Basketçi Kız ve Aşk

BÖLÜM 31|GÜZEL AKGÜN

"Ah benim deli ama bir okadarda güzel Sevgilim,seni çok seviyorum."

🏀

Kahvaltı etmiştik ve Yusuf zaten bügün çalışmadığı için yine uyumaya çıkmıştı.Bende masayı toplayıp evi süpürüp onun yanına gittim.

Kapıyı sessizce açıp içeri girdim ve Yusufuma baktım.Bebek gibi uyuyordu.

Yanına gidip saçlarından öptüm ve üstünü örttüm.Yatağın kenarına oturup saçlarını okşamaya başladım nedense böyle yapınca çok rahatlıyor gibi hissediyordum.

Parmağımdaki tek taşa kaydı gözüm.Onunla çok mutluydum,o beni her zaman ne olursa olsun en iyi anlayan,koruyan ve mutlu eden insandı.

Annem bir kaç gün önce bana emin olup olmadığımı ve Yusufun doğru kişi olup olmadığını düşündüğümü sormuştu.

Hiç tereddüt etmeden evet cevabını vermiştim.Kesinlikle o doğru kişiydi.

Bir kez daha ona bakıp saçlarının arasına bir öpücük bıraktım ve odadan çıktım.

Öğlen olmuştu ve Yemek yapsam iyi olurdu.

Pilav ve tavuk yapmaya karar verip tüm malzemeleri çıkarıp Yemek yapmaya başladım.

Tavukları kızartırken birden belime iki kol sarılınca korkuyla sıçradım.Yusufum uykulu sessiyle kıkırdayıp yanağıma bir öpücük bıraktı.

Gözlerini kapatıp saçlarımın kokusunu içine çekti "Hayatımın sonuna kadar böyle kalabilirim." gülümseyip başımı kaldırdım ve ona baktım "Kalsana ne olur." gülümsedi ve anlıma bir öpücük bıraktı.

"Sonra sıkılma benden?" çıkladım "Sıkılmam ben,merak etme." yanağımı öpüp çenesini omuzuma yasladı "Ne yapıyorsun bakim sen?" gülümseyip ona baktım.

"Tavuklu pilav." bana baktı "En sevdiğim ikinci şey senin Yemeklerin." kaşlarımı çattım "İlk şey ne?" yanağıma bir öpücük bıraktı "Sen." dedi uzatarak.

Gülümsedim "Öyle mi?Sevindim." tavuğun altını kapatıp bir çatal almaya çalıştım,çalıştım çünkü Yusuf belimi bırakmıyordu "Canım çatal alıyım bir dur." gülümsedi "Canım mı?" sırıttım "Evet değil misin?" yanağımı uzun bir şekilde öptü "Öyleyim galiba."

Bir kolumu belimden çekip çekmeceden çatal alıp uzattı. "Teşekkür ederim." dedim ve tavukları tabağa koydum.

Başını omuzuma yaslamış kollarınıda sımsıkı belime sarmış ve gözleri kapalı olan Yusufuma baktım "Şimdi mi yiyelim yoksa daha sonra mı istersin?" burnundan derin bir nefes alıp omuz silkti gözleri hala kapalıydı "Fark etmez." dediğinde gülümsedim "Tamam uykucu o zaman birazcık televizyon izleyelim sonra yeriz."

"Olur." kıkırdadım "Yusufum gözlerini açsan mı diyorum yani şimdi salona nasıl gidelim." omuz silkti "Banana ne ben böyle çok rahattım." gülerek gözlerimi devirdim.

Bu adam yeri geldimi öyle çoçuklaşıyordu ki.

"Hmm." dedim düşünürmüşçesine "O zaman şöyle yapalım,salona gidelim sen başını benim boynuma göm bende senin saçlarını okşayayım olmaz mı?"

Gözleri kapalı bir şekilde gülümsedi "Piskolok olduğun için mi,yoksa beni çok iyi tanıdığın için mi bilmiyorum ama hemen beni ikna ediyorsun." dedi ve gözlerini açtı.

İki elimi ellerine alıp salona gitti benide peşinden sürüklüyordu.

Koltuğa uzandığım an yanıma uzanıp başımı boynuma gömüp kollarını belime sardı "Senin şu kokuna ölürüm." gülümsedim.