnun olduğunu belli ederek sırıtıyordu.

Tabii ki bu anı bozmayacaktım boz ya boz!Sen sus.

Onlara görünmeden yakınlarına gittim ve çalılıkların arkasına saklandım "Fazla iddialısın."dedi Dolunay,Beyza kaşlarını çattı "Evet öyleyimdir,Tennis'te benden iyisini tanımam!"doğru diyordu Tennis'i Beyza aşırı iyi oynardı.

"Tanış o zaman benimle bücür."Beyza ukalaca sırıtan Dolunaya kaşlarını kaldırarak baktı "İddiaya girelim o zaman!"dedi Beyza ve serçe parmağını havaya kaldırdı.

"Ben kazanırsam bana bücür demeyi bırakacaksın!"gülümsedim Dolunay serçe parmağını Beyzanın serçe parmağına doladı "Kabul,ama ben kazanırsam benimle sınıfımın haftaya olan balosuna geleceksin!"şaşkınlıkla baktım demekki Güney abimin balosu olacaktı.

Basketçi Kız ve AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin