019

160 19 0
                                    

JUNGKOOK JEON POV

I woke up ng wala ng katabi. Hindi pa nag sisink in sa utak ko ang mga nangyari. Wala ako sa sarili na napangiti. We did a make love. Ang babaeng iyon. Ang babaeng nag papatibok ng puso ko sa tuwing ngumingiti.

Ngunit na saan na sya? Bakit bigla na lang sya umalis na hindi nag papaalam? Sabagay babalik naman sya rito mamaya.

Nang bumangon ako napansin ko na wala pala akong suot, ibinalot ko nalang ang kumot sa katawan ko.

Nakita ko ang mga damit sa lapag kaya inisa isa ko iyong ayusin. Naligo ba rin ako pag tapos dahil may mga gagawin pa ako. Masyado akong nadidistract nitong mga nakaraang araw dahil kay Sandra.

Nang natapos ay kinuha ko ang cellphone ko ng nagsunod sunod itong tumunog.

"Jessie." Basa ko sa screen.

Masyado syang mabait para maramdaman ang ganito. Hindi ko lubos akalain na sa pag hihintay ko sa kanya ay mawawala ang nararamdaman ko. I know she's back for me because I know she's still loved me at hindi nag bago iyon.

I try to comeback my feelings to her but I can't. Kahit anong gawin ko ay hindi ko na maibalik. She's my everything before until Sandra came.

I sat to my bed. May nakita akong papel sa side table kaya kinuha ko iyon.

From: Jungkook.

I'm sorry kung hindi na ako nakapag paalam. I want you to know na hindi ako nag sisi sa nangyari. And I want to say sorry for you and Jessie. She's not deserve this. I know that girl she's perfect kind. Please be with her. She's the one who deserve you, not me. Mahal kita. Mananatili akong pumapalakpak habang pinapanood ang pag angat mo. I am here. Hindi ako mawawala sayo at susuportahan ka.

-SANDRA

Halos hindi ko maintindihan ang mga letra na nakasulat. Hindi nya pwedeng iwan ako ng ganoon na lang. Agaran akong tumayo para puntahan sana sya ang kaso ay hindi ko alam kung saan sya nakatira.

"You're so dumb, JK. Antagal nyo nang mag kasama pero hindi mo alam kung saan sya nakatira!" Sigaw ko.

Naisip kong pumunta sa company. I assume na naroon ang details nya. Nasa elevator na ako ng malimutan ko ang susi sa kakamadali. Gusto ko sanang suntukin ang pinto ng elevator ngunit nag pigil ako. Kahit anong galit ko hindi pa rin ako pwedeng masaktan. Makakaapekto iyon sa pag sasayaw ko.

"O Jungkook. Are you alright? You are going to company?" Pasok ni Hobi sa elevator. Mukhang papunta rin sya roon kaya makikisabay na ako.

Tahimik lang ako sa loob ng sasakyan nya. Kulang na nga lang ako na ang mag maneho para mas mabilis.

"You look so problematic, dude. What's going on?" Sabi nya. "Don't forget the concert. Hindi dapat ganiyan ang itsura mo."

"I know Hobi." Alam ko naman na kailangan kong ayusin agad ang problema ko. Baka masira ko ang gabing iyon.

"I gotta go. Thank you."

I didn't wait him to reply. Nag madali na akong lumabas at tumungo sa opisina ng Manager namin. May kausapa sya kaya medyo nagulat sa pag dating ko.

In another life.Where stories live. Discover now